Αποκαθίσταται και η ιστορική αλήθεια;

Της Μαρίας Φράγκου

Με τη δημοσιοποίηση του Φακέλου της Κύπρου, ο κάθε πολίτης έχει τη δυνατότητα να ανατρέξει στα γεγονότα που στιγμάτισαν τη νεότερη ιστορία του τόπου και βεβαίως να πάψει πια αυτός ο φάκελος και αυτά τα κρίσιμα γεγονότα να αποτελούν το «μαύρο κουτί» της νεότερης ιστορίας μας. Δήλωση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, κατά την παραλαβή των τεσσάρων πρώτων τόμων του Φακέλου της Κύπρου. Και ουδείς διαφωνεί. Γιατί η απόλυτη γνώση της ιστορίας είναι μια αναγκαιότητα…

Ούτε ειδικός είμαι ούτε έχω μελετήσει τα πορίσματα του Φακέλου της Κύπρου. Ο Πενταδάκτυλος, που καθημερινά μας μουντζώνει, οι μαυροφορεμένες μάνες που φεύγουν η μια μετά την άλλη με τον πόνο του χαμού του γιου τους, τα μικρά φέρετρα στα οποία χωράνε μέρη του σώματος των αγνοουμένων μας, τα οστά των οποίων βγαίνουν από τα σκοτάδια στο φως κάτω από πολύ μεγάλες προσπάθειες, είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της τραγωδίας της Κύπρου. Είναι η επιβεβαίωση του εγκλήματος ή καλύτερα είναι η επιβεβαίωση πως υπήρξε προδοσία και υπήρχαν και προδότες.

Το φασιστικό πραξικόπημα δεν έγινε από Αρειανούς, όπως προσπαθούν να μας πείσουν όσοι αρνούνται ακόμα και σήμερα να το καταδικάσουν. Η τουρκική εισβολή έγινε με την ανοχή και το χειροκρότημα μεγάλων δυνάμεων και με πρόσχημα τη διάσωση, τάχα, των Τ/κ, ο Αττίλας ήρθε και έμεινε στο νησί.

Με τη δημοσιοποίηση του Φακέλου της Κύπρου θα αποκατασταθεί και η ιστορική αλήθεια; Θα μπουν τα πράγματα στη θέση τους και η αλήθεια θα γίνει επίσημη πολιτική; Θα διδάσκεται στα σχολεία τι προηγήθηκε και τι προκάλεσε την καταστροφή της Κύπρου; Η δημοσιοποίηση του Φακέλου της Κύπρου θα εμποδίσει την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας και οι παραχαράκτες θα μετανοήσουν και θα σταματήσουν να δαφνοστεφανώνουν τον Γρίβα και τους πρωταίτιους της τραγωδίας; Οι νεκροί της αντίστασης θα βρουν δικαίωση ή θα συνεχίσει να καταπατείται η μνήμη τους και να προσβάλλεται η θυσία τους, αφού λίγο μετά το τρισάγιο στη μνήμη τους, πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία θα λιβανίζει και αυτούς που έστρεψαν τα όπλα κατά της Δημοκρατίας και της Νομιμότητας, εξισώνοντας θύματα και θύτες;

Ουδόλως παραγνωρίζεται και ουδόλως υποτιμάται η σημασία του Φακέλου της Κύπρου. Ιστορικό υλικό ανεκτίμητο που αφορά την προδοσία του τόπου μας. Το μετά με τρομάζει. Μη γίνει και ο Φάκελος της Κύπρου μνήμα του Αγίου Νεοφύτου και να τον επικαλούνται και οι προδότες και οι παραχαράκτες της ιστορίας.

Όσο περνούν τα χρόνια και οι μνήμες ξεθωριάζουν, όσο περνούν τα χρόνια και απόγονοι ή νοσταλγοί της Χούντας θέλουν να κάνουν κουμάντο και πολιτικοί μας δίνουν συγχωροχάρτι στο πραξικόπημα είτε αποκαλώντας το «απερισκεψία» είτε «εμφύλιο σπαραγμό και διχόνοια», δεν είμαι βέβαιη πως ο Φάκελος της Κύπρου θα εκπληρώσει το ρόλο του.

Για τους παθόντες της τραγωδίας θα είναι άλλη μια επιβεβαίωση πως οι δικοί τους χάθηκαν γιατί πίστεψαν σε ιδανικά και αξίες και πολέμησαν γι’ αυτά έστω και αν ο αγώνας τους ήταν από την αρχή προδομένος. Το ζήτημα είναι η στάση της επίσημης πολιτείας. Και η συμπεριφορά της.