Κάποιος να βάλει το χέρι του στους κόμβους

Του Χρήστου Χαραλάμπους

Το έλα να δεις γίνεται στους πέντε κυκλοφοριακούς κόμβους του υπεραστικού δρόμου της Λεμεσού, αλλά κανένας αρμόδιος φορέας δεν λέει να πάρει κάποια μέτρα ώστε να εκλείψει ή έστω να μειωθεί το πρόβλημα, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες για μελέτες, σχεδιασμούς και προγράμματα…

Η κατάσταση, όπως αφέθηκε να διαμορφωθεί, έχει φτάσει στο απροχώρητο καθώς σε συγκεκριμένες ώρες (αυτές που λέμε ώρες αιχμής), τα αυτοκίνητα στους ισόπεδους και υπέργειους κόμβους γίνονται ένα με τα οχήματα στις εξόδους, δημιουργώντας ένα κομφούζιο που μόνο εκνευρισμό και διαμαρτυρίες προκαλεί. Και η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο ανυπόφορη τώρα, με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, οπότε η κυκλοφοριακή κίνηση έχει πολλαπλασιαστεί.

Δύο ή όπου προβλέπεται και τρεις σειρές αυτοκινήτων σε μια ουρά που μπορεί να φτάνει και τα 300 ή και περισσότερα μέτρα, με αποτέλεσμα η κίνηση να γίνεται σημειωτόν με τους οδηγούς να δυσανασχετούν, να αγανακτούν και να διαμαρτύρονται καθώς χρειάζονται πέντε ή και περισσότερα λεπτά για να διανύσουν μια απόσταση λίγων μέτρων.

Μια εικόνα που καταγράφεται σε καθημερινή βάση, το πρωί που οι μαθητές πάνε στα σχολεία τους και ο κόσμος στις δουλειές του, αλλά και το μεσημέρι και το απόγευμα κατά τις ώρες της επιστροφής. Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα στους κόμβους Αγίου Αθανασίου, Μέσα Γειτονιάς και Αγίας Φύλας όπου, λόγω και της ραγδαίας οικιστικής ανάπτυξης αυτών των περιοχών, οι έξοδοι σε αυτά τα σημεία παραλύουν από τα αυτοκίνητα. Κι αν προκληθεί και καμιά καραμπόλα (κάτι που συμβαίνει συχνά), τότε μπορεί να περάσουν και ώρες για να καταφέρεις να ξεμπλέξεις και να φτάσεις στον προορισμό σου, αφού μέχρι να φτάσει η Τροχαία και να έρθουν οι ασφαλιστικές εταιρείες… νυχτωθήκαμε.

Και είναι σίγουρο ότι αυτή η κατάσταση θα επιδεινώνεται όλο και περισσότερο αφού είναι γνωστοί οι ρυθμοί με τους οποίους προωθούνται οι μελέτες και η εφαρμογή των σχεδίων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και των άλλων φορέων με αρμοδιότητες στα κυκλοφοριακά ζητήματα. Οπότε, εκείνο που μπορεί και πρέπει να γίνει, είναι η λήψη κάποιων ενδιάμεσων μέτρων, όπως η παρουσία κατά τις ώρες αιχμής στους προβληματικούς κόμβους, αστυνομικών της Τροχαίας που θα διευκολύνουν τη διοχέτευση της κίνησης, ή ακόμα και η τοποθέτηση φαναριών στις εξόδους και εισόδους, τουλάχιστον, των κόμβων που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη συμφόρηση.