Του Ειρηναίου Πίττα
Τα Χριστούγεννα είναι παραδοσιακά η εποχή του χρόνου που ο κόσμος γιορτάζει σε οικογενειακό κύκλο. Τα φετινά θα είναι κάπως διαφορετικά, καθώς ο οικογενειακός κύκλος αναγκαστικά θα περιοριστεί στην «κοινωνική φούσκα», όπως την αποκαλούν οι ειδικοί. Δηλαδή, με απλά λόγια τους συγγενείς πρώτου βαθμού, με τους οποίους, έτσι κι αλλιώς, έχουμε καθημερινή επαφή. Τα σπίτια δεν θα πλημμυρίσουν από παιδιά και δώρα, ούτε θα χρειαστούν δύο τραπέζια να απλωθούν τα φαγητά και τα γλυκά. Ο κόσμος δεν θα ψάξει τη χαρά στην άκρατη υπερκατανάλωση, ούτε στην εμπορευματοποίηση και την καταναλωτική βουλιμία. Την ίδια στιγμή, εκ των πραγμάτων, η «ιερότητα» των Χριστουγέννων δεν θα υπονομευθεί από τις άσκοπες εξόδους για μαζική, και σχεδόν αναγκαστική, διασκέδαση. Η πανδημία του κορονοϊού, έρχεται να ταρακουνήσει τα Χριστούγεννα, όπως τα γνωρίζαμε και να αλλοιώσει την «κανονικότητά» τους. Αναγκαστικά η «ιερότητα» της σημερινής μέρας δεν θα αναζητηθεί στην απεριόριστη απόλαυση υλικών αγαθών και στον υλικό πλούτο. Η «ιερότητα» θα αρκεστεί σε ένα πιάτο καλό φαγητό και ευχές για υγεία. Ευχές που σήμερα, πέραν από κάθε άλλη φορά, θα έχουν πραγματικό και απτό νόημα, όσο μπανάλ και αν ακούγονται. Όταν χάνεις κάτι που μέχρι πρότινος θεωρούσες δεδομένο, ιδιαίτερα όταν αυτό είναι εθιμοτυπικό, τότε συνειδητοποιείς πραγματικά την αξία, αλλά και το νόημά του. Η πανδημία του κορονοϊού, με όλα τα συνεπακόλουθά της, έχει γίνει πολλές φορές για φέτος, η αιτία για αυτό. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Η «παρένθεση» που όλοι ευχόμαστε να μην υπήρχε, που όταν τελειώσει όλοι θα θυμόμαστε και θα λέμε για μια κακή ανάμνηση, δίνει καθημερινά μαθήματα. Από τα πιο απλά μέχρι τα πιο περίπλοκα ζητήματα. Από το πού πρέπει να επενδύονται τα λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού, λόγου χάρη, μέχρι το πού πρέπει να αναζητείται η «ιερότητα» της σημερινής μέρας. Το πάθημα της πανδημίας δίνει μαθήματα για τον καθορισμό των προτεραιοτήτων και απαιτήσεων. Ίσως αυτά που λέω να είναι φιλολογικά και θεωρητικά μυξοκλάματα, που έτσι κι αλλιώς, δεν συμπαθώ ιδιαίτερα. Ίσως με το τέλος της κατάστασης που ζούμε σήμερα, να επιστρέψουμε στην κανονικότητα που τόσο πολύ μας ικανοποιεί. Για αυτούς, όμως, που για μια στιγμή, μεταξύ σούβλας και ζιβανίας, αναθεωρήσουν τη σημασία και την «ιερότητα» των Χριστουγέννων, ίσως οι φετινές γιορτές δεν είναι τόσο «χαμένες». Ίσως ο φετινός χρόνος δεν είναι τόσο «χαμένος». Η πανδημία λοιπόν, και ιδιαίτερα εν μέσω Χριστουγέννων που η πραγματικότητα έχει χαώδη απόσταση από την «κανονικότητα», ας αποτελέσει το έναυσμα για τον καθένα μας ξεχωριστά, για αναθεώρηση και επανακαθορισμό προτεραιοτήτων και απαιτήσεων. Για κάθε φορά που μας λένε «αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ…», εμείς ας απαντάμε «ας αλλάξουμε εμείς λοιπόν, κι ας αφήσουμε τον κόσμο να μας κυνηγάει…» Καλά Χριστούγεννα λοιπόν!
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
