Κάτι μυρίζει, και δεν είναι μόνο τα σκουπίδια!

Του Δημήτρη Χατζηιωσήφ

Κάτι μυρίζει σε αυτόν τον τόπο και φαίνεται πως δεν είναι τα σκουπίδια. Το ένα σκάνδαλο φανερώνει το άλλο. Ή μήπως το ένα σκάνδαλο σκεπάζει το άλλο; Με τόνους σκουπιδιών μάλιστα! Ακόμη και οι κοινότητες που προσπαθούν να ανακυκλώσουν, έρχονται αντιμέτωπες με το κράτος και τους εργολάβους που καλύπτονται από το κράτος. Φτάσαμε στο σημείο να παρακαλάμε να ανακυκλώσουμε κάτι που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο, αν όχι και υποχρεωτικό για κάθε πολίτη.

H ανεπαρκής στρατηγική της κυβέρνησης Αναστασιάδη όσον αφορά τα οικιακά απόβλητα έχει ως αποτέλεσμα ο Κύπριος φορολογούμενος που πλήρωσε με το αζημίωτο τις πολιτικές φτωχοποίησης των τελευταίων τεσσάρων χρόνων, να πρέπει επίσης να πληρώσει πέραν των 30 εκατομμυρίων ευρώ πρόστιμα, που πιθανόν να μας επιβληθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για πρώτη φάση «κατανόησε» τα ρεζιλίκια μας ο Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ, κ. Καρμένου Βέλα, ο οποίος -αφού κλάψαμε αρκετά- μας έδωσε περίοδο χάριτος ακόμη 3-4 μήνες μέχρι να καταφέρει η κυβέρνηση να απεγκλωβιστεί από την «ομηρία» ορισμένων εργολάβων και να κλείσουν οι παράνομες χωματερές σε Κοτσιάτη και Βατί. Οι πολιτικές σκουπιδιών, δυστυχώς, άφησαν στα συρτάρια απόφαση από το 2013 για δημιουργία μονάδας ταφής αποβλήτων στη Λευκωσία, όπως προνοεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα η μοναδική επιλογή της κυβέρνησης Αναστασιάδη να είναι η συνεργασία με τον εργολάβο της Κόσιης, ο οποίος δικάζεται για χρηματισμό.

Σαν δεν έφταναν όλα αυτά, προτιμήσαμε να σπαταλήσουμε περιβαλλοντικές χρηματοδοτήσεις, για να φτιάξουμε τετραπλούς δρόμους στην Αγλαντζιά και σε άλλα μέρη της Λευκωσίας και αφήσαμε ολόκληρη πόλη να βυθίζεται στα σκουπίδια. Επιπλέον, για άγνωστους μέχρι τώρα λόγους, το κράτος αρνήθηκε να πουλήσει σε τρίτες χώρες το «χρυσό» που έχει στα χέρια του, τα σκουπίδια. Οι λύσεις είναι εκεί, απλά ορισμένοι επιλέγουν να τις αφήνουν στα συρτάρια χάριν δικών τους σκοπιμοτήτων. Θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα οι νομοθεσίες που έχει θεσπίσει η ΕΕ και οι οποίες αφορούν το περιβάλλον. Με τις σωστές πολιτικές μπορεί να αναζωογονηθεί όχι μόνο ο αέρας που αναπνέουμε αλλά και η ανάπτυξη της χώρας. Μία βιώσιμη ανάπτυξη και όχι μία ευκαιριακή ανάπτυξη που είχε ως αποτέλεσμα την τσιμεντοποίηση κάθε γωνιάς της Κύπρου. Από τον Ακάμα μέχρι τη Λευκωσία.

Δεν φτάνει όμως να τα ρίχνουμε όλα στο κράτος. Θα πρέπει κι εμείς ως πολίτες να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, αφού είμαστε οι πρωταθλητές σε σκουπίδια στην ΕΕ. Κάθε μέσο νοικοκυριό παράγει 700 κιλά σκουπίδια το χρόνο, με την ανακύκλωση να φτάνει κάτω από το 15% το χρόνο.

Με το να ρίχνεις τα σκουπίδια έξω από το σπίτι σου, δεν σημαίνει ότι καθάρισες το σπίτι σου.