Η ραχοκοκαλιά της οικονοµίας έµεινε ορφανή

Του Κωνσταντίνου Ζαχαρίου

Η ραχοκοκαλιά της οικονοµίας, που είναι η µικροµεσαία τάξη των επιχειρήσεων, έµεινε χωρίς πηγή χρηµατοδότησης, αφού οι τράπεζες ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά µε τις πολύ µεγάλες επιχειρήσεις. Σύµφωνα µε στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας, την περίοδο Ιανουαρίου – Σεπτεµβρίου δόθηκαν καθαρά νέα δάνεια (εξαιρουµένων των δανείων για σκοπούς αναδιάρθρωσης παλαιότερων δανείων) συνολικού ύψους 2,52 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 1,23 δισ. ευρώ (ή ποσοστό 49%) κατέληξαν σε πολύ µεγάλες επιχειρήσεις, αφού πρόκειται για δάνεια πέραν του 1 εκατ. ευρώ το καθένα.

Αντίθετα, τα δάνεια προς τις µικρότερες επιχειρήσεις (τα οποία είναι κάτω του 1 εκατ. ευρώ το καθένα) περιορίστηκαν στα 330,5 εκατ. ευρώ (ποσοστό 13,1%), ενώ τα δάνεια προς τα νοικοκυριά περιορίστηκαν στα 953 εκατ. ευρώ (ποσοστό 37,8%).
Όπως προκύπτει από την ανάλυση των στοιχείων, την περίοδο Ιανουαρίου – Σεπτεµβρίου, δόθηκαν στις επιχειρήσεις καθαρά νέα δάνεια ύψους 1,57 δισ. ευρώ, σε σύγκριση µε 1,38 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Ωστόσο η αύξηση αφορά µόνο τις πολύ µεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες πήραν 1,23 δισ. ευρώ, σε σύγκριση µε 1,01 δισ. ευρώ την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Αντίθετα, οι µικρότερες επιχειρήσεις πήραν µόνο 330,5 εκατ. ευρώ, σε σύγκριση µε 370,7 εκατ. ευρώ πέρσι. ∆ηλαδή τα δάνεια άνω του 1 εκατ. ευρώ, τα οποία προφανώς συνδέονται µε τις πολύ µεγάλες επιχειρήσεις και τους κολοσσούς, αυξήθηκαν κατά 224,1 εκατ. ευρώ, ενώ τα δάνεια κάτω του 1 εκατ. ευρώ, τα οποία συνδέονται µε µικρότερες επιχειρήσεις, µειώθηκαν κατά 40,2 εκατ. ευρώ.

Συνολικά από τα δάνεια τα οποία δόθηκαν στις επιχειρήσεις ποσοστό 78,9% αφορά τους πολύ µεγάλους, ενώ το ποσοστό των µικρότερων είναι µόλις 21,1%.
Οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες κουρεύτηκαν και δέχθηκαν το µεγαλύτερο πλήγµα τα προηγούµενα χρόνια, αναζητούν µια ευκαιρία να επανέλθουν.

Αναζητούν τρόπο να αναπτύξουν ξανά τις επιχειρήσεις τους. Ο κύκλος εργασιών τους συνδέεται µε την καθηµερινότητα και όχι µε διαβατήρια και πύργους. Πολλές είναι οικογενειακές επιχειρήσεις ή/και µικρές επιχειρήσεις οι οποίες εργοδοτούν δεκάδες οικογένειες η κάθε µία.

Είναι το µπακάλικο της γειτονιάς, η φρουταρία, το σουβλατζίδικο, το κατάστηµα µε τα είδη ένδυσης και υπόδησης, το µικρό γραφείο στη γωνιά που παλεύει να τα βγάλει πέρα, οι επιχειρηµατίες που κάνουν χιλιόµετρα κάθε µέρα για να πουλήσουν τα εµπορεύµατά τους κτλ.

Οι τράπεζες είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και προφανώς βλέπουν το δικό τους συµφέρον και των µετόχων τους. Η κυβέρνηση όµως έχει ευθύνη να δώσει λύσεις και για τις µικροµεσαίες επιχειρήσεις. Η οικονοµία δεν είναι µόνο διαβατήρια και πύργοι. Η πραγµατική οικονοµία είναι οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις και αυτές πονούν.