Απαξίωση μέσω της κάλπης

Του Δημήτρη Χατζηιωσήφ

Είναι καλά γνωστό πως το μεγαλύτερο ποσοστό της νεολαίας, ειδικότερα τα τελευταία χρόνια, έχει δείξει τα πέντε της δάκτυλα στους πολιτικούς. Η νεολαία απαξιώνει σε μεγάλο βαθμό τους θεσμούς του κράτους και κανείς δεν μπορεί να την αδικήσει γι’ αυτό. Επικρατεί μέσα τους η αβεβαιότητα για το μέλλον, αλλά και το χάσμα εμπιστοσύνης μεταξύ αυτών και της πολιτικής ηγεσίας του τόπου.

Το πιο τραγικό όμως είναι πως παρ’ όλο που η νεολαία του τόπου έχει χτυπηθεί όσο καμία άλλη ομάδα του πληθυσμού από τις πολιτικές λιτότητας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης -που η δική μας κυβέρνηση υπέκυψε σε αυτές «με το πιστόλι στον κρόταφο»- συνεχίζει να μη θέλει να έχει λόγο στα πολιτικά δρώμενα του τόπου.

Σύμφωνα με τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Εκλογών, Δημήτρη Δημητρίου, οι αιτήσεις για εγγραφή νέων ψηφοφόρων ανέρχονται μέχρι στιγμής σε περίπου τέσσερις χιλιάδες, ενώ στο σύνολό τους οι νέοι ψηφοφόροι ανέρχονται στις σαράντα περίπου χιλιάδες.

Αν αυτοί οι αριθμοί δεν δείχνουν το τεράστιο πολιτικό, αλλά και πολιτιστικό πρόβλημα της εποχής μας, τότε τι μπορεί να το δείξει; Οι νέοι δεν έχουν τρελαθεί ξαφνικά, δεν αποφασίζουν αν θα πάνε να ψηφίσουν ή όχι ανάλογα με τη μόδα που επικρατεί στην κοινωνία. Οι νέες γενιές έχουν αποθαρρυνθεί από τα ίδια προβοκατόρικα ποιήματα μίας μεγάλης μάζας των πολιτικών, έχουν απηυδήσει από την μπόχα που επικρατεί και έχουν κουραστεί να τους ακούνε να δεσμεύονται και μετά να ρίχνουν τα λάθη τους στους προηγούμενους.

Αυτά όμως δεν θα έπρεπε να είναι δικαιολογίες για να μην πάνε οι νέοι να ψηφίσουν. Πρέπει να είναι το κίνητρό τους να πάνε να ψηφίσουν!

Δεν μπορούμε να φωνασκούμε και να κατηγορούμε εκ του ασφαλούς, ενώ δεν έχουμε προσωπική άποψη. Δεν είναι κατανοητό να βλέπουμε τον τόπο να βυθίζεται και οι νέοι να υποστηρίζουν ανθρώπους που έχουν γκρεμίσει τη χώρα στα βράχια. Και είναι ακόμη πιο δυσνόητο να υποστηρίζουμε την αλλαγή και να αρνούμαστε συστηματικά να πάρουμε οι ίδιοι την ευθύνη τις επιλογής για το ποιος υποψήφιος θα θέλαμε να μας αντιπροσωπεύσει στο ανώτατο αξίωμα του κράτους.

Η νεολαία πρέπει να κατέλθει μαζικά στις κάλπες και να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα αλλαγής. Αλλαγή πολιτικής, αλλά και πολιτιστικής κουλτούρας. Οι νέοι είναι η κινητήρια δύναμη ενός κράτους και είναι αυτοί που θα καλεστούν σύντομα να οδηγήσουν τη χώρα σε νέους δρόμους.