Η μεταμνημονιακή αναβαθμισμένη Κύπρος

Του

Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

 

 

Η Τρόικα επέστρεψε και μάλιστα με νέες απαιτήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι τα δεινά για την Κύπρο δεν τελείωσαν τον Μάρτιο του 2016 όταν ολοκληρώθηκε το λεγόμενο πρόγραμμα προσαρμογής, αλλά ούτε με την πρόσφατη αναβάθμιση της οικονομίας σε επενδυτική βαθμίδα. Αντίθετα, οι νέες συστάσεις της Τρόικας, οι οποίες υποβλήθηκαν μέσω της πρόσφατης έκθεσής της για τον μεταμνημονιακό έλεγχο της κυπριακής οικονομίας, δείχνουν ότι ο δρόμος παραμένει μακρύς.

Βέβαια, κάποιοι κύκλοι, όπως η κυβέρνηση και τα κόμματα, τα οποία ψήφισαν όλα τα μνημονιακά νομοσχέδια, ενδεχομένως να είδαν με ικανοποίηση την έκθεση της Τρόικας, αφού πολλές από τις συστάσεις της ταυτίζονται με τις πάγιες πολιτικές τους. Όπως για παράδειγμα η σύσταση για συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας που είναι από τις πιο αγαπημένες ατάκες του Υπουργού Οικονομικών, αλλά και η σύσταση για άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων που αποτελούν τον διακαή πόθο του ΔΗΣΥ εδώ και χρόνια.

Ωστόσο για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας η έκθεση της Τρόικα προμηνύει νέα δεινά, αφού εκτός από τα πιο πάνω περιλαμβάνει συστάσεις όπως η υιοθέτηση πιο αυστηρών κριτηρίων για το Σχέδιο Εστία -αλλά και να μπει ρήτρα ότι σε περίπτωση που τα υπό αναφορά δάνεια παρουσιάζουν ξανά καθυστέρηση «θα ξεκινά άμεσα η διαδικασία για εκποίησή τους»- η «ταχεία» εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Φορέα (δηλαδή των δανείων τα οποία μεταφέρθηκαν από την πρώην Συνεργατική και των ακινήτων), η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος ώστε να εκδίδονται γρήγορα αποφάσεις οι οποίες σχετίζονται με το νέο πλαίσιο για τις εκποιήσεις κ.τ.λ.

Μάλιστα η Τρόικα στην έκθεσή της δείχνει και ποιες είναι οι δικές της προτεραιότητες, αφού από τη μία εκφράζει ικανοποίηση για τις εξελίξεις στο χώρο των τραπεζών (χωρίς να κρύβει τη χαρά της για το κλείσιμο του Συνεργατισμού), ενώ από την άλλη κουνά το δάχτυλο για την αύξηση του δημόσιου χρέους (λόγω ακριβώς των εξελίξεων στον Συνεργατισμό). Επίσης ζητά συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αφού, όπως αναφέρει, ενδέχεται να προκύψουν νέες υποχρεώσεις λόγω των εγγυήσεων, οι οποίες παραχωρήθηκαν προς την Ελληνική. Δηλαδή μας προετοιμάζει ότι είναι πιθανό να πληρώσουμε και άλλα για το κλείσιμο του Συνεργατισμού.

Εν τω μεταξύ με βάση στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας ένας στους τέσσερις (ήτοι 215 χιλιάδες) βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ σχεδόν οι μισοί από αυτούς βιώνουν καθημερινά σοβαρές υλικές στερήσεις.

Αυτή λοιπόν είναι η νέα μεταμνημονιακή περίοδος της αναβαθμισμένης κυπριακής οικονομίας. Αυτά είναι τα σχέδια της Τρόικας, τα οποία είθισται να εφαρμόζονται πιστά από την κυβέρνηση.