Εξαντλούνται οι αντοχές των μικρομεσαίων

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις από την πρώτη μέρα της κρίσης του κορονοϊού βρέθηκαν αντιμέτωπες με τρία σοβαρά προβλήματα: την αδυναμία κάλυψης των λειτουργικών τους εξόδων περιλαμβανομένου του μισθολογικού κόστους, την έλλειψη ρευστότητας και την αδυναμία πρόσβασης σε πηγές χρηματοδότησης, και το βραχνά των ενοικίων ειδικά για την περίοδο την οποία αναγκάστηκαν να παραμείνουν κλειστές ή σε υπολειτουργία.

Μέχρι στιγμής δόθηκε λύση μόνο στο πρώτο πρόβλημα, το οποίο αφορά την κάλυψη μέρους του μισθολογικού κόστους. Τα σχέδια τα οποία εκπονήθηκαν σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους είχαν θετικά αποτελέσματα. Βέβαια και σ’ αυτό το θέμα πρέπει να υπάρξει παρακολούθηση της κατάστασης, αφού μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης άρχισαν οι πιέσεις για αποκοπές μισθών και ωφελημάτων αλλά και θέσεων εργασίας.

Παραμένουν ωστόσο τα άλλα δύο σοβαρά προβλήματα, τα οποία αφορούν την έλλειψη ρευστότητας και την αδυναμία πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε πηγές χρηματοδότησης, καθώς και το βραχνά των ενοικίων.

Η εφάπαξ χορηγία προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αυτοτελώς εργαζομένους δεν έχει καταβληθεί ακόμη, αφού το Υπουργείο Οικονομικών καθυστέρησε να στείλει το σχετικό αίτημα στην Κομισιόν για έγκριση, παρά το γεγονός ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης πίεζαν για προώθηση του μέτρου από τον Μάρτιο και μάλιστα ζητούσαν την αύξηση του ποσού ώστε να καλυφθούν σε μεγαλύτερο βαθμό οι ανάγκες των δικαιούχων.

Επίσης, ελάχιστες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αυτοτελώς εργαζόμενοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν δάνεια από τις τράπεζες, με αποτέλεσμα οι περισσότερες να συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας για τρίτο συνεχόμενο μήνα. Μάλιστα πολλές επιχειρήσεις είναι αντιμέτωπες με μείωση του κύκλου εργασιών τους πέραν του 80%, με αποτέλεσμα να μην έχουν σχεδόν καθόλου έσοδα.

Ακόμη, το σύνολο των οργανώσεων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων επεσήμαναν επανειλημμένα ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για τα ενοίκια δεν δουλεύει και ότι πρέπει να βρεθούν άλλες λύσεις. Μάλιστα η ΠΟΒΕΚ κατέθεσε εδώ και μήνες συγκεκριμένη πρόταση η οποία μπορεί να δώσει διέξοδο στο πρόβλημα.

Η κρίση του κορονοϊού ξεκίνησε από τα τέλη Μαρτίου και σήμερα βρισκόμαστε στα τέλη Ιουνίου. Δηλαδή πέρασαν ήδη τρεις μήνες, αλλά τα περισσότερα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι αυτοτελώς εργαζόμενοι παραμένουν άλυτα. Και το ερώτημα το οποίο τίθεται πλέον είναι, πόσο ακόμη θα αντέξουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Σε πολλές περιπτώσεις έχουν εξαντληθεί οι αντοχές, ενώ στις υπόλοιπες αναμένεται να εξαντληθούν πολύ σύντομα αφού ο κύκλος εργασιών τους παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Το κράτος πρέπει να κινηθεί με μεγαλύτερη ταχύτητα. Οι τρεις μήνες που έχουν περάσει χωρίς λύση των πιο πάνω σημαντικών προβλημάτων, είναι πολύ μεγάλο διάστημα. Και το χειρότερο είναι ότι πλέον μέρα με τη μέρα τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Εάν ξεκινήσουν τα μαζικά λουκέτα και οι μαζικές απολύσεις, ο τροχός δύσκολα θα γυρίσει ξανά πίσω. Άλλωστε η εμπειρία της κρίσης του μνημονίου του 2013 έδειξε ότι τα λουκέτα και οι μαζικές απολύσεις δεν επιλύουν το πρόβλημα, αλλά αντίθετα το διογκώνουν και καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη την επίλυσή του.