Έπεσαν οι μάσκες!

Της Ελένης Μαύρου

Για τρία σχεδόν χρόνια μια πλειοψηφία στη Βουλή βάζει εμπόδια στη σύσταση της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεώρησης, ενώ οι συζητήσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων διαρκούν πέντε χρόνια. Μάλιστα, το σχετικό νομοσχέδιο έφτασε δύο φορές μέχρι την Ολομέλεια του Σώματος και αναβλήθηκε η λήψη απόφασης μετά από αίτημα του ΔΗΣΥ, το οποίο στήριξαν ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ. Και αυτό, την ώρα που όλοι παραδέχονται ότι η Υπηρεσία είναι απαραίτητη για να εφαρμοστεί η νομοθεσία για την παράνομη εργοδότηση που ψηφίστηκε το 2017.

Η αποκοπή του κονδυλιού κατά τη συζήτηση των προϋπολογισμών δεν ήταν παρά το κερασάκι στην τούρτα της παρελκυστικής τακτικής των κομμάτων που θέλουν να εξυπηρετήσουν την εργοδοσία.

Ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κάποιος ότι το κόστος λειτουργίας της Υπηρεσίας Επιθεωρήσεων θα καλύπτεται κατά 85% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο!

Ενδεικτικό της έκτασης που έχει η «μαύρη» εργασία στην Κύπρο είναι ο μεγάλος αριθμός εργαζομένων (πέραν των τριών χιλιάδων) που δηλώθηκαν μαζικά μετά την εφαρμογή του νόμου για την αδήλωτη εργασία το 2017. Σημειώστε ότι η πλειοψηφία των αδήλωτων εργαζομένων ανήκει στις πλέον ευάλωτες ομάδες -άνεργοι, εποχιακοί, φοιτητές, μετανάστες. Δεν έχουν τη δύναμη να διαπραγματευτούν τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, το ωράριο, την αμοιβή, την κάλυψη εισφορών. Και αυτή η μεταχείριση, που παραπέμπει σε μεσαίωνα, δεν αφορά μόνο μετανάστες, όπως νομίζουν αρκετοί, αλλά και πολλούς Κύπριους.

Η παράνομη εργοδότηση δεν στερεί μόνο τους εργαζόμενους που επηρεάζονται από μια αξιοπρεπή σύνταξη και άλλα ωφελήματα. Στερεί ταυτόχρονα έσοδα από το ασφαλιστικό σύστημα, υπονομεύοντας το δικαίωμα όλων στη σύνταξη και δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των επιχειρήσεων που είναι συνεπείς.

Επιπρόσθετα, η Ενιαία Υπηρεσία Επιθεώρηση καλείται να συμβάλει όχι μόνο στην πιο στοχευμένη αντιμετώπιση της παράνομης εργοδότησης, αλλά και στην αποτελεσματικότερη προστασία δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως η προστασία των μισθών, η ετήσια άδεια, οι ώρες απασχόλησης, η άδεια μητρότητας, η άδεια πατρότητας και πολλά άλλα βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Δεν θεωρώ ότι η ύπαρξη της Υπηρεσίας θα λύσει το πρόβλημα. Η ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος προϋποθέτει την υιοθέτηση μέτρων, ώστε οι συλλογικές συμβάσεις όχι μόνο να συνομολογούνται αλλά και να εφαρμόζονται από όλους. Προϋποθέτει τη διαμόρφωση ενός ελάχιστου πλαισίου εργασιακών δικαιωμάτων. Προϋποθέτει αντιμετώπιση των λεγόμενων ευέλικτων μορφών απασχόλησης και θεσμοθέτηση ενός αυστηρού εποπτικού μηχανισμού.

Την Τετάρτη το βράδυ τα κόμματα ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Αλληλεγγύη και ΕΛΑΜ επέλεξαν, για μια ακόμη φορά, να εξυπηρετήσουν το συμφέρον κάποιων εργοδοτών σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Και αν κάποια κόμματα έψαχναν την επόμενη μέρα προφάσεις για να δικαιολογήσουν τη στάση τους, ο ΔΗΣΥ προκλητικά δήλωνε ότι οι έλεγχοι για αντιμετώπιση της παράνομης εργοδότησης δεν είναι παρά «ιδεολογική αγκύλωση» του ΑΚΕΛ! Δεν αντιλαμβάνονται φαίνεται ότι ισχύει και το αντίθετο: ότι η επιμονή τους να συγκαλύπτουν την αυθαιρεσία της εργοδοσίας και την παρανομία στο χώρο εργασίας παραπέμπει στις ιδεολογικές αγκυλώσεις του ΔΗΣΥ.

Χαρακτηριστικό ήταν ένα σχόλιο στο facebook: «Καταλαβαίνω γιατί αυτά τα κόμματα βάζουν εμπόδια σε ό,τι προστατεύει τους εργαζόμενους. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί υπάρχουν ακόμα εργαζόμενοι που τους ψηφίζουν».