Της Νίκης Κουλέρμου
«Χρειαζόμαστε αυτή τη νίκη. Η Κύπρος χρειάζεται αυτή τη νίκη» έλεγε ο αρχηγός της ομάδας των σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, κ. Πιτέλα, καλωσορίζοντας τον κ. Παπαδόπουλο για πρώτη φορά στο γραφείο του. Πραγματικά όμως τη χρειάζονται οι σοσιαλδημοκράτες αυτή τη νίκη; Η Κύπρος χρειάζεται τις πολιτικές του κ. Παπαδόπουλου και τη νίκη του στις επερχόμενες εκλογές; Νομίζουμε πως όχι.
Γιατί αυτή η πολιτική που ακούει στο όνομα «νέα στρατηγική», ό,τι και αν περιέχει, στοχεύει σ’ ένα και μόνο: Στο να χαϊδέψει αυτιά σοσιαλιστών και δημοκρατών, εντός και εκτός Κύπρου, για να υφαρπάξει την ψήφο τους και τη στήριξή τους στην προσπάθεια αναρρίχησης στην προεδρική καρέκλα. Ο κ. Παπαδόπουλος, ως πολιτικός και ως πρόεδρος του ΔΗΚΟ, ουδέποτε είχε επαφές με άλλα ευρωπαϊκά «αδελφά» κόμματα, για να προωθήσει την υπόθεση της Κύπρου. Γιατί απλά ο κ. Παπαδόπουλος ήταν πάντα «αντί» στη διαχρονική πολιτική που προωθούσαν διαχρονικά οι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας διεθνώς στη βάση των ομόφωνων αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου και των συμφωνιών διά των οποίων η Κύπρος ήταν δεσμευμένη διεθνώς και με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους για λύση ΔΔΟ.
Ο κ. Παπαδόπουλος ήταν διαχρονικά τοποθετημένος ως «αντί» σ’ αυτές τις θέσεις, εντός και εκτός Κύπρου. Ως εδώ! Με κανένα δεν μπόρεσε σ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας του στην προεδρία του ΔΗΚΟ να συζητήσει και να δημιουργήσει γέφυρες συνεννόησης και συνεργασίας ή έστω απλού διαλόγου με άλλα κόμματα με τα οποία και το κόμμα του στο παρελθόν συνεργάστηκε για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Ακριβώς οι «κοινοί αγώνες» που έδινε το ΔΗΚΟ με την Αριστερά σταμάτησαν αφότου ανέλαβε την προεδρία του ΔΗΚΟ ο Ν. Παπαδόπουλος. Ουδέποτε είχε το σθένος, το θάρρος και την πρωτοβουλία να συναντηθεί με ηγεσίες και να ανταλλάξουν απόψεις για λύση ΔΔΟ. Ούτε καν με το τ/κ «αδελφό» κόμμα του Σερντάρ Ντενκτάς… Ίσως γιατί τότε θα προδιδόταν η «ταύτιση» των απόψεών τους, που συγκλίνουν στο να ζούμε «δίπλα-δίπλα» και όχι μαζί;
Ας το απαντήσει ο ίδιος. Τουλάχιστον τα στελέχη του ΔΗΚΟ που διαφωνούν μαζί του φεύγουν ένα-ένα. Μοιάζει να φυλλορροεί το ΔΗΚΟ, καθώς ο Ν. Παπαδόπουλος παθιασμένος να κερδίσει τον προεδρικό θώκο αλληθωρίζει, φλερτάρει και αγκαλιάζει όσους έχουν αποκηρύξει τη ΔΔΟ, προτιμώντας το ενιαίο κράτος και ξέχασαν τη ΔΔΟ ακόμα και με το σωστό περιεχόμενο… Το «ψευδοδίλημμα περί ομοσπονδίας» που ευαγγελίζεται στη «νέα στρατηγική» του, έλκεται και συγκλίνει στη μόνιμη στασιμότητα και όλες τις επικίνδυνες παρενέργειές της όπως είναι το απευθείας εμπόριο, η αναβάθμιση του ψευδοκράτους για να βγει από την «απομόνωση» γιατί απλά οι ευρωσοσιαλιστές και ευρωδημοκράτες δεν είναι «κουτόφραγκοι». Δεν κλείνουν την πόρτα στους Τουρκοκύπριους για τους αρχοντοχωριάτες Ελληνοκύπριους που θέλουν να συνομιλούν και να «συναλλάσσονται» μαζί τους μόνο στα οδοφράγματα και στα τελωνειακά «σύνορα».
Οι «δασμοί» στους εγκλωβισμένους είναι τα επίχειρα αυτής της «νέας στρατηγικής» στην οποία εδώ και ένα χρόνο κλείνει το μάτι ο κ. Αναστασιάδης, για χάρη της προεδρικής καρέκλας. Ο Ν. Αναστασιάδης φοβάται μην και κλέψει τις ψήφους της δεξιότερης πτέρυγας της δεξιάς ο κ. Ν. Παπαδόπουλος. Και μεταξύ τους ανταγωνίζονται τώρα ποιος θα παραδώσει στις επόμενες γενιές ένα αμιγώς… μπλε κράτος, ας είναι και μισό…
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
