Άνθρωποι ή λύκοι;

Της Μαρίας Φράγκου

Η Άγκυρα σφυροκοπά τη συριακή µεθόριο… Κι ο πλανήτης παρακολουθεί. Άλλοτε µε ανησυχία, ενίοτε µε δυσφορία, αλλά συχνά µε αδιαφορία. Ιδιαίτερα οι δυνατοί της γης, αυτό κάνουν. Αδιαφορούν. Πέραν των λεκτικών αναφορών, της φραστικής καταδίκης, τίποτα περισσότερο. Λες και έχουν ένα χρέος να ξεπληρώσουν στον Ερντογάν και θέλουν να τον αφήσουν ανενόχλητο.

Και κάποιοι άλλοι, πιο… αισιόδοξοι, λένε πως τον αφήνουν για να κάψει τα φτερά του. Σκορπώντας το θάνατο και την καταστροφή, πατώντας επί πτωµάτων, θα τσουρουφλιστεί ο Τούρκος πρόεδρος και θα βρούµε όλοι οι υπόλοιποι την ησυχία µας…
Η διεθνής κοινότητα έµεινε και µένει απαθής. Όλοι αυτή τη φορά. Χωρίς καµία εξαίρεση. Μπορεί να διαβαθµιστεί η κάθε αντίδραση, αλλά δυστυχώς, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ρωσία, έδωσαν κάλυψη στην ενέργεια Ερντογάν να εισβάλει στη βόρεια Συρία.

Γεωστρατηγικά και οικονοµικά συµφέροντα… Η Ρωσία µε τη χλιαρή αντίδρασή της, όταν διά του Βλαντιµίρ Πούτιν, κάλεσε τον Ερντογάν να σταθµίσει λεπτοµερώς την κατάσταση ώστε να µη βλάψει τις προσπάθειες για τη διευθέτηση της συριακής κρίσης. ∆εν του είπε, όµως, µην κάνεις εισβολή. Αυτός, βεβαίως, που άναψε το πράσινο φως, είναι ο… σοφός Ντόναλντ Τραµπ.

Κι ας λέει τώρα πως «εάν η Τουρκία κάνει οτιδήποτε που εγώ, µε τη µεγάλη και ασύγκριτη σοφία µου, θεωρήσω εκτός ορίων, θα καταστρέψω ολοσχερώς και θα εξολοθρεύσω την οικονοµία της Τουρκίας (το έχω ξανακάνει!)»… Αφού τηλεφωνικά του έδωσε την άδεια. Και το ΝΑΤΟ, διά του γενικού του γραµµατέα, Γιενς Στόλτενµπεργκ, τόνισε πως ελπίζει η επιχείρηση της Τουρκίας στη Συρία να είναι µετρηµένη και αναλογική. ∆εν του είπε ούτε αυτός µην εισβάλεις.

Άνθρωποι ή λύκοι κυριαρχούν επί της γης; Άνθρωποι ή λύκοι αποφασίζουν ποιοι θα ζήσουµε και ποιοι θα πεθάνουµε… Ποιοι θα ισχυροποιηθούµε στον πλανήτη και ποιοι θα αφανιστούµε…
Η Συρία δοκιµάζεται από έναν πολύχρονο πόλεµο, από τον οποίο όλοι οι τρίτοι θέλουν να βγουν κερδισµένοι, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Για τη χώρα, για το λαό, το παρόν και το µέλλον τους.

Η Συρία καταστρέφεται, όταν την ίδια ώρα τα συµφέροντα των ισχυρών πληθαίνουν. Και τα κέρδη αβγαταίνουν.
Με αφορµή τη Συρία, επίσης, γράφαµε πριν µήνες πως η κατάσταση θυµίζει τους στίχους του Μάνου Ελευθερίου στο «Τροπάρια για φονιάδες».
Οι λύκοι αγκαλιά µε τα σκυλιά µοιράζουν τον κόσµο. ∆ιαµελίζουν πατρίδες, ορφανεύουν παιδιά, γεµίζουν µε αίµα τα ποτάµια… Σκάβουν τάφους σε βουνά και πεδιάδες, ανοίγουν τάφους σε θάλασσες και νοµίζουν πως έτσι κρύβουν τα κρίµατά τους…

Οι λύκοι αγκαλιά µε τα σκυλιά.
Σατανάδες που βάζουν φτερά για να ξεγελούν πως είναι άγγελοι, γράφαµε και το επαναλαµβάνουµε και σήµερα. Και οι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου, «ποιος είναι ο φονιάς και ποιος δικάζει, ποιος λιγοστεύει τ’ άνθος απ’ τη γη; Ποιος ρήµαξε στου κόσµου το µαράζι και στα βαθιά τον πήρε η ζωή να µάθει καθαρά να λογαριάζει;», επίκαιροι ξανά. Τραγικά επίκαιροι…