Και πάλι ο κλήρος έπεσε στους εργαζομένους

Του
Γιάννη Κακαρή

 

Αυτοί όλοι που ζητούν λιγότερο κράτος και περισσότερη ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία με το «αόρατο χέρι» θα ρυθμίζει τα πάντα στην κοινωνία, έρχονται σήμερα να ζητήσουν περισσότερο κράτος. «Τι ειρωνεία», θα έλεγε κάποιος. Όμως δεν πρόκειται περί ειρωνείας, αλλά για αποκόμιση μεγαλύτερου κέρδους εις βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Σε κάθε κρίση, οι λογής λογής κεφαλαιοκράτες και εκπρόσωποί τους προσπαθούν να μας πείσουν ότι ευθυνόμαστε όλοι για αυτό και πως πρέπει όλοι να υποστούμε τις συνέπειες για να ξεπεράσουμε μαζί και αυτό το εμπόδιο.

Η συλλογική ευθύνη και ο δήθεν συλλογικός καταμερισμός του βάρους δεν έχουν άλλο σκοπό από το να επιβαρύνουν τους εργαζομένους και αυτοί να βγουν όσο το δυνατόν αλώβητοι ή και κερδισμένοι. Δημιουργώντας, φυσικά, τετελεσμένα στα εργασιακά δικαιώματα.

Με το περιβόητο «μαζί τα φάγαμε» ή το «καταναλώνεις περισσότερα από όσα παράγεις» δημιούργησαν ενοχικά σύνδρομα στο λαό ώστε να αποδεχτεί τα επαχθή μέτρα που του επιβάλλονται. Κατά παρόμοιο τρόπο γίνεται και σήμερα, καθώς προσπαθούν να κρύψουν τη γύμνια του συστήματος υγείας. Επειδή τα νοσοκομεία βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, με έλλειψη προσωπικού, υποδομών, υλικών κ.α., μη μπορώντας να ανταποκριθούν, μας λένε ότι πρέπει να κάτσουμε σπίτι και μας φορτώνουν μια σειρά από άλλα μέτρα.

Το παράδειγμα της οικονομικής κρίσης, η οποία δεν έχει ξεπεραστεί από τον κόσμο της εργασίας, επιβεβαιώνει την κατάσταση.

Συμπέρασμα πρόσφατης έκθεσης της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Εργατικών Συνδικάτων είναι ότι οι μισθοί δεν ακολουθούν την αύξηση της παραγωγικότητας. Με λίγα λόγια, η παραγωγή αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό, ενώ στους εργαζομένους δίνουν μερικά κόκαλα. Και ποιος είναι αυτός που «τσεπώνει» τη διαφορά;

Για να μην αναφερθούμε στις αποκοπές του 13ου μισθού, 14ου, Ταμείων Προνοίας και άλλων ωφελημάτων.

​​​​​​Το ίδιο γίνεται και σήμερα, που κυβερνώντες και εργοδότες μας λένε ότι όλοι θα γίνουμε φτωχότεροι για να ξεπεράσουμε τη νέα κρίση που φέρνει ο κορονοϊός. Μάλιστα δείχνοντας να ενδιαφέρονται για το σύνολο του πληθυσμού, μας χρυσώνουν το χάπι, ότι «θα βγούμε ισχυρότεροι». Τα μέτρα όμως και οι προτάσεις τους δείχνουν για ακόμα μια φορά το αντίθετο. Η ΟΕΒ σε πρόσφατη επιστολή της στην κυβέρνηση, ζητά την αποκοπή των μισθών στο δημόσιο. Κάτι που θα φέρει περαιτέρω μείωση και στον ιδιωτικό τομέα.

Μόλις χθες, ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ και Αλληλεγγύη ψήφισαν όπως οι τράπεζες μην επιβαρυνθούν καθόλου, ενώ σε βάθος χρόνου θα λάβουν περισσότερα κέρδη. Το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να περιμένουν 9 μήνες. Επίσης η κυβέρνηση προγραμματίζει να δώσει στις τράπεζες 2 δις ευρώ, με αυτές να μην έχουν σκοπό να πουν προς όφελος ποιων θα τα αξιοποιήσουν.

Για αυτό οι εργαζόμενοι ας είναι καλά οχυρωμένοι φιλτράροντας τις δηλώσεις και τις πολιτικές και προστατεύοντας τα δικαιώματά τους.