Εστία vs εκποιήσεις: Ουτοπία vs πραγματικότητα

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από την έγκριση του Σχεδίου Εστία από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού στις Βρυξέλλες, ωστόσο αυτό δεν έχει τεθεί ακόμη σε εφαρμογή. Μάλιστα, δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη τι θα γίνει με τους δανειολήπτες οι οποίοι πληρούν τα περιουσιακά κριτήρια του σχεδίου, αλλά δεν διαθέτουν επαρκή εισοδήματα για να κριθούν βιώσιμοι από την τράπεζά τους, όπως οι άνεργοι, οι ευάλωτες ομάδες και οι εργαζόμενοι με χαμηλά εισοδήματα.

Την ίδια ώρα οι τράπεζες εντείνουν ολοένα και περισσότερο την πίεσή τους προς τους δανειολήπτες. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι τον Ιανουάριο είναι προγραμματισμένοι πλειστηριασμοί για 283 ακίνητα, αξίας 75 εκατ. ευρώ περίπου, που αποτελεί νέο ιστορικό ρεκόρ. Μάλιστα πολλά από αυτά τα ακίνητα βγαίνουν στο σφυρί για πρώτη φορά. Επίσης, μεταξύ των πιο πάνω ακινήτων περιλαμβάνονται πολλές οικίες και διαμερίσματα, αξίας πολύ χαμηλότερης από αυτήν που καθορίζει το σχέδιο Εστία.

Εξετάζοντας τη λίστα η οποία είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, εντοπίσαμε τουλάχιστον 45 οικίες και διαμερίσματα αξίας κάτω των 350 χιλ. ευρώ που καθορίζει το σχέδιο Εστία. Επιπρόσθετα, οι τράπεζες στέλνουν αβέρτα επιστολές σε δανειολήπτες, ενημερώνοντάς τους για την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε εκποίηση της περιουσίας τους. Με βάση τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζες το τρίτο τρίμηνο (μετά την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για επίσπευση των εκποιήσεων που ψηφίστηκε από τα κόμματα ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ) τέθηκαν σε διαδικασία πρώτου πλειστηριασμού 930 ακίνητα αξίας 244,3 εκατ. ευρώ, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ.

Μάλιστα 62 ακίνητα πουλήθηκαν σε πλειστηριασμό, ενώ άλλα 129 (εκ των οποίων δύο περιπτώσεις πρώτης κατοικίας) αγοράστηκαν από τις τράπεζες, αφού η νομοθεσία τους δίνει και αυτό το δικαίωμα.

Δηλαδή, από τη μία πλευρά έχουμε το Σχέδιο Εστία το οποίο παραμένει στα χαρτιά ως μία ουτοπία και από την άλλη πλευρά έχουμε την πραγματικότητα η οποία είναι οι αβέρτα εκποιήσεις και πλειστηριασμοί από τις τράπεζες, αλλά και η κατάργηση ή/και το κούρεμα σχεδόν όλων των στεγαστικών προγραμμάτων που διέθετε στο παρελθόν το κράτος. Από τη μία έχουμε τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης και από την άλλη έχουμε την πραγματικότητα, η οποία είναι η αύξηση των άστεγων και οι μισθοί πείνας οι οποίοι δεν επιτρέπουν ιδιαίτερα στους νέους να κάνουν όνειρα για την απόκτηση της δικής τους στέγης.

Το Σχέδιο Εστία κατά πάσα πιθανότητα (γιατί με αυτή την κυβέρνηση για τίποτα δεν μπορείς να είσαι βέβαιος) σε κάποια φάση θα τεθεί σε εφαρμογή. Ωστόσο για πολλούς το τρένο έχει χαθεί, είτε επειδή η περιουσία τους βρίσκεται ήδη σε πλειστηριασμό είτε επειδή η κυβέρνηση φρόντισε να τους αφήσει εκτός λόγω του ότι δεν διαθέτουν επαρκή εισοδήματα.