Ευθύνη για ενότητα έχει ο Πρόεδρος και είναι διχαστικός

Του Νεόφυτου Νεοφύτου

Ο πρώτος που φέρει την ευθύνη για να υπάρχει ενότητα µεταξύ όλων των πολιτικών δυνάµεων για τα µεγάλα εθνικά µας θέµατα είναι ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας. Στα έξι χρόνια που κυβερνά ο κ. Αναστασιάδης απέδειξε στην πράξη ότι ουδέποτε έχασε την ιδιότητά του ως πρώην πρόεδρος του ∆ΗΣΥ. Σε κανένα στάδιο της διακυβέρνησής του δεν συµπεριφέρθηκε ως Πρόεδρος όλων των Κυπρίων, αλλά ως Συναγερµικός.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε χθες ότι «το ΑΚΕΛ, διαφοροποιούµενο από όλες τις πολιτικές δυνάµεις πολιτεύεται µε έναν τρόπο που τελικά υποσκάπτει τις κοινές προσπάθειες να αποκρούσουµε την τουρκική επίθεση εναντίον της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας, του κυπριακού λαού και των κυριαρχικών δικαιωµάτων του κράτους µας». Με τέτοιες τοποθετήσεις από πλευράς του Προέδρου είναι δυνατό να επιτευχθεί ενότητα την οποία επικαλούνται αλλά προφανώς δεν την εννοούν, θέλοντας απλά να σκεπάσουν τις αδιέξοδες πολιτικές τους;

Το ΑΚΕΛ όσο κι αν τους ενοχλεί έχει χρέος έναντι του κυπριακού λαού να συνεχίσει να προειδοποιεί ότι οι χειρισµοί Αναστασιάδη µάς οδηγούν στην οριστική διχοτόµηση. Μήπως πρέπει να φθάσουµε πρώτα στη διχοτόµηση και µετά να κάνουµε νεκροψία;

Σε ό,τι αφορά την εσωτερική διακυβέρνηση ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ενήργησε µε αναξιοκρατία και ρουσφέτι, µε ετσιθελισµό και αλαζονεία. Έκανε προσλήψεις και διορισµούς συµβούλων τόσο στο Προεδρικό, όσο και στα υπουργεία µε αδιαφανείς διαδικασίες και έναντι κόστους εκατοµµυρίων ευρώ για το ∆ηµόσιο.

Αντί για µεταρρυθµίσεις προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις -Παιδεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.λπ. Αγνοώντας περιβαλλοντικές µελέτες και το ΕΤΕΚ, έδωσε πολεοδοµικές και άλλες χαλαρώσεις για πύργους και αρχιεπισκοπικές αναπτύξεις! Οι πολίτες δεν ξεχνούν ούτε το κούρεµα των καταθέσεων και ποιοι είχαν προνοµιακή πληροφόρηση. ∆εν ξεχνούν το ξεπούληµα του Συνεργατισµού και τη διάλυση των µικροµεσαίων επιχειρήσεων και τη συσσώρευση του πλούτου στα χέρια των ολίγων προνοµιούχων.

Ο κ. Αναστασιάδης µάς είπε «µηδενικά» και ότι δεν αναγνωρίζουµε την «ανάπτυξη», τη χλιδή και τους πύργους… Έλα που εµείς τα «µηδενικά» ενοχλούµαστε µε την άνιση κατανοµή του πλούτου, την αναξιοκρατία και ασκούµε κριτική στους «φωστήρες» που µας κυβερνούν.