Η μπάλα στον κ. Αναστασιάδη

Της Μαρίας Φράγκου

Με όσα αντιφατικά λέει μέρα παρά μέρα ο κ. Αναστασιάδης για το Κυπριακό, το πλαίσιο Γκουτέρες, το πρακτικό, προφορικό ή γραπτό, που θα έλεγε και ο γνωστός βουλευτής, είναι να μην ξεσαλώνουν ορισμένοι και να δηλώνουν δικαιωμένοι; Το ΔΗΚΟ, για παράδειγμα, περίπου καλωσορίζει τον Πρόεδρο στο κλαμπ των αντιδρούντων, λέγοντας σε ανακοίνωσή του:

«Ως Δημοκρατικό Κόμμα, από την 1η Ιουλίου 2017 τονίσαμε πως το πλαίσιο Γκουτέρες, όπως παρουσιάστηκε την 30ή Ιουνίου 2017, ήταν απαράδεκτο. Σήμερα, με καθυστέρηση δύο ετών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συμφωνεί μαζί μας». Και η ΕΔΕΚ στο χορό. «Με αφορμή την όλη συζήτηση που γίνεται για το πλαίσιο του Γ.Γ. και με δεδομένο πως ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραδέχθηκε στις χθεσινές του δηλώσεις πως είναι “απαράδεκτο” το έγγραφο που κατέθεσε ο κ. Έιντε, θυμίζουμε πως εδώ και ενάμιση και πλέον χρόνο έχουμε επικεντρώσει τις προσπάθειές μας στην αξιοποίηση του πλαισίου του Γ.Γ. ως βάση για συνέχιση του διαλόγου και μάλιστα αυτό το πλαίσιο να αποτελεί και αναπόσπαστο κομμάτι των όρων αναφοράς στην υπό διερεύνηση διαδικασία…» Έτσι είναι, κ. Αναστασιάδη; Το πλαίσιο Γκουτέρες της 30ής Ιουνίου είναι απαράδεκτο; Πότε ήγειρε θέμα πρακτικών η πλευρά μας; Όλο το προηγούμενο διάστημα, σημαία μας δεν ήταν το πλαίσιο Γκουτέρες;

Αρχές του Δεκέμβρη του 2017, σε συνέντευξη στην Κυριακάτικη Χαραυγή, ρωτήθηκε ο κ. Αναστασιάδης: «Μετά τις εκλογές τι θα γίνει; Το πλαίσιο Γκουτέρες θα είναι εκεί να μας περιμένει; Και τι θα πράξετε εάν επανεκλεγείτε;» Ήμασταν παραμονές των προεδρικών εκλογών, τότε. «Θα επαναλάβω αυτά που έχω διαβιβάσει στον ΓΓ του ΟΗΕ, ότι είμαι έτοιμος να επανέλθω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συζητήσουμε τις εσωτερικές πτυχές.

Όχι μόνο αυτά που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο Γκουτέρες. Κι ένα θέλω να πω: Εάν με τα όσα επισυνέβησαν στο Κραν Μοντανά, δεν υπήρξε πρόοδος, πώς θα υπάρξει πρόοδος εάν αποσυρθούν θέσεις μας και αρχίσουμε από την αρχή; Πρώτα απ’ όλα θα μείνουμε εκτεθειμένοι στη διεθνή κοινότητα…» Με όλα τα αντιφατικά του Προέδρου της Δημοκρατίας, άλλα σήμερα κι άλλα χτες, άλλα αύριο κι άλλα μεθαύριο, πώς θα πείσουμε πως θέλουμε επανέναρξη των διαπραγματεύσεων; Πώς θα πείσουμε, όταν ψάχνουμε αφορμές και αιτιάσεις για να ροκανίζουμε το χρόνο; Γιατί αυτό κάνουμε. Από το ναυάγιο της διαδικασίας στο Κραν Μοντανά, τον Ιούλιο του 2017, η πλευρά που έπρεπε να επείγεται για επανέναρξη των συνομιλιών είναι η δική μας.

Τη δική μας πλευρά βαραίνει και επηρεάζει η παρέλευση του χρόνου. Αντί τούτου, συμπεριφερόμαστε λες και είμαστε εμείς οι δυνατοί και όσο καθυστερούμε την εξεύρεση λύσης, κερδίζουμε έδαφος, νομίζουν κάποιοι. Και την ίδια ώρα, αυτοί οι κάποιοι αναζητούν τρόπους να πανηγυρίσουν πως δικαιώθηκαν οι θέσεις και πολιτικές τους.

Οι ενδιάμεσοι σάς προκαλούν, κ. Αναστασιάδη. Θα τους απαντήσετε; Ή πλέον ταυτίζεστε τόσο που δεν νιώθετε την ανάγκη να το κάνετε; Ή παίρνετε πίσω όσα λέγατε για αυτούς, κατηγορώντας τους για σαμποτέρ της λύσης