Έξαρση της ηλιθιότητας – ένας άλλος «ιός»

Του Ειρηναίου Πίττα

 

Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης «έδωσαν» το μέσο σε όλους να εκφράζονται επί παντός επιστητού. Τεκμηριωμένα ή ατεκμηρίωτα, με επιχειρήματα ή χωρίς, με αλήθειες ή ψέματα, σε ελληνικά ή σε άπταιστα γκρίκλις (greeklish). Όλοι ανεξαιρέτως απέκτησαν δωρεάν και απεριόριστη δυνατότητα έκφρασης κάθε λογής άποψης, χωρίς συνέπειες. Η έξαρση «συνωμοσιολόγων» και αρνητών της πανδημίας αρχικά, της μάσκας μετέπειτα και του εμβολίου τώρα, μπορούμε να πούμε ότι λίγο πολύ ήταν αναμενόμενη σε κάποιο βαθμό, με βάση όσα βλέπουμε στα ΜΚΔ τα τελευταία χρόνια.

Ευτυχώς βέβαια, που τα ΜΚΔ μετρούν σχεδόν μια δεκαετία καθιέρωσης και τα «αντισώματα» σε τέτοιου είδους σχόλια είναι αρκετά ισχυρά, παρά τις «μεταλλάξεις» που παρουσιάζονται συχνά.

Εδώ να ξεκαθαρίσω ότι, είναι ένα να εκφράζεις επιφυλάξεις για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου λόγω του μικρού χρονικού διαστήματος δοκιμών για παράδειγμα, και είναι άλλο να πιστεύεις ότι το εμβόλιο περιέχει μικροτσίπ… Οι πρώτοι είναι συνήθως ανοιχτοί σε διάλογο και έχουν την ικανότητα να ξεχωρίσουν την αλήθεια από τη χαλκευμένη είδηση.

Με τους δεύτερους, μέχρι στιγμής, επέλεγα συνειδητά να μην ασχολούμαι, όχι λόγω της ποσότητάς τους αλλά κυρίως λόγω της ποιότητας των επιχειρημάτων τους. Πίστευα επίσης, ότι τα επιστημονικά τεκμήρια και επιχειρήματα θα αντιμετώπιζαν αυτή την έξαρση.

Όμως τα σχόλια που διαβάζει κανείς κάτω από ειδήσεις σε σχέση με γιατρούς ή ηλικιωμένους που έλαβαν το εμβόλιο, δεν σε αφήνουν να μείνεις αμέτοχος. Αυτοί οι άνθρωποι που εκφράζονται με σθένος και παρρησία κατά του «ψέματος», όπως αποκαλούν την πανδημία του κορονοϊού, δηλώνοντας έτοιμοι να πέσουν στο πεδίο της μάχης κατά του εμβολίου, έχουν φτάσει στο άλλο άκρο. Από τις ύβρεις και τις παρανοήσεις ή παράνοιες, όπως θέλεις πες το, έχουν φτάσει στην αμφισβήτηση της επιστημονικής κοινότητας και της επιστήμης γενικότερα. Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι επικίνδυνο για την πρόοδο και την εξέλιξη του είδους.

Είναι τουλάχιστον τραγικό, ότι ο άνθρωπος, το πιο ευφυές, υποτίθεται, είδος του πλανήτη, μετά από τεράστια βήματα προόδου, με αποκορύφωμα την τελευταία εικοσαετία, κινδυνεύει σήμερα από την ηλιθιότητα και την άτακτη διασπορά της βλακείας στην κοινότητα. Δυστυχώς αυτός ο «ιός», δεν αντιμετωπίζεται ούτε με καραντίνες, ούτε με πλύσιμο χεριών, ούτε καν με εμβόλιο. Η κοινωνική αποστασιοποίηση κάτι μπορεί να κάνει, όμως δεν αντιμετωπίζει τον «ιό» στη ρίζα του. Το χειρότερο βέβαια είναι πως με τις σημερινές δυνατότητες επικοινωνίας, οι «συμπτωματικοί» πληθαίνουν.

Καταλήγοντας, γνωρίζω πως ο «ιός» αυτός είναι διαχρονικός και όχι σημερινό φαινόμενο. Θέλω να πιστεύω ότι το εμβόλιο και η αντιμετώπιση της πανδημίας από τη σιωπηρή πλειοψηφία, παρά τη βαβούρα, θα στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, μαζί με τον Covid-19 και την έξαρση ηλιθιότητας του 2020.