Χριστοδουλίδη go home

Του
Δημήτρη Παλμύρη

 

«Yankees go home». Ήταν ένα σύνθημα για να φύγουν οι βάσεις των ΗΠΑ. Στο κάτω κάτω τι δουλειά έχουν σε ξένα χώματα έτσι; Ε, εδώ θα διαφωνήσει μαζί μας ο αυτοπαρουσιαζόμενος ως ρεαλιστής, αξιότιμος Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Χριστοδουλίδης. Για τους ρεαλιστές δεν έχει σημασία τι δουλειά κάνουν οι Αμερικανοί, σημασία έχει ένα πράγμα: Αν είναι οι πιο δυνατοί να είσαι στο πλευρό τους. Οπότε, Yankees feel at home, σαν το σπίτι σας!

Σε αυτό το δόγμα και πνεύμα προχώρησε, λοιπόν, το Κυπριακό Υπουργείο Εξωτερικών χορεύοντας και βαρώντας τύμπανα. Και στο χορό πιάστηκαν χέρι χέρι με τους λογής λογής εθνικιστές και έτσι η Δεξιά έγινε και πάλι ένα και υποσχέθηκαν να μη χωρίσουν ποτέ, ακόμη και αν βλέπουν κάποτε άλλους. Όχι πως πήραν ποτέ διαζύγιο.

Λένε, λοιπόν, οι ρεαλιστές πως εάν υπάρχει θέση για τσιράκι, πρέπει να γίνεις το καλύτερο. Αύριο θα είσαι εσύ αφεντικό. Να έχεις φιλοδοξίες. Είδαν και το Scarface με τον Αλ Πατσίνο (μέχρι τη μέση). Γι’ αυτό και ο κ. Χριστοδουλίδης παραδίδει μαθήματα διπλωματίας: Πώς να γίνουμε αξιόπιστος εταίρος στην περιοχή και γέφυρα των συμφερόντων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Χαλί να μας πατήσουν δηλαδή. Επένδυση για το μέλλον! Τι μνημόνια να υπογράψουμε, τι νομοσχέδια Μενέντεζ να συνδιαμορφώσουμε, τι φιέστες με αγωγούς East Med να στήσουμε! Θα τον εγκαινιάσουμε με μπαλωθιές… με αμερικανικά όπλα, ολόδικά μας!

Όμως πέρα από πανηγύρια και σούβλες και επικοινωνιακά πάρτι με υπογραφές και χαμόγελα, καλό δεν είδαμε. Μάλιστα, από τον καιρό που αποφάσισαν να παίξουν και τα ρέστα τους στο ρεαλιστικό παιχνίδι, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ίσως τελικά ο ρεαλισμός τους να μη συνάδει με την πραγματικότητα.

Δεν είναι ότι μας πιάνουν τα αντι-ιμπεριαλιστικά μας, προς θεού. Αλλά θάλασσα τα έχουν κάνει. Κακώς λέω θάλασσα, γιατί θα διεκδικήσει ΑΟΖ η Τουρκία. Και πάλι οι ΗΠΑ θα καλούν τις πλευρές σε αυτοσυγκράτηση. Τόσο κακό με τις συμμαχίες. Θωρακισμένη ονόμαζε ο ΥΠΕΞ την ΑΟΖ αλλά έχει κάτι τρύπες τόσες (με το συμπάθιο), χωράνε ολοκληρα φετίχ ή Φατίχ και Γιαβούζ, μη συγχυζόμαστε. Απομονωμένη μας ονόμασε την Τουρκία ο ΥΠΕΞ μας, πρώτο τραπέζι πίστα βρέθηκε ο Ερντογάν να τα σπάει με τη Μέρκελ και τον Πούτιν στο Βερολίνο.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο τυχοδιωκτισμός ή ρεαλισμός του κ. Χριστοδουλίδη εξυπηρετεί μόνο τις φαντασιώσεις όσων μεγαλοπιάστηκαν στα πόστα τους και στους πύργους τους στην ημικατεχόμενη αλλά δική τους Κυπριακή Δημοκρατία. Εμείς όμως που για άλλη μια φορά ζημιώνουμε πρέπει να πούμε Χριστοδουλίδη go home. Μη μας φταίνε μόνο οι Γιάνκηδες.