“Είμαι ρατσιστής”. Άτε ρε…

Του Τάσου Περδίου

 

Καταλαβαίνω ότι η ωμότητα της δήλωσης «είμαι ρατσιστής» από τον αντιδήμαρχο Λεμεσού και στέλεχος του ΔΗΣΥ δικαιολογεί την κατακραυγή από τη σκεπτόμενη μερίδα της κοινωνίας. Αλλά, αν το αναλύσει κανείς στοιχειωδώς, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια διαφανής και πλέρια ειλικρινής δήλωση ενός ανθρώπου που ανήκει σ’ ένα κόμμα, στο οποίο ο ρατσισμός διαχέεται συστημικά από τα νύχια μέχρι την κορφή.

Ας πάρουμε την πυραμίδα από τη βάση. Είναι ή όχι στο… φροντιστήριο των εθνικόφρονων σωματείων που μεγάλωσαν γενεές «τσολιάδων» αλαλάζοντας περήφανα «Ο καλός Τούρκος είναι ο νεκρός Τούρκος»; Είναι ή όχι στα ενδότερα των εθνικόφρονων σωματείων που διδάσκουν μικρά παιδάκια ότι οτιδήποτε άλλο από το Χριστιανισμό ισοδυναμεί με τη βαρβαρότητα και ότι οι Έλληνες είναι η ανώτατη φυλή του κόσμου;

Ανεβαίνουμε την πυραμίδα. Σε ποιο κόμμα ανήκει ο δημοτικός σύμβουλος ο οποίος αποκαλούσε τους Παφίτες «Τουρκόσκορους» και «μόνη γνήσια τουρκόρατσα της Κύπρου» μέχρι που κόντεψε να λιντσαριστεί και μάζεψε τα κατουρημένα του;

Ανεβαίνουμε κι άλλο την πυραμίδα. Είναι ή όχι βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος που έκανε εμετικά σχόλια για τους ομοφυλόφιλους και άλλους ανθρώπους διαφορετικού κοινωνικού υποβάθρου; Δεν είναι νυν βουλευτής του ΔΗΣΥ που συμφώνησε με τις αχρειότητες του αντιδημάρχου Λεμεσού ή κάνουμε λάθος;

Πάμε πιο πάνω στην πυραμίδα. Ο σημερινός Υπουργός Εσωτερικών, με τις απροκάλυπτα ρατσιστικές δημόσιες τοποθετήσεις του, εάν δεν με απατά η μνήμη μου είναι επιφανές στέλεχος του ΔΗΣΥ και μάλιστα ταχέως αναρριχημένος από τα χαμηλότερα στρώματα της ιεραρχίας σε υπουργικό θώκο.

Ανεβαίνουμε κι άλλο την πυραμίδα. Στις τελευταίες Ευρωεκλογές είναι ή όχι ο αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος που έσυρε το χορό μιας από τις αθλιότερες προεκλογικές εκστρατείες στην ιστορία του τόπου αποκαλώντας τον Νιαζί Κιζίλγιουρεκ εν δυνάμει πράκτορα της Άγκυρας, απλώς και μόνο επειδή ο άνθρωπος έτυχε να γεννηθεί από Τουρκοκύπριους γονείς;

Ας πάμε και στην κορυφή της πυραμίδας των ανθρώπων που ξεπήδησαν από τα σπλάχνα του ΔΗΣΥ και έφτασαν μέχρι τον ανώτατο πολιτειακό θώκο. «Έχω εκφράσει τη λύπη μου, έχω εκφράσει τη συγγνώμη μου, εμείς τολμήσαμε και ζητήσαμε συγγνώμη, ανεξάρτητα αν τα θύματα ήταν αλλοδαπές». Αυτά είναι λόγια του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, πέρσι, μετά την αποκάλυψη των εγκλημάτων του κατά συρροή δολοφόνου.

Την περασμένη βδομάδα, μετά τους βανδαλισμούς στο τέμενος στη Λεμεσό, ο ΔΗΣΥ εξέδωσε την εξής ανακοίνωση: «Οι βανδαλισμοί στο Τέμενος Köprülü, στη Λεμεσό, αποτελούν πράξη αποτρόπαια την οποία ως Δημοκρατικός Συναγερμός καταδικάζουμε με τον πλέον έντονο τρόπο. Ο σεβασμός απέναντι σε χώρους λατρείας ανεξαρτήτου θρησκείας είναι δεδομένος και αποδεικνύει το επίπεδο του πολιτισμού κάθε χώρας. Η διερεύνηση της υπόθεσης θα πρέπει να οδηγήσει και στην παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. Καμία απόπειρα διάδοσης μισαλλοδοξίας και ρατσισμού δεν έχει περιθώριο ανάπτυξης σε μια ευνομούμενη πολιτεία κι αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους με τον πιο εμφατικό τρόπο». Αφού έσπειραν το σπόρο του ρατσισμού, τον πότισαν, τον λίπασαν, τον φρόντισαν και συνεχίζουν να τον φροντίζουν, έχουν το θράσος να εκδίδουν και τέτοιες ανακοινώσεις…