Η τελευταία ώρα

Της Νίκης Κουλέρµου

Πολιορκηµένοι από τις προκλητικές και παράνοµες ενέργειες της Τουρκίας στο έδαφος και στη θάλασσα, ευρισκόµενοι στη µέγγενη των αδιεξόδων στα οποία οδηγηθήκαµε από παλινδροµήσεις και αντιφάσεις, µοιάζουµε να µην έχουµε κατανοήσει ακόµα τη δυσκολία να σπάσει το αδιέξοδο και να δηµιουργήσουν προοπτική. Ο Πρόεδρος και οι εκπρόσωποί του µιλώντας για τις συναντήσεις µε τον κ. Ακιντζί γνοιάζονται για το τι θα κάνει και τι θα πει ο κ. Ακιντζί σ’ αυτές τις συναντήσεις και καλά κάνουν. Καλά κάνουν και θυµήθηκαν έστω και τώρα –αν δεν είναι αργά– τις συγκλίσεις που διαφυλάσσουν την αρχή ότι όλοι οι φυσικοί πόροι θα διαχειρίζονται από την οµοσπονδιακή κυβέρνηση και τα έσοδα θα διαµοιράζονται όπως έχει επίσης συµφωνηθεί. Είναι αυτές οι συγκλίσεις που ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ έλεγε µετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά σε όλες του τις εκθέσεις ότι θα πρέπει να διαφυλαχθούν. Ο κ. Ακιντζί έχει λοιπόν ένα µερίδιο ευθύνης για το αποτέλεσµα αυτών των δύο συναντήσεων, της 9ης Αυγούστου και της συνάντησης µε τον κ. Γκουτέρες. Ενα µερίδιο ευθύνης, ίδιο µε αυτό του κ. Ακιντζί, έχει και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Θα πρέπει να πάρει πίσω όσα είπε και καταργούν την πολιτική ισότητα όπως τα ψηφίσµατα του ΟΗΕ την καθορίζουν και όπως επιβάλλεται οι Τ/κ να έχουν λόγο στο Υπουργικό Συµβούλιο, σε ζωτικά θέµατα. Μας το υπενθύµισε στο τελευταίο ψήφισµα για ανανέωση της ΟΥΦΝΙΚΥΠ και το Συµβούλιο Ασφαλείας. Μέχρι την έκθεση Ντε Κουεγιάρ του Μαρτίου του 1990 –τόσο πίσω!– µας παρέπεµψε το Συµβούλιο Ασφαλείας για να θυµίσει τι συµφωνήθηκε για την πολιτική ισότητα.

Την ίδια ώρα µερίδιο ευθυνών έχουν και οι πολιτικές δυνάµεις ένθεν κακείθεν του συρµατοπλέγµατος που βρίσκονται σε αντιπαράθεση µε τις αποφάσεις και ψηφίσµατα του ΟΗΕ και µε τα όσα συµφώνησαν διαχρονικά οι δύο κοινότητες µε τη διεθνή κοινότητα. Η ∆ιζωνική, ∆ικοινοτική Οµοσπονδία δεν είναι σύνθηµα κενού περιεχοµένου. Ή που θα την αποδεκτούν όλοι και θα συµβάλουν για να σωθεί ό,τι περισωθεί ή που θα αφεθούν τα πράγµατα να εκτραχυνθούν και να οδηγηθούµε µοιραία και άβουλα (ή συνειδητά και σιωπηρά) στη διχοτόµηση.

Ώρα ευθυνών για όλους λοιπόν. Η τελευταία ώρα. Όταν όλοι αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον τόπο µας, τότε η Τουρκία θα υποχρεωθεί να κάνει αυτό που πρέπει, όπως το υποβάλλει η διεθνής κοινότητα.