Αλλού συναυλίες, εδώ αλητείες

Του Τάσου Περδίου

Στις 31 Δεκεμβρίου 2017, είχα την τύχη να υποδεχτώ τον νέo χρόνο στο μαγευτικό Λονδίνο. Κάτω από το εμβληματικό London Eye, με μια πανδαισία χρωμάτων να χαϊδεύει τον Τάμεση, υπό τους ήχους μιας εκπληκτικής συναυλίας, με μουσική, χορό, τραγούδι, υποδεχθήκαμε το 2018.
Η χαρά του να είναι κανείς ζωντανός.

Φέτος, στις 31 Δεκεμβρίου, ο απόηχος των εκδηλώσεων καλωσορίσματος του νέου χρόνου στην περιοχή Κοκκινοχωρίων, συνοψίστηκε σ’ ένα αστυνομικό δελτίο που έμοιαζε με πολεμικό ανακοινωθέν. Σύμφωνα με το δελτίο, ανάμεσα σε επτά πρόσωπα που συνελήφθησαν για επεισόδια την ώρα της αλλαγής του χρόνου σε χωριό της περιοχής, ήταν τρεις 15χρονοι και δύο 16χρονοι.
Μαζί τους, λένε οι πληροφορίες, ήταν και κάποιοι ακόμα μικρότεροι οι οποίοι ξέφυγαν από την τσιμπίδα του νόμου μόνο λόγω ηλικίας.

Οι λεπτομέρειες προκαλούν κατάθλιψη. Προκειμένου, λέει, να γιορτάσουν την έλευση του 2019, οι συλληφθέντες φέρονται να έκλεψαν ένα αυτοκίνητο από συγχωριανό τους την ώρα που αυτός ξεφόρτωνε κάποια πράγματα και είχε αφήσει τα κλειδιά πάνω. Στις 3 τα ξημερώματα, η… γιορτή κορυφώθηκε με τους δράστες να πυρπολούν το αυτοκίνητο καίγοντάς το ολοσχερώς. Προηγουμένως είχαν φροντίσει να δείξουν την παιδεία τους πετροβολώντας αστυνομικούς επειδή αυτοί προσπάθησαν να τους βάλουν σε τάξη, ενώ ασελγούσαν επί της δημόσιας τάξης.
Ο απολογισμός είναι πέντε παιδιά που δεν έχουν καλά καλά διανύσει το μισό στάδιο της εφηβείας να κινδυνεύουν άμεσα να ζήσουν εφηβικά χρόνια πίσω από τα σίδερα.

Η δική μας αντίληψη, ημών των κατά τα άλλα φορέων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού τρομάρα μας, του τι σημαίνει να γιορτάζεις τον ερχομό του νέου έτους, είναι να μαζευόμαστε στις πλατείες και να εκστασιαζόμαστε ενώ κάμποσοι ανεξέλεγκτοι τύποι παραληρούν παραβιάζοντας μαζικά καμιά πενηνταριά νόμους. Η δική μας κατανόηση της χαράς και της γιορτής είναι να βάζουμε ακόμα και νήπια σε αυτοκίνητα σκοτώστρες και να καμαρώνουμε, ενώ σχοινοβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου. Η κουλτούρα πολλών είναι ότι ο εμπρησμός, ο πετροβολισμός, η ανομία, η οχλαγωγία είναι το νέκταρ της ψυχής.

Κανονικά η κλοπή, ο εμπρησμός, οι καταστροφές, οι βανδαλισμοί έπρεπε να ανήκουν μόνο στο… παλμαρέ των εγκληματιών και στο δελτίο Τύπου της Αστυνομίας, όχι να θεωρούν κάποιοι ότι είναι υποψήφιοι και για τον κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Πώς έχουμε καταντήσει έτσι;
Μετά και τα αίσχη της 31ης Δεκεμβρίου 2018, το πρώτο βήμα είναι επιτέλους η Αστυνομία, αλλά και οι τοπικές Αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Αυτό το ντροπιαστικό πράγμα που κάποιοι έχουν βαφτίσει έθιμο πρέπει να τελειώνει από αυτούς που έχουν την ευθύνη προτού καταλήξουμε με νεκρούς, κάτι που θα γίνει με μαθηματική ακρίβεια, και αναλωθούμε και πάλι στις αναλύσεις για το τι φταίει.

Το τι φταίει είναι μια εξόφθαλμη, εκκωφαντική, επιδεινούμενη και δυστυχώς και μεταδοτική έλλειψη παιδείας. Αλλά αν περιμένουμε από αυτούς που καθιέρωσαν το χάος ως μέσο εορτασμού, να παρατήσουν τις αλητείες και να στραφούν στις συναυλίες διά μαγείας, ζήτω που καήκαμε…