Η τραγικότητα της εξάρτησης του κράτους

Της Άννας Μισιαούλη

Μόνο τραγική µπορεί να χαρακτηριστεί η εξάρτηση του κράτους από την Εκκλησία. Από το διορισµό του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας που πρέπει να εγκριθεί από τον Αρχιεπίσκοπο µέχρι την καταβολή των µισθών των κληρικών από ένα καταχρεωµένο κράτος και τη σκανδαλώδη στάση του Αρχιεπισκόπου σε σχέση µε την πολιτιστική κληρονοµιά του λαού στη Γεροσκήπου που εξαρτάται από τις επιχειρηµατικές δραστηριότητες του προκαθήµενου της Εκκλησίας.

Σούζα στέκεται η κυβέρνηση µπροστά στα «θεία» θέλω του Αρχιεπισκόπου. Την περασµένη βδοµάδα ήταν οι µισθοί των κληρικών που, όπως µας είπε χθες ο Υπουργός Οικονοµικών που όλο µας αποχαιρετά και ακόµα µένει, η κυβέρνηση έχει την έντονη άποψη ότι θα πρέπει να συνεχίσει η συµφωνία κράτους – Εκκλησίας µε νόµο.

Ο Χάρης Γεωργιάδης προχώρησε ακόµα παραπέρα λέγοντας ότι µε αυτή την ευκαιρία θα αρθούν κάποιες αναχρονιστικές ρυθµίσεις, όπως ο ορισµός της υπαίθρου, ο οποίος δεν περιλαµβάνεται στο νοµοσχέδιο.

Λες και δεν είναι αναχρονιστικό το να καταβάλλει το κράτος τους µισθούς των ιερέων, έστω κι αν γίνεται µε µεταβίβαση εκκλησιαστικής περιουσίας και αυτό να γίνεται σε ένα κράτος ανεξίθρησκο, υποτίθεται, µε βάση το Σύνταγµά του.
Και αυτό να συµβαίνει µάλιστα, σε περιόδους που το κράτος είναι καταχρεωµένο και ενώ, όπως ανέφερε η Γενική Λογίστρια, µέχρι τώρα έχει ολοκληρωθεί η µεταβίβαση στο 79%.

Όσο δε για το θέµα της αρχιεπισκοπικής ανάπτυξης της Γεροσκήπου, πλέον ακόµα και η συνέχιση των αρχαιολογικών ανασκαφών εξαρτάται από τον Αρχιεπίσκοπο κι αν θα ανανεώσει την άδεια που είχε παραχωρήσει στο Τµήµα Αρχαιοτήτων.

Αν σκεφτούµε ότι µετά τη δήλωση του Αρχιεπισκόπου, «αν δεν σοβαρευτούν όσοι εµπλέκονται, θα µπω µε ένα τρακτέρ και θα τα ξηλώσω όλα», το Τµήµα Αρχαιοτήτων γνωµάτευσε ότι η ανάπτυξη στο ανατολικό τµήµα δεν θα επηρεάσει τις ανασκαφές που έφεραν στο φως σηµαντικά αρχαιολογικά ευρήµατα, παρά το ότι αρχικά είχε απαγορεύσει την εκτέλεση οποιωνδήποτε έργων πριν την ολοκλήρωση των ανασκαφών, δεν θα ξενίσει αν επαναληφθεί κάτι ανάλογο.

Η δε κυβέρνηση φυσικά ούτε ακούει ούτε βλέπει, αλλά ούτε και φαίνεται να νοιάζεται για την πολιτιστική κληρονοµιά του τόπου, αφού ήδη από το 2017 το Υπουργικό είχε προβεί στον αποχαρακτηρισµό από «αρχαίο µνηµείο» του τεµαχίου της Αρχιεπισκοπής, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά και ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη ανασκαφές.

Ούτως ή άλλως το Υπουργείο Μεταφορών είχε αναφερθεί σε «συγκέντρωση αρχαίας κεραµικής και ενδείξεων για την ύπαρξη αρχαιοτήτων». Τώρα πλέον που υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για τη σηµαντικότητα των αρχαιολογικών ευρηµάτων και δεν µιλάµε απλώς για κουζούδκια, πώς τοποθετείται το Υπουργείο Μεταφορών και πώς προτίθεται να αντιµετωπίσει το ζήτηµα; Όπως ο Χάρης Γεωργιάδης;