Δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ

Του
Τάσου Περδίου

 

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα πολιτικής αντίληψης για να καταλάβει κάποιος ότι η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα θα επιχειρήσουν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά και κομματικά την προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης. Ακούγεται κυνικό, αλλά ήδη βρίσκεται σε πλήρη διάταξη μάχης ο μηχανισμός αποκατάστασης μέρους της ισοπεδωμένης αξιοπιστίας του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όποιος είχε αμφιβολία, αρκεί να ακούσει τις δηλώσεις του προέδρου του ΔΗΣΥ την περασμένη Τρίτη στο πρωινό δρομολόγιο του ΡΙΚ. Με το γνωστό του δραματικό ύφος, ο Αβέρωφ Νεοφύτου έδρεψε τις δάφνες της νοικοκυρεμένης πολιτικής που γέμισε τα κρατικά ταμεία και υπάρχει η δυνατότητα στήριξης της οικονομίας. Το τι πύρινο λόγο εκφώνησε για το ισχυρό κράτος που θα στηρίξει όλους τους πολίτες και όλη την κοινωνία δεν περιγράφεται. Μόνο που αυτός είναι ο πολιτικός που εδώ και τρεις δεκαετίες, ηγείται της εκστρατείας ξεπουλήματος των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών σε ιδιώτες. Είναι κάπως αντιφατικό, to say the least, από τη μια να πολεμάς με λύσσα κάθε οικονομική δραστηριότητα του κράτους και να επιχειρείς με όλους τους τρόπους να αφαιρέσεις έσοδα από το κράτος και από την άλλη να κομπάζεις ότι η πολιτική σου γέμισε τα κρατικά ταμεία.

 

Αυτός είναι ο ίδιος πολιτικός που ακούει δημόσια υγεία και βγάζει σπυράκια και ελέγχει την κυβέρνηση η οποία αφαίρεσε 400 εκατομμύρια ευρώ δαπάνες από τα δημόσια νοσοκομεία. Σήμερα, όλοι τρέμουν στην ιδέα να καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα υγείας την ώρα που το κράτος παρακαλά τους ιδιώτες γιατρούς να βοηθήσουν σ’ ένα ζήτημα κυριολεκτικά ζωής ή θανάτου.

“Είτε το θέλουν είτε όχι, οι τράπεζες θα αναστείλουν δόσεις δανείων μέχρι το τέλος του χρόνου”, είπε επίσης κτυπώντας το χέρι στα ραδιοκύματα. Τον Ιούλιο του 2018, δήλωνε στη Βουλή: “Δεν είδε κανείς την οργή του Αβέρωφ. Ας τολμήσουν (οι τράπεζες) να αθετήσουν έστω και ένα νι, από αυτά που έχουν πει. Η οργή μου δεν θα μεταφραστεί σε ουρλιαχτά. Αλλά σε κυρώσεις”. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που έχει οπλίσει τις τράπεζες με πυρηνικό οπλοστάσιο απέναντι στους πολίτες και η σημερινή εξωφρενικά κυνική στάση των τραπεζών είναι τη δική του υπογραφή που φέρει φαρδιά πλατιά.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν το 2018, τα προηγούμενα 15 χρόνια, η CYTA έβαλε στα ταμεία του κράτους 750 εκατομμύρια ευρώ. Μόνο για φέτος που έχει προκύψει η κρίση, εάν δεν υπήρχε η CYTA, το κράτος θα είχε περίπου 50 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα για να ξοδέψει και να στηρίξει ολόκληρη την κοινωνία. Μέσα από τη CYTA και τους άλλους ημικρατικούς οργανισμούς, η κοινωνία προσφέρει με αλληλέγγυο τρόπο και τώρα ήρθε η ώρα να εισπράξει. Αλλά, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και το κόμμα του, πριν να τοποθετηθούν οι μάσκες αντιμετώπισης του κορονοϊού, πάσχιζαν για δεκαετίες να δώσουν τη CYTA σε ιδιώτες. Απαντάτε, κύριε Νεοφύτου: Είστε σε θέση να δεσμευτείτε δημόσια ότι όταν περάσει η κρίση και επανέλθει η ομαλότητα, θα εγκαταλείψετε την πολιτική διάλυσης του κράτους ώστε όταν στο μέλλον, ο μη γένοιτο, μας κτυπήσει ο COVID-25, να μπορεί το κράτος να στηρίξει την κοινωνία;