Είναι νόμος… ακολουθεί η επίθεση σε όλους!

Του Γιάννη Κακαρή

 

Κάθε οκτώ περίπου χρόνια προκύπτει στον καπιταλισμό μια οικονομική κρίση, με τη μεγαλύτερη να είναι αυτή του 2008. Μέχρι να ξεπεραστούν τα αποτελέσματα της προηγούμενης κρίσης έφτασε η νέα. Ο κορονοϊός δεν είναι η αιτία της νέας παγκόσμιας κρίσης. Απλώς συνέτεινε στην επίσπευση και την εμβάθυνσή της. Οι αιτίες και ο τρόπος έκφρασης της κρίσης δεν είναι προς συζήτηση επί του παρόντος, αλλά τα βάρη που καλούνται να σηκώσουν οι εργαζόμενοι.

Είτε ονομάζεται παγκόσμια οικονομική κρίση είτε κορονοϊός, «λαός» και «κολονάκι» δεν έχουν τις ίδιες επιπτώσεις. Εξάλλου αυτό μπορεί να γίνει ακόμη πιο διακριτό από την πρόσφατη εμπειρία της κρίσης.

Σε κάθε τέτοια κατάσταση, το μεγάλο κεφάλαιο ζητά από τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα να κάνουν παραχωρήσεις «για το καλό της Κύπρου». Όταν όμως έρθουν ημέρες οικονομικής ανάπτυξης, τότε τα κέρδη δεν διαμοιράζονται αναλόγως, ούτε καν επιστρέφονται αυτά που θυσιάστηκαν «για τον τόπο μας».

Η «Κύπρος μας» όμως δεν είναι κάτι ενιαίο. Όπως σε ολόκληρη τη Γη, έτσι και εδώ ο κόσμος χωρίζεται σε τάξεις.

Από τη μια, είναι οι άνθρωποι που εργάζονται νυχθημερόν για ένα κομμάτι ψωμί, άνθρωποι που δεν έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους και άνθρωποι που παλεύουν για μια αξιοπρεπή ζωή. Από την άλλη, είναι όλοι αυτοί που εκμεταλλεύονται τους πιο πάνω, που μένουν σε οκέλλες και που ζουν μέσα στη χλιδή, από τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων.

Σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, στα χρόνια της ανάπτυξης της οικονομίας οι μισθοί των εργαζομένων παρέμειναν σε επίπεδα κάτω από το 2010. Εν τω μεταξύ, με βάση στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, η Κύπρος είναι πρωταθλήτρια στη μείωση των μισθών των εργαζομένων και στην κρίση του κορονοϊού. Συγκεκριμένα, το τρίτο τρίμηνο του 2020 το ωριαίο κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 3,8%, σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του προηγούμενου έτους. Αντίθετα, στην ΕΕ ο μέσος όρος αυξήθηκε κατά 1,8%, ενώ στην ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 1,6%. Επίσης, τα στοιχεία για την Κύπρο δείχνουν ότι υπήρξε μείωση τόσο στους μισθούς (-0,8%), όσο και στα υπόλοιπα ωφελήματα των εργαζομένων (-17,4%).

Οι συνέπειες από αυτή την κρίση όμως, δεν έχουν ακόμη έρθει. Για ακόμη μια φορά, η αστική τάξη και οι εκπρόσωποί της έχουν δείξει τις προθέσεις τους. ΟΕΒ και κυβέρνηση προωθούν μείωση των μισθών και ωφελημάτων των δημοσίων υπαλλήλων (όπως επαγγελματίες υγείας, αστυνομικοί, πυροσβέστες, εκπαιδευτικοί κ.α.), δυναμιτίζοντας το κλίμα ανάμεσα στους εργαζομένους του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα. Επίσης, η εμπειρία μας έδειξε ότι πάντα μετά τους δημοσίους υπαλλήλους, ακολουθούν οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα.

Επομένως, η εργατική τάξη πρέπει να είναι ενωμένη και οργανωμένη για να αντισταθεί στην επικείμενη επίθεση.