Της Μαρίας Φράγκου
Έστω και με καθυστέρηση
Αυτό που έπρεπε να γίνει από την αρχή, έγινε έστω και τώρα. Η βοήθεια και συνεργασία, ανάμεσα σε Ε/κ και Τ/κ, για αντιμετώπιση της πανδημίας. Το δάσος που έπρεπε να δούμε από την πρώτη ημέρα, και όχι το δέντρο.
Ο κορονοϊός δεν γνωρίζει από σύνορα, έθνη, εθνότητες. Δεν επιλέγει το δρόμο που θα ακολουθήσει για να μολύνει τη μια όχθη του πεζοδρομίου, ας πούμε, και να αφήσει ανεπηρέαστη την απέναντι.
Κι εμείς στη λιλιπούτεια Κύπρο τρέξαμε πρώτα να «οχυρώσουμε» το μισό μέρος για να ακολουθήσουν εκείνοι που ακολουθούν τα ίδια μυαλά, να «οχυρώσουν» το υπόλοιπο μισό. Όταν ο κορονοϊός ερχόταν από αεροδρόμια, η έγνοια, ένθεν κακείθεν του οδοφράγματος ήταν να κλείσουν τις διόδους συνεννόησης και συνεργασίας των Κυπρίων. Τόσες εβδομάδες μετά και κανένα κρούσμα, επιβεβαιωμένο κρούσμα, δεν προήλθε εξαιτίας της διέλευσης από τα οδοφράγματα. Αυτή είναι η μια πτυχή. Η άλλη, είναι η απουσία θέλησης για συνεργασία. Και αλληλοβοήθεια. Γιατί η μια πλευρά φοβόταν μην αναγνωρίσει και δώσει κύρος στην άλλη.
Οι συνθήκες, δυστυχώς, δεν έγιναν καλύτερες με την πάροδο του χρόνου. Και αντιμέτωποι με την πανδημία και τα συνεπακόλουθά της αγωνιζόμαστε όλοι να κρατηθούμε στα πόδια μας και να κρατήσουμε κι άλλους που το χρειάζονται περισσότερο από εμάς.
Η κίνηση έγινε. Και ο Μουσταφά Ακιντζί ζήτησε βοήθεια σε φάρμακα και άλλα υλικά για αντιμετώπιση της κατάστασης. Και η απάντηση ήταν θετική. Κι εδώ εστιάζεται όλο το νόημα της συνεργασίας. Της από κοινού συνεργασίας για να σταματήσει ο ιός να απειλεί τον κάθε έναν από μας σε όποια γωνιά της Κύπρου κι αν κατοικεί.
Και προκλήθηκαν και οι αντιδράσεις. Λες και δεν ήταν αναμενόμενο. Ίδιος τρόπος αντίδρασης και στη μια και στην άλλη πλευρά. Η ίδια στενομυαλιά μάς διακατέχει. Οι μεν γιατί να βοηθήσουμε «τους Τούρκους» οι δε γιατί να δεχθούμε βοήθεια «που τούτους»…
Και το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε ένα συμπατριώτης μας Τ/κ από την Αμμόχωστο. Που εισήγαγε, διά της νόμιμης οδού, μέσω δηλαδή της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεκάδες χιλιάδες μάσκες και είναι έτοιμος να τις διαθέσει στην υπόθεση της καταπολέμησης του ιού. Και στη μια και στην άλλη πλευρά. Ήδη δέκα χιλιάδες μάσκες, από τη δωρεά του, βρίσκονται στη διάθεση του Υπουργείου Υγείας για να τις κατανείμει εκεί και όπου πρέπει. Η λεγόμενη κυβέρνηση του Οζερσάι και των λοιπών εθνικιστών δεν δέχεται τη δωρεά. Γιατί, λέει, εισήχθη «παρανόμως», δηλαδή μέσω των Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας και προφανώς από το αεροδρόμιο Λάρνακας. Ίδια μυαλά, ίδιες αντιδράσεις… Μήπως επειδή είμαστε όλοι Κύπριοι και μοιάζουμε σε όλα μας; Ακόμα και στις αντιδράσεις μας στην αντιμετώπιση της πανδημίας, όπως ακριβώς και στις αντιδράσεις μας στη συνολική υπόθεση της λύσης του Κυπριακού και της επανένωσης της πατρίδας μας.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
