Αποτυχία στην αποτυχία

Της Νίκης Κουλέρμου

 

«Αποτυχία στην αποτυχία» καταγράφεται στο πινάκιο της διακυβέρνησης Αναστασιάδη και των χειρισμών της σε ό,τι αφορά στην προσπάθεια να πείσει την Ευρώπη και τους «φίλους» της, πιο συγκεκριμένα στο ΕΛΚ, ό,τι εκείνο που χρειάζεται η Τουρκία είναι κυρώσεις και μάλιστα «επώδυνες». Κυρώσεις που να πονούν την Τουρκία. Τίποτε δεν έγινε από αυτά που ζήτησαν οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας, γιατί, όπως πολύ σωστά επισημαίνουν όσοι διεθνολόγοι και καθηγητές διεθνούς δικαίου φιλοξένησε η «Χαραυγή» τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες, «όλες οι χώρες έχουν τα συμφέροντά τους» και δεν πρόκειται να τα θυσιάσουν για χάρη μας…

Το ξέραμε, αυτό, δεν το ξέραμε; Το ξαναείπαμε με αφορμή τις τριμερείς και την περίφημη «θωράκιση» της κυπριακής ΑΟΖ που θα προέκυπτε…

Τίποτε δεν έγινε από την ΕΕ από την ώρα που το Φατίχ πάτησε σε «διαφιλονικούμενα» ή «αμφισβητούμενα» ύδατα στα νοτιοδυτικά της Κύπρου. Ούτε στη συνέχεια ίδρωσε το αφτί της ΕΕ όταν το Γιαβούζ έριξε άγκυρα ανοικτά της Λεμεσού μέσα σε αδειοδοτημένο -παρακαλώ- βάσει του διεθνούς δικαίου θαλασσοτεμάχιο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Μπαρμπαρός επίσης ξανάρχεται, για να διεξάγει έρευνες στα νοτιοανατολικά της Κύπρου, αλλά «αυτό είναι άλλο πράμα» κατά τον ναύαρχο ε.α. σύμβουλο εθνικής ασφάλειας του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλ. Διακόπουλο. «Άλλο πράμα» από το Oruc Reis και την προσωρινή (ενός μηνός) αποκλιμάκωση της έντασης που παίρνει η Ελλάδα στο Αιγαίο… Δεν αφορά, προφανώς, τους αδελφούς Έλληνες η ένταση που συντηρεί η Τουρκία αν οι εδώ Ελληναράδες αναπολούν αναβίωση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος και αναβάθμιση εξοπλισμών (μέχρι S400, να πούμε) για να «ξεκουράζονται» στην Κρήτη και να χαίρονται οι Αμερικανοί στη Σούδα…

Πάνω, λοιπόν, στην ξηρασία του Κυπριακού, που άφησε πίσω του το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, φύτρωσε πραγματικά ο εφιάλτης να μείνει άλυτο και να ασχοληθούμε κατά προτεραιότητα με το διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων της Κύπρου. Με κίνδυνο να χάσουμε και τα αβγά και τα καλάθια ακούγονται φωνές, όπως αυτές του Μπορέλ, από το διπλωματικό παρασκήνιο. Εφιάλτης αυτό το σενάριο, αλλά παίζει… Δυστυχώς!

Αν δεν καταφέρουμε ν’ απεμπλακούμε από την εμμονή τρίτων να βάλουν στο τραπέζι του διαλόγου και το διαμοιρασμό των υδρογονανθράκων, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για την επίλυση του Κυπριακού. Δεν κούνησε κανείς το δαχτυλάκι του, δυστυχώς, πλην του ΑΚΕΛ, να μιλήσει και να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα και την ΕΕ και τους φίλους (εντός και εκτός εισαγωγικών) ότι το ζήτημα των υδρογονανθράκων και ο διαμοιρασμός τους λύθηκε μέσα από τις συγκλίσεις Χριστόφια -Ταλάτ. Είναι μέρος του «κεκτημένου» των συνομιλιών για λύση. Τι μπορεί κανείς να σκεφτεί αν η ίδια η κυβέρνηση, η ίδια η ε/κ πλευρά, οι δύο ηγέτες, τέλος πάντων, αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να αναφερθούν σ’ αυτές τις συγκλίσεις;

Αν δεν καταφέρουμε να επαναφέρουμε την προσπάθεια λύσης στις ράγες που υποδεικνύουν και το Συμβούλιο Ασφαλείας και ο ΓΓ του ΟΗΕ με τα τελευταία ψηφίσματα για την ανανέωση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, αμέσως μετά τις «εκλογές» στα κατεχόμενα, τότε ο στόχος της λύσης θα απομακρυνθεί οριστικά. Ιδιαίτερα αν η νέα ηγεσία της τ/κ κοινότητας δεν επιθυμεί λύση ΔΔΟ.