Για «γενναιόδωρες προσφορές» πότε θα πείτε;

Της Μαρίας Φράγκου

Ξέρετε τι θα ακούσουμε όπου να ’ναι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; «Μα τι θέλετε; Να επιστρέψουμε στις “γενναιόδωρες προσφορές” και στα “δώρα” του Χριστόφια προς τους Τ/κ;». Αυτό έμεινε να μας πει ο Νίκος Αναστασιάδης. Ολοένα και πιο σπάνια αναφέρεται σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας –πάει καιρός για την ακρίβεια– ολοένα και πιο σπάνια παραδέχεται κάτι που έλεγε πριν. Ότι στην προ του 1974 εποχή, πατημένους στο λαιμό είχαμε τους Τ/κ. Ναι, υπήρξε περίοδος –σύντομη μεν αλλά υπήρξε– που ο κ. Αναστασιάδης παραδεχόταν αυτή την αλήθεια και σήκωνε το φρύδι και κουνούσε το δάκτυλο στους επικριτές αυτής της θέσης.

Μας τέλειωσαν όλα τούτα. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης καιρό τώρα επέστρεψε στην εποχή της φουστανέλας και της πατριωτικής κορώνας. Καιρό τώρα χρησιμοποιεί φράσεις και υιοθετεί θέσεις τις οποίες καιρό πριν, απέρριπτε.

Δαιμονοποιείται η πολιτική ισότητα, λες και για πρώτη φορά ακούμε κάτι τέτοιο. Μα η πολιτική ισότητα είναι θέση, η οποία δεκαετίες τώρα έχει υιοθετηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Και έγινε αποδεκτή από την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Για να παραπλανήσουν –και να κινδυνολογήσουν– οι αρνητές της λύσης, εσχάτως μαζί τους ταυτίζεται και ο Πρόεδρος, ρίχνουν μια «αριθμητική ισότητα» και θολώνουν τα νερά. Ούτε λόγος πως στις ομοσπονδίες δεν κυβερνούν πλειοψηφίες και μειοψηφίες, αυτά είναι καθορισμένα και τακτοποιημένα στο πλαίσιο της λύσης.

Εσχάτως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υιοθέτησε και άλλη μια ορολογία, που άλλοτε χλεύαζε και ειρωνευόταν. Αυτή της λύσης με σωστό περιεχόμενο. Ή καλύτερα «σημασία έχει το περιεχόμενο της λύσης και όχι η ονοματολογία», όπως αρέσκεται να λέει. Μα αυτό το έλεγαν ανέκαθεν όσοι δεν θέλουν λύση ομοσπονδιακή και ονειρεύονται λύση ενιαίου κράτους, ονειρεύονται μια Κύπρο ελληνική και τους Τούρκους είτε θα τους ρίξουμε στη θάλασσα είτε θα τους στείλουμε από εκεί που ήρθαν… (Ξεχνώντας πως αιώνες τώρα συνυπάρχουμε και πως παιδιά της ίδιας γης με τη δική μας είναι).

Πώς δεν έχει σημασία κ. Πρόεδρε η ονομασία της λύσης; Άλλο Λοζάνη και άλλο Κοζάνη όσο κι αν χιόνια έχει και η μια χιόνια έχει και η άλλη. Άλλο ομοσπονδία και άλλο συνομοσπονδία. Και ουσία έχει και περιεχόμενο κ. Πρόεδρε. Θέλουμε ένα κράτος; Τότε θέλουμε ομοσπονδία. Θέλουμε δύο κράτη; Εμείς στην από εδώ πλευρά και οι Τ/κ από την άλλη; Τότε θέλουμε συνομοσπονδία. Καθαρά τα πράγματα, γιατί τα κάνετε περίπλοκα;

Για αυτό σας λέω. Όπου να ’ναι  ο κ. Αναστασιάδης θα μας πει για τις «γενναιόδωρες προσφορές» και τα «δώρα» του Χριστόφια και θα κατακεραυνώσει την εκ περιτροπής προεδρία και τη σταθμισμένη ψήφο. Γιατί και οι δύο αυτές θέσεις-προτάσεις ενισχύουν σημαντικά την κεντρική κυβέρνηση. Της προσδίδουν κύρος, εμπεδώνουν την εμπιστοσύνη και την κάνουν ακόμα πιο δυνατή και ισχυρή.

Πώς θα λειτουργεί το κράτος μας, αλήθεια, μετά τη λύση; Θα ψηφίζουμε εμείς και θα αποφασίζουμε εμείς και για τους Τ/κ; Δεν θα συνδιαμορφώνουμε με τους Τ/κ το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα; Θα ψηφίζουμε, ας πούμε, χωριστά; Και αυτό θα συνιστά υγιές δημοκρατικό πολίτευμα; Λευκοί και μαύροι, ένα πράγμα, όπως επί εποχής απαρτχάιντ;