Έτρεξαν να πάρουν πρώτα το μέλι της ΣΚΤ

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Η Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με όλες τις υπόλοιπες κυπριακές τράπεζες που αποτυπώνονται σε τρεις λέξεις: Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια. Η μόνη διαφορά είναι ότι το πρόβλημα της ΣΚΤ είναι κοινωνικά πιο ευαίσθητο, αφού πολλά από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια της Τράπεζας είναι στεγαστικά και αρκετά από αυτά έχουν ως υποθήκη την κύρια κατοικία του δανειολήπτη.

Από την άλλη όμως, η ΣΚΤ χωρίς το βαρίδι των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι κερδοφόρα. Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία κατατέθηκαν στη Βουλή την περίοδο 2014 – 2017, η ΣΚΤ κατέγραψε οργανική κερδοφορία ύψους 625 εκατ. ευρώ.

Αυτό που την πήρε πίσω, όπως και τις υπόλοιπες τράπεζες, είναι ότι αναγκάστηκε να κάνει προβλέψεις ύψους 900 εκατ. ευρώ για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αλλά και να διαγράψει δάνεια ύψους 1,3 δισ. ευρώ, ώστε να τα βγάλει εκτός ισολογισμού.

Με αυτά τα δεδομένα θα ανέμενε κανείς ότι η κυβέρνηση θα προχωρούσε στη σύσταση φορέα για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, πριν ληφθούν οι οποιεσδήποτε αποφάσεις για τη ΣΚΤ. Αντί αυτού έγινε το ανάποδο. Προκήρυξε διαγωνισμό με διαδικασίες εξπρές για ιδιωτικοποίηση της ΣΚΤ, αφήνοντας μάλιστα ανοικτό το ενδεχόμενο για διάσπαση της Τράπεζας.

Μάλιστα στην πορεία παρενέβη στη διαδικασία δείχνοντας ξεκάθαρα την προτίμηση της κυβέρνησης για διάσπαση της Τράπεζας, με τη μεταφορά των καλών κερδοφόρων στοιχείων σε άλλη τράπεζα και τη μετατροπή της ΣΚΤ σε φορέα διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Μάλιστα προτού ακόμη ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του διαγωνισμού για τη ΣΚΤ, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έσπευσε να προκαθορίσει ότι το αποτέλεσμα θα είναι η διάσπαση της ΣΚΤ και η μετατροπή της σε φορέα.

Η κυβέρνηση προφανώς δεν κινήθηκε με γνώμονα την επίλυση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Εάν αυτός ήταν ο πρωταρχικός στόχος της θα προχωρούσε στη σύσταση του φορέα διαχείρισης ώστε να αποξενώσει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και να άφηνε εντός της ΣΚΤ τα οργανικά κέρδη ύψους 625 εκατ. ευρώ, και μετά να λάβει αποφάσεις για την επόμενη μέρα στη ΣΚΤ. Αντί αυτού έβαλε την άμαξα μπροστά από το άλογο.

Ο καβγάς λοιπόν γίνεται για το πάπλωμα των 625 εκατ. ευρώ, όχι για τη δημιουργία φορέα. Το δεύτερο -που αποτελεί την κύρια πηγή προβλημάτων τόσο της ΣΚΤ όσο και των υπόλοιπων τραπεζών- το άφησαν στα χαρτιά. Έτρεξαν πρώτα να πάρουν το μέλι και μετά να δούνε τι θα κάνουν με τα πραγματικά προβλήματα. Και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.