Εξι δεκαετίες στο ίδιο μετερίζι

Πορεύθηκε στην ίδια αγωνιστική πορεία με το λαό μας, έπαλξη αξιοπρέπειας

Εξι δεκαετίες παρουσίας κλείνει σήμερα η «Χαραυγή» στο πεδίο της έντυπης μαζικής ενημέρωσης. Εξι δεκαετίες στο ίδιο μετερίζι: Στην υπηρεσία του κυπριακού λαού και των εργαζομένων.

Εξι δεκαετίες και ο απολογισμός είναι πολιτικός, γιατί αυτή η εφημερίδα υπηρέτησε πρώτα και πάνω απ’ όλα τον Κύπριο πολίτη και πατριώτη: Για μια κοινή πατρίδα Ε/κ, Τ/κ, Μαρωνιτών, Αρμένηδων και Λατίνων, για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, ένα κράτος δικαίου, καλύτερο απ’ το σημερινό, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Η «πρωινή καθημερινή εφημερίδα» η «προοδευτική εφημερίδα», η «αγωνιστική έπαλξη του κυπριακού λαού» σήκωσε βαριά την ευθύνη και την τιμημένη σκυτάλη από τον Αριστερό Τύπο, από τον «Πυρσό» μέχρι και τον «Δημοκράτη» και το «Νέο Δημοκράτη».

Ο Αριστερός Τύπος δέχθηκε το αντικομμουνιστικό μένος, την αντίδραση της αστικής Δεξιάς και στη συνέχεια τις διώξεις των Αγγλων αποικιοκρατών και της Παλμεροκρατίας.

Η ιστορία του αριστερού Τύπου ήταν ταυτισμένη με την ιστορία του ΚΚΚ και του ΑΚΕΛ. Ετσι και η Χαραυγή ήταν γέννημα και τέκνον της ανάγκης για σωστή, πολιτική ενημέρωση.

Η «Χαραυγή» γεννήθηκε από τη στάχτη που άφηνε πίσω της η προγραφή του ΑΚΕΛ, το 1955, η σύλληψη 135 στελεχών και το κλείσιμο του «Νέου Δημοκράτη». Τα στελέχη του κόμματος που γλίτωσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έδωσαν το «είναι» τους για να γεννηθεί στις 18 Φεβρουαρίου 1956 η «Χαραυγή».

Εκτοτε και για έξι συνεχείς δεκαετίες η Χαραυγή ήταν η φωνή του ΑΚΕΛ, των αγωνιστών για την ελευθερία της πατρίδας, για τα δίκαια του λαού.

Εδινε την καθοδήγηση στους αγώνες του, διεκδικούσε, πρωτοπορούσε και προειδοποιούσε. Καταδίκαζε τα πολιτικά εγκλήματα της Δεξιάς, τις δολοφονίες Αριστερών από μασκοφόρους του Γρίβα, αλλά και διαφύλασσε την αντιαποικιακή πάλη από τον εμφύλιο σπαραγμό.

Αντιστεκόταν μαζί με το λαό στα διχοτομικά σχέδια που εξυφαίνονταν σε βάρος της πατρίδας μας, αντιπάλευε και ξεμπρόστιαζε τον εθνικισμό και το σοβινισμό.

Θωράκισε την ελληνοτουρκική φιλία με τη γραφίδα της, αποκάλυψε και προειδοποίησε για το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974.

Υπερασπίστηκε τη δημοκρατία όποτε αυτή βρέθηκε στο στόχαστρο ανδρείκελων της Χούντας και του φασισμού. Βρέθηκε από την πρώτη στιγμή δίπλα στους ξεριζωμένους συμπατριώτες μας και στους χαροκαμένους συγγενείς αγνοουμένων.

Πορεύθηκε στην ίδια αγωνιστική πορεία με το λαό μας και τους αγώνες της εργατικής τάξης, έγινε η φωνή αντίστασης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εξακολουθούν να απειλούν τις κατακτήσεις και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Αλλα 60 να συνεχίσει και τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσει! Στο ίδιο μετερίζι. Για την πατρίδα και το λαό μας.