Η κοροϊδία πάει σύννεφο…

Του Γιώργου Δεληγιάννη

Η υπόθεση με το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για την κατάρρευση του Συνεργατισμού αποτελεί ακόμα ένα ατράνταχτο παράδειγμα τόσο της πολιτικής αυτών που κυβερνούν (Πινδάρου και Προεδρικό) όσο και της τακτικής που μας έχουν συνηθίσει εδώ και επτά χρόνια που είναι στην εξουσία, αλλά και των πολιτικών και πρακτικών που εφάρμοζαν από πριν.

Το πόρισμα της Επιτροπής είναι δεδομένο και αδιαμφισβήτητο. Tο τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο Συνεργατισμός κρίθηκε βιώσιμος και ήταν στη βάση αυτής της διαπίστωσης που προχώρησε το εγχείρημα ανακεφαλαιοποίησής του. Είναι δε σημαντικό ότι κρίθηκε σαν τέτοιος όχι μόνον από τους αρμόδιους φορείς εντός της Κύπρου, αλλά και από τους διεθνείς δανειστές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (σελ. 717). Με βάση λοιπόν αυτό και μόνο, Προεδρικό και Πινδάρου συνεχίζουν να «πέφτουν» σε δύο λάκκους που έσκαψαν οι ίδιοι.

Αν θεωρήσουμε ότι ισχύουν όσα με τόση ένταση (και τόσες μπούρδες, με χαρακτηρισμούς και επίθετα) ισχυρίζονται από τον ίδιο τον Πρόεδρο μέχρι και τους παρατρεχάμενους ντελάληδές τους περί πτώματος (νεκρού μάλιστα, μάλιστα), τότε έστησαν μια μεγάλη παγίδα σε αυτούς που πλέον καταδεικνύονται ως ίσως και ποινικά υπεύθυνοι για την κατάληξη (του πτώματος πάντα). Δηλαδή, ήξεραν ότι παρέλαβαν έναν νεκρό, μας φλόμωσαν από την πρώτη στιγμή ότι θα τον επαναφέρουν, θα τον κάνουν καλύτερα από πριν και θα τον επιστρέψουν στους δικούς του γερό και δυνατό, με όλες τις ασθένειες να έχουν εξυγιανθεί.

Άρα, λοιπόν, αυτοί που καταδεικνύονται στο πόρισμα, με βάση και τα όσα είπε ο Γενικός Ελεγκτής, ως υποκείμενοι σε αστικές ευθύνες, ήταν απλώς τα πειθήνια όργανα, τα οποία απλώς χρησιμοποιήθηκαν με λάθος τρόπο, αφού τίποτε από τα πιο πάνω δεν κατάφεραν (διάσωση, εξυγίανση, επιστροφή).

Κάτι που αν συνέβη, τότε εκείνοι οι ίδιοι έχουν κάθε δίκαιο να βγουν και να πουν ότι Προεδρικό και Πινδάρου τους εκμεταλλεύτηκαν σε σημείο κακοποίησης και εξευτελισμού. Ο δεύτερος λάκκος είναι αυτός που σκάβουν τώρα. Και είναι τα τραγικά (κάποιες φορές σε σημείο γελοιότητας) επιχειρήματα που χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν τη στάση τους απέναντι στο πόρισμα.

Ξεκίνησαν από τις αναφορές περί διαφορετικής άποψης από την Επιτροπή, στη συνέχεια πήγαν σε λανθασμένη εκτίμηση στο πόρισμα και πλέον όχι μόνο το αγνοούν (αγνοώντας και τα πραγματικά γεγονότα που δεν χωρούν αμφισβήτηση), αλλά έχουν εκδώσει και το δικό τους. Στο τέλος της ημέρας φαίνεται να πατούν επί πτωμάτων για να περάσουν επικοινωνιακά τις πολιτικές τους…