Του ∆ηµήτρη Παλµύρη
Όλοι έχουν άποψη για τις διεθνείς εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και ευρύτερα. Από το καφέ, στο καφενείο, στο κουρείο µέχρι και το ιερατείο. Όλοι έχουν άποψη. Όπως πρόσφατα ο Μητροπολίτης Μόρφου. Καλά κάνουν. Που νοιάζονται. Αλλά άµα έχουν αυτή την έγνοια, τότε δεν µπορεί η µόνη τους πηγή να είναι ο Παΐσιος. Ας ακούσουν και καµία άλλη (εµ… πώς να το πούµε ευγενικά;) κοσµική άποψη. ∆ιαφορετικά, γιατί να µη σφάξουµε και καµία κατσίκα να µάθουµε το µέλλον από τα άντερά της. Θεός είναι, µιλά µε περίεργους τρόπους. Ποιοι είστε εσείς να τον λογοκρίνετε;
Από την άλλη, και αυτοί που δεν ζουν στον κόσµο των νεράιδων, των δράκων και των µαγικών γερόντων, κουβαλάνε σε µεγάλο βαθµό, τουλάχιστον, τη µορφή αυτού του κόσµου. Μπορεί να µην βλέπουν ιππότες ή αγίους πάνω σε άλογα να σφάζουν δράκους που κλέβουν δεσποινίδες, αλλά και αυτών η θεωρία τους περιλαµβάνει φανταστικά δίπολα. Θα πρέπει να είσαι ή µε τις ΗΠΑ ή µε τη Ρωσία. Γιατί έτσι έχει η ζωή στο δικό τους παραµύθι.
Τώρα πώς γίνεται οι ίδιοι άνθρωποι που κρυφογελάνε µε τα παραµυθάκια να µην µπορούν να δουν πως και οι ίδιοι παγιδεύονται στα δικά τους, είναι άλλη ιστορία. ∆εν µπαίνουν στον κόπο να ανακαλύψουν πως αρκετές φορές δεν έχει «έτσι» η ζωή. Έτσι συνηθίσαµε να την βιώνουµε και αυτοί που βολεύτηκαν και αυτοί που ζορίζονται από αυτό το «έτσι». Έτσι το βρίσκουµε φυσιολογικό να πρέπει να διαλέξουµε µεταξύ ΗΠΑ ή Ρωσίας. Το αδύνατο ζώο επιβιώνει σε αγέλη, θα σου πουν. Άρα διάλεξε, λένε. Μα ποιοι είναι τα ζώα; Μήπως προχθές δεν έπρεπε να σφαζόµαστε για τον κάθε βασιλιά;
Τότε φυσιολογικό το βρίσκανε! «Έτσι ήτανε» ο κόσµος. Ωστόσο βρέθηκε άλλη επιλογή και αρκετά κεφάλια στην γκιλοτίνα!
Όσο γι’ αυτούς που θέλουν ντε και καλά να προσδώσουν και ηθική υπόσταση στις επιλογές τους, µπορούν να ζουν ήσυχοι στη νεραϊδόχωρα. Οι άλλοι, οι «ρεαλιστές», ας µας εξηγήσουν πώς εξυπηρετεί το καλό µας η συµµετοχή στα φαγώµατα των µεγάλων γιατί «έτσι έχει η ζωή». Να βρεθούµε στο πλευρό του νικητή; Και ποιο θα είναι το κόστος; Ποιος θα το πληρώσει; Το κέρδος σε ποιον θα καταλήξει;
Χρειάζεται κάθε φορά να πληρώνουµε τους τυχοδιωκτισµούς του κάθε αλαφροΐσκιωτου προτού τους πάρουµε το κεφάλι; Εναλλακτικά, µπορούµε να επιλέξουµε να σφάξουµε τους δικούς µας δράκους. Όχι από ηθική υπεροχή, αλλά γιατί δεν είναι λογικός «έτσι ο κόσµος», και είναι απόλυτα λογικός να είναι αλλιώς! Οι ρεαλιστές που συντηρούν αυτό τον παραλογισµό, όσοι κρατούν την ανθρωπότητα πίσω, ας καθίσουν σε µια γωνιά µε γέροντες να παραµυθιάζονται και να παίζουν µε φανταστικούς χαρακτήρες ή συµµάχους.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
