Του Κώστα Α. Κωνσταντίνου
Μεγάλη Τετάρτη σήµερα. Ενδέκατη ηµέρα των ερευνών στην υπόθεση η οποία αναδύθηκε από τα σκουριασµένα έγκατα της κυπριακής γης.
Υπό το φως των ερευνών, ο Υπουργός ∆ικαιοσύνης αλλά και ο Αρχηγός της Αστυνοµίας αποφάσισαν να τοποθετηθούν. Στην περίπτωση του κ. Ζαχαρία Χρυσοστόµου, ο τρόπος της τοποθέτησής του ρίχνει περισσότερες σκιές παρά φως στην υπό διερεύνηση υπόθεση. Η τακτική του «µιλώ αλλά δεν απαντώ» ή εάν προτιµάτε η πρακτική της «κάλυψης και παραλλαγής» άφησε αιωρούµενα ερωτηµατικά για πολύ σοβαρές παραµέτρους της υπόθεσης.
Καµία απάντηση ως προς τους χειρισµούς της Αστυνοµίας στην καταγγελία της πρώην βοηθού Αρχηγού Εκπαίδευσης της Αστυνοµίας, Μαριάννας Φραντζή, για την εξαφάνιση της οικιακής της βοηθού που φαίνεται να εντοπίστηκε νεκρή στο Μιτσερό. Καµία απάντηση στις καταγγελίες του προέδρου του Συνδέσµου Οικιακών Βοηθών ότι δεν τον πήραν στα σοβαρά στην Αστυνοµία όταν έγινε η καταγγελία για εξαφάνιση της Μαρί Ρόουζ.
Ουδέν σχόλιο στο «ασχολείσαι µε µια Φιλιππινέζα;» που φέρεται να είπε στέλεχος της ∆ύναµης στον πρόεδρο του Συνδέσµου Οικιακών Βοηθών. Καµία αναφορά στα περί ανεπάρκειας και εγκληµατικής αδιαφορίας που φορτώνουν στην Αστυνοµία πολιτικές δυνάµεις και νοµικοί κύκλοι.
Ο πολιτικός προϊστάµενος της Αστυνοµίας υποστήριξε ότι αδικούν την Αστυνοµία τα πρόωρα συµπεράσµατα για το φόνο στο Μιτσερό, την ίδια ώρα που στελέχη του κυβερνώντος κόµµατος, ακόµη και χθες επανέλαβαν ότι δεν µπορούν να δικάζουν τον οποιονδήποτε όταν τα πάντα βρίσκονται σε εξέλιξη. Η αδυναµία απάντησης καυτών ερωτηµάτων -προσωπικά αυτό αντιλαµβάνοµαι από τη στάση του κ. Χρυσοστόµου- τα µισόλογα και οι δικαιολογίες του Υπουργού ∆ικαιοσύνης δεν είναι ίδιον µιας σοβαρής διαχείρισης αυτής της υπόθεσης. Και είναι το ολιγότερο αστείο το επιχείρηµα ότι τα περί παραίτησης του Υπουργού ∆ικαιοσύνης ελαύνονται από τάσεις ρεβανσισµού. Οφείλουν να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους, ή το ολιγότερον οφείλει να τους παύσει ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης. Όπως έπραξε όταν καρατοµούσε τον πρώην Αρχηγό Μιχαήλ Παπαγεωργίου, λόγω του ότι περιέπεσε -προφανώς- υπό τη δυσµένεια του Υπουργού ∆ικαιοσύνης εξαιτίας επεισοδίων έξω από τη Βουλή. Όπως επίσης έπραξε ο κ. Αναστασιάδης όταν έπαυε τον πρώην Υπαρχηγό της ∆ύναµης, κ. Ανδρέα Κυριάκου, όταν τότε δεν ελαυνόταν από τις ίδιες «ρεβανσιστικές» τάσεις. Προφανώς τότε, τα ξύλα ήταν της Παπαθκιάς. Μήπως οι ηµέτεροι δεν πρέπει ούτε να παύονται ούτε να επιπλήττονται;
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
