Η νύφη, ο γαμπρός, ο πατριός και η προίκα

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Και κάπου εδώ ολοκληρώνεται το μυστήριο του γάμου και ξεκινά το γλέντι (για τους λίγους οι οποίοι είναι προσκεκλημένοι στο τραπέζι, αφού το πάρτι θα γίνει σε κλειστό κύκλο, ενώ για τους υπόλοιπους η συμμετοχή τους περιορίζεται μόνο στο φακελάκι στα χαιρετίσματα).

Η Συνεργατική, η οποία ντύθηκε νυφούλα με το ζόρι, προικίστηκε χθες από τους συγγενείς (ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΛΑΜ), και οδηγήθηκε από τον πατριό της (Κυβέρνηση) στην εκκλησία για να συναντήσει τον γαμπρό. Συγγενείς και φίλοι του πατέρα και της μητέρας της νύφης (οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τον πατριό το 2013) φώναζαν έξω και μέσα από τη Βουλή βλέποντας τον πατριό να σέρνει στην κυριολεξία τη νύφη παρά τη θέλησή της. Αλλά ο πατριός επέμενε: «Είναι για το καλό της».

Από κοντά και οι κουμπάροι οι οποίοι είναι συγγενείς του πατριού και οι οποίοι μάλιστα πλούμισαν πλουσιοπάροχα τη νύφη. Απ’ όλα του έδωσαν του γαμπρού. Και μετρητά και ομόλογα και επιχείρηση με κέρδη εκ των οποίων κάποια επιδοτούνται από κράτος και εγγυήσεις πάνω στα κέρδη.

Σε άλλες χώρες τέτοια νύφη θα ήταν περιζήτητη. Μόλις άνοιγε το παράθυρό της θα συνέρρεαν από κάτω δεκάδες γαμπροί.

Αλλά η συγκεκριμένη νύφη έχει πατριό και αυτός και μόνο αποφασίζει τι είναι το καλό της. Ο πατριός είναι δημοκράτης σε βαθμό που δεν ενδιαφέρεται ποσώς τι λένε οι συγγενείς και οι φίλοι του πατέρα και της μητέρας της νύφης. Δεν ενδιαφέρεται ούτε τι θέλει η ίδια η νύφη. Δεν δίνει λογαριασμό ούτε στον Γενικό Εισαγγελέα. Δηλώνει βαθιά δημοκράτης και πάνω απ’ όλα παντογνώστης. Ονομάζει τον εαυτό του σωτήρα και είναι απόλυτα βέβαιος ότι αυτός και μόνο γνωρίζει ποιο είναι το καλό της νύφης. Αλλά και οι κουμπάροι δεν του χαλούν χατίρι. Στην ανάγκη εξαναγκάζουν και το χωριό σε υποχρεωτικό χαράτσι, για να πλουμίσουν τη νύφη. Έτσι είναι το έθιμο. Αποφασίζει ο πατριός και οι κουμπάροι αναλαμβάνουν και εισπράττουν το χαράτσι, το οποίο στη συνέχεια το δίνουν στον γαμπρό.

Κατανοώ την απορία σου, φίλε αναγνώστη. Ούτε στο δικό μου χωριό υπάρχουν τέτοια έθιμα και πρακτικές. Αλλά εδώ και έξι χρόνια έχουμε μουχτάρη ο οποίος πρεσβεύει διαφορετικά ήθη και έθιμα απ’ αυτά που γνωρίζαμε παλιά. Ο μουχτάρης – πατριός λέει ότι φέρνει τον εκσυχρονισμό και την πρόοδο. Θέλει να απαλλάξει και μερικές χιλιάδες από τα σπίτια τους, για να γλιτώσουν το καθάρισμα του σπιτιού και τα έξοδα. Είναι βάρος, όπως λέει, για το σύστημα. Αυτοί όλοι οι χιλιάδες δεν αφήνουν το σύστημα να εκφραστεί ελεύθερα.

Συμφωνώ μαζί σου, φίλε αναγνώστη. Και εμένα μου ακούγονται παράξενα όλα αυτά. Αλλά δυστυχώς ο μουχτάρης – πατριός έχει κουμπάρους και νιώθει ισχυρός. Το μέχρι πότε θα συμβαίνει αυτό, το καθορίζουν οι ψηφοφόροι. Ελπίζω να το θυμάσαι αυτό μέχρι τις επόμενες εκλογές.