Γιατί δεν µε θες κυρά µου…

Του Τάσου Περδίου

Το µόνο που έλειπε ήταν ένα µεγάφωνο εφαρµοσµένο πάνω σε µια από τις ψαρόβαρκες, συνδεδεµένο µε ένα cd player και στην υπόκρουση ο αξεπέραστος Στέλιος: «Γιατί δεν µε θες κυρά µου, επειδή είµαι ψαράς, είµαι λίγο αλανιάρης, σαν ψαράς και σαν βαρκάρης, και θαρρείς ότι µε µένα δεν θα την περνάς καλά.

Έχω µια µικρούλα βάρκα, µε κουπιά και µε πανιά, και ψαρεύω κάθε βράδυ, µόνος µε το παραγάδι, και τα ψάρια που θα πιάσω, τα πουλώ στην αγορά. Κι αν ξυπόλυτος γυρίζω, µη µε βλέπεις και γελάς, τη γυναίκα που θα έχω, ξέρω να την επροσέχω και τα κέφια της να κάνω, µην κοιτάς που είµαι ψαράς». Όλα τα άλλα ήταν στη θέση τους, τέλεια σκηνοθετηµένα. Ένα ψαρολίµανο, ψαράδες µε ηλιοκαµένα πρόσωπα, ζεµπύλες, δίκτυα, ολόκληρο το κάδρο του αγώνα µε τα κύµατα, αλλά κυριολεκτικά για να επιβιώσεις. Και στη µέση ο Αβέρωφ Νεοφύτου.

Ο οποίος τραβάει ζόρια το τελευταίο διάστηµα. Ανάµεσα στο ολοκαύτωµα του Συνεργατισµού, το διεθνές ρεζιλίκι µε την εµπλοκή του ονόµατος ολόκληρου Προέδρου της ∆ηµοκρατίας προσωπικά σε ξέπλυµα τεσσάρων δισεκατοµµυρίων και το παγκόσµιο ρεζιλίκι µε τη διπλωµατία της κακιάς ώρας µπροστά στα µάτια της υφηλίου για το Κυπριακό, προσπαθεί ο καηµένος να συµµαζέψει τα ασυµµάζευτα. Και επειδή χαζός δεν είναι και βλέπει την κυρά του Καζαντζίδη να αποξενώνεται όλο και περισσότερο, την περασµένη Τρίτη έσπευσε στο ψαρολίµανο Ζυγίου.

Εκεί, ελλείψει µεγαφώνου και cd player, πήρε το µικρόφωνο και έγινε Στέλιος στη θέση του Στέλιου. Παιδί του λαού: «Οι επαγγελµατίες ψαράδες θα έχουν τη στήριξή µας, αφού 327 οικογένειες κρατούν µιαν παράδοση αιώνων, µε χίλιες δυσκολίες. Το πρωί επισκέφθηκα και ορισµένους ψαράδες όταν επέστρεφαν από τη ψαριά και ένας από αυτούς ξενύχτησε, πλήρωσε πετρέλαιο και από το ψάρι που πήρε, θα πάρει 20 ευρώ όταν το πουλήσει».

Αφού σκούπισε ένα δάκρυ που κατέβαινε αργά και βασανιστικά από το µάγουλο, συνέχισε: «Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να στηρίζει η πολιτεία και θα κάνω ό,τι µπορώ για τη στήριξή τους. Υπάρχουν µικρά πράγµατα που µπορούν να γίνουν χωρίς να δηµιουργούν οποιαδήποτε δηµοσιονοµική επίπτωση. Όταν είναι να στηρίξουµε την οικονοµία δεν διστάζουµε να πάρουµε µέτρα για δισεκατοµµύρια και όταν πρόκειται να στηρίξουµε οµάδες, όπως τους ψαράδες, µετρούµε τις µπακίρες.

Ένας νεαρός 28 χρόνων από τα Περβόλια, που συνειδητά αποφάσισε να γίνει επαγγελµατίας ψαράς, µου ζήτησε να συνεχίσει αυτό το επάγγελµα του ψαρά, γιατί, όπως είπε, δεν θέλει να δει τον τόπο του σε µερικά χρόνια να µην έχει ψαράδες, να είµαστε νησί χωρίς ψαράδες. Αυτή η φωνή των παλαιότερων ψαράδων και του νεαρού θα κτυπά καθηµερινά σε µένα και θα κάνω ό,τι µπορώ για να στηρίξω αυτή την οµάδα επαγγελµατιών που κρατούν µια παράδοση εκατοντάδων χρόνων, δύσκολη, µε κίνδυνο τη ζωή τους».

Φήµες ότι από τη συγκίνηση, ακούγοντας τον Αβέρωφ, οι ψαράδες δάκρυσαν σε σηµείο που προκάλεσαν άνοδο της στάθµης του νερού στο ψαρολίµανο, ελέγχονται ως ανακριβείς…