Δίχως κέρδη κέρατα, δίχως πομπές κουδούνια

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Και πουλάμε και ζημιώνουμε. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, για το οποίο η κυβέρνηση υποσχόταν ότι θα έφερνε δήθεν επενδύσεις και ανάπτυξη. Φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Στη μία και μοναδική περίπτωση που προχώρησε η διαδικασία, αυτή με το λιμάνι της Λεμεσού, αποδείχτηκε ότι το κράτος μπορούσε να έχει πολύ περισσότερα έσοδα αν συνέχιζε να διαχειρίζεται το ίδιο τις εργασίες. Σύμφωνα με σημείωμα του Υπουργείου Μεταφορών, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή, επειδή οι ιδιωτικοποιήσεις στο λιμάνι της Λεμεσού καθυστέρησαν 2-3 μήνες σε σχέση με το αρχικό χρονοδιάγραμμα, το κράτος έχει καθαρά κέρδη 32 εκατ. ευρώ περίπου (3,5 εκατ. ευρώ έξοδα και 35,5 εκατ. ευρώ έσοδα).

Αναλογιστείτε πόσα κέρδη θα είχε αν συνέχιζε να διαχειρίζεται το ίδιο τις εργασίες για ολόκληρο το χρόνο, αλλά και πόσα θα εξοικονομούσε αν δεν μετέφερε τους εργαζομένους στο δημόσιο.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, το Υπουργείο Οικονομικών σε διάστημα δέκα ημερών -από τότε που άλλαξε η νομοθεσία και απαιτείται η έγκριση της Βουλής για αποδέσμευση των σχετικών κονδυλίων- κατέθεσε δύο αιτήματα ζητώντας ούτε λίγο ούτε πολύ 2,5 εκατ. ευρώ για μελέτες τις οποίες ανέθεσε η Μονάδα Αποκρατικοποιήσεων σε ιδιώτες συμβούλους.

Επίσης, από τα ίδια σημειώματα προκύπτει ότι οι μισθοί του Εφόρου και των τριών συνεργατών του στη Μονάδα Αποκρατικοποιήσεων φτάνουν κάπου στις 33 χιλ. ευρώ το μήνα, ενώ σύντομα θα προσλάβουν ακόμη τρεις εμπειρογνώμονες με μισθούς 40-60 χιλ. ευρώ το χρόνο ο καθένας.

Ακόμη, από τα ίδια σημειώματα προκύπτει ότι δρομολογείται η πώληση της θυγατρικής της CYTA στην Ελλάδα, καθώς και η κατάθεση νέου νομοσχεδίου για πώληση μειοψηφικού πακέτου της CYTA σε ιδιώτη επενδυτή (στον οποίο θα δοθεί μαζί και η διαχείριση του συνόλου του Οργανισμού). Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση έδωσε εντολή στη Μονάδα Αποκρατικοποιήσεων να κάνει μελέτη για τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχετευτικού, ώστε να τα δώσει προφανώς και αυτά στον ιδιωτικό τομέα.

Με τη φόρα που πήρε η κυβέρνηση δεν θα αφήσει τίποτα στο κράτος, ενώ το χειρότερο είναι ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις δεν θα φτάσουν ούτε για να καλύψουν τις μελέτες και τους συμβούλους. Στο τέλος θα μείνει το κράτος χωρίς υπηρεσίες και θα αναγκάζεται να αγοράζει από αυτούς που θα πάρουν τους ημικρατικούς, θα μείνει χωρίς έσοδα αφού τα κέρδη θα καταλήγουν πλέον στους ιδιώτες, ενώ θα του μείνουν και τα έξοδα αφού οι εργαζόμενοι θα μεταφερθούν στο δημόσιο!

Αυτό δεν είναι πρόγραμμα. Είναι εκ προ μελέτης ξεπούλημα προς όφελος των λίγων και σε βάρος της ευρύτερης κοινωνίας.