Αλλο ισότητα και άλλο αναλογική ισότητα

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Ολοι στο ίδιο μετερίζι. Και οι τσιφλικάδες με τις βίλες των 800 τ.μ. και οι μικροϊδιοκτήτες με το διαμέρισμα των 80 τ.μ. Από τώρα και στο εξής και οι δύο θα πληρώνουν τον ίδιο συντελεστή φορολογίας.

Αυτό προνοεί το νέο νομοσχέδιο το οποίο κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση. Το οποίο, σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, προάγει την ισότητα.

Αυτό που δεν λέει όμως η κυβέρνηση είναι ότι πρόκειται για απλή ισότητα. Οχι για αναλογική ισότητα. Οχι για ίση κατανομή του βάρους. Και αυτό στην προκειμένη δεν είναι ισότητα. Από τη στιγμή που οι μικροϊδιοκτήτες θα πληρώσουν το ίδιο με τους έχοντες και κατέχοντες, αυτό είναι άνιση μεταχείριση.

Ο υφιστάμενος νόμος προνοεί οκτώ κλίμακες για το φόρο ακινήτων. Με πιο χαμηλό συντελεστή για τους κατόχους μικρής περιουσίας και κλιμακωτά αυξανόμενο συντελεστή για τους κατόχους μεγαλύτερης περιουσίας. Η λογική πίσω από αυτή τη φόρμουλα είναι ότι οι κάτοχοι μεγάλης περιουσίας έχουν, προφανώς, μεγαλύτερα εισοδήματα από τους υπόλοιπους. Εχουν μεγάλη περιουσία γιατί έχουν τα εισοδήματα να την αγοράσουν και να τη συντηρήσουν. Και συνεπώς τους αναλογεί μεγαλύτερο βάρος.

Στα πλαίσια ενός κράτους δικαίου, όσοι έχουν την οικονομική επιφάνεια πρέπει να πληρώνουν περισσότερα απ’ όσους έχουν πιο μικρή οικονομική επιφάνεια. Δεν είναι ίσοι. Και δεν πρέπει να πληρώνουν ως ίσοι.

Για κάποιο νοικοκυριό που έχει εισόδημα πενήντα χιλιάδες ευρώ το μήνα (ναι υπάρχουν και τέτοια) το 1‰ είναι μεν σεβαστό ποσό αλλά τους απομένει αρκετό εισόδημα για να μπορούν να ζήσουν με άνεση. Μεγάλη άνεση. Αντίθετα, για κάποιο νοικοκυριό με εισόδημα χίλια ευρώ το μήνα, το 1‰ είναι τεράστιο ποσό. Σε σημείο που απειλεί ακόμη και τη διαβίωσή του με αξιοπρέπεια.

Βέβαια, το νομοσχέδιο κυβέρνησης – ΔΗΣΥ για το φόρο ακινήτων δεν μας προκαλεί έκπληξη. Πάντα ήταν εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν αναμέναμε κάτι διαφορετικό. Το ίδιο έπραξαν και στην περίπτωση με τις εκποιήσεις. Βάζοντας όλους στο ίδιο καλάθι και αρνούμενοι πεισματικά να εξαιρέσουν την πρώτη κατοικία και τη μικρή επαγγελματική στέγη.

Το ίδιο επιχειρούν να πράξουν και τώρα με τη λεγόμενη φορολογική μεταρρύθμιση. Η οποία μεταξύ άλλων προνοεί την παραχώρηση εκπτώσεων για πρόσωπα «υψηλής εισοδηματικής στάθμης», με την εισαγωγή του λεγόμενου θεσμού του μη κατοίκου (Non-Domicile), την ώρα που για τα χαμηλά στρώματα η κυβέρνηση έχει εισαγάγει το θεσμό των 500 ευρώ για εργασία Δευτέρα – Κυριακή.

Το μόνο θετικό το οποίο περιέχει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι η μείωση των μεταβιβαστικών τελών κατά 50%. Και πάλι όμως. Βασική προϋπόθεση για να αγοράσει κάποιος είναι να έχει τα χρήματα. Δηλαδή και πάλι οι τσιφλικάδες.