Του Κώστα Α. Κωνσταντίνου
Σήμερα το Ανώτατο Δικαστήριο καλείται σε συνεδρία -στις 12:00- για να λάβει πολύ σημαντικές αποφάσεις ως προς τον τρόπο λειτουργίας των δικαστηρίων υπό το φως της εμφάνισης κρουσμάτων κορονοϊού και στην Κύπρο. Ήδη η εκτελεστική εξουσία προκήρυξε μέτρα στη βάση των οποίων περιορίζεται, όπως είναι οι εκτιμήσεις, η πιθανότητα επέκτασης του ιού μεταδιδόμενου από άτομο σε άτομο. Ήδη στη νομοθετική εξουσία, πρόεδροι κομμάτων ανακοίνωσαν ότι αυτοπεριορίζονται στο σπίτι ή και ακυρώνουν συναντήσεις τους με διάφορες ομάδες και οργανωμένα σύνολα.
Στο τραπέζι, στην ουσία, δεν υπάρχουν απεριόριστες λύσεις για τη λειτουργία οργάνων τα οποία καθορίζουν πολιτικές, προαγωγές, προσλήψεις, περικοπές, πρόστιμα, φυλακίσεις, φορολογίες, δημεύσεις, αυξάνουν ή μειώνουν ποινές, διατάζουν επανεκδικάσεις, εκδόσεις προνομιακών διαταγμάτων, όλα στη βάση του πολύ σημαντικού στοιχείου του χρόνου.
Θα ήταν ψέμα να ισχυριστεί ο οποιοσδήποτε ότι η όποια λύση εξευρεθεί δεν θα έχει έστω και μια παρενέργεια όσον αφορά την απονομή δικαιοσύνης από το σύστημα απονομής δικαιοσύνης της Κύπρου, το οποίο όπως και οι υπόλοιπες κρατικές υπηρεσίες πιάστηκε απειλούμενο από έναν αόρατο κίνδυνο.
Ενόψει της συνεδρίας, ανεξαρτήτως των αποφάσεων που θα ληφθούν, θεωρώ απόλυτα φυσιολογικές τις αντιδράσεις και πολύ λογικούς τους προβληματισμούς του δικηγορικού κόσμου μόνο στο άκουσμα έστω του ότι γίνεται σκέψη για κλείσιμο των δικαστικών αιθουσών και Υπηρεσιών. Πώς θα τρέξει κάποιος σε νεκρό χρόνο να καταθέσει έφεση των 42 ημερών; Πώς θα χειριστεί η δικαιοσύνη σε νεκρό χρόνο ένα συλληφθέντα του οποίου σε κάποια στιγμή θα λήξει το διάταγμα προσωποκράτησης; Θα τον αφήσουμε ελεύθερο επειδή το δικαστήριο έκλεισε; Και ποιους κινδύνους διατρέχει μια τέτοια εξέλιξη για την καθ’ αυτή υπόθεση; Πόσο πίσω θα πάει η εκκρεμοδικία υποθέσεων; Σήμερα εκκρεμούν ενώπιον των κυπριακών δικαστηρίων πολύ σοβαρές υποθέσεις για σκάνδαλα εκατομμυρίων ευρώ από τη διαχείριση σκυβάλων μέχρι τις τράπεζες. Θα αφήσουμε τους υπόδικους των υποθέσεων να περιμένουν το πότε θα ανακοινωθούν οι ποινές τους; Αλλά ακόμη και στο ενδεχόμενο να μην κλείσουν οι δικαστικές αίθουσες, ποιος εγγυάται την προσωπική υγεία του καθενός που θέλει να παρακολουθήσει μια δημόσια διαδικασία, είτε αυτός είναι ενδιαφερόμενο μέρος είτε απλός θεατής; Έχω την εντύπωση ότι στο τέλος της ημέρας οι αρμόδιοι έχουν να λύσουν ένα πολύ δύσκολο σταυρόλεξο, σε μια πολύ ευαίσθητη περίοδο. Μπορεί το σύστημα να λειτουργήσει με τη λογική του ολίγον έγκυος; Μπορεί π.χ. μια δίκη να διεξαχθεί με την επίκληση της ανωτέρας βίας κεκλεισμένων των θυρών; Έχω την εντύπωση ότι αυτό επαφίεται στη βούληση των δύο πλευρών. Σε λίγες ώρες ούτως ή αλλιώς θα γνωρίζουμε τις επίσημες αποφάσεις. Όπως και τις αντιδράσεις των άμεσα εμπλεκομένων.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
