Της Μαρίνας Κουμάστα
Λιτός και… απέριττος ο κυβερνητικός προϋπολογισμός για το 2016. Δεν έχει τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία δύο χρόνια, καμία προοπτική για καλύτερες μέρες δεν γεννιέται για τον κυπριακό λαό.
Και αυτός ο προϋπολογισμός θα είναι ο πρώτος που θα εφαρμοστεί με την έξοδο της Κυπριακής Δημοκρατίας από το μνημόνιο. Το είπαν πολλάκις οι κυβερνώντες και δη ο Υπουργός της Οικονομίας και το εμπεδώσαμε: Θα βγούμε από το μνημόνιο.
Πανηγυρισμοί και χειροκροτήματα, παρά το γεγονός ότι ακόμη και μετά την έξοδό μας από το μνημόνιο τίποτα δεν θ’ αλλάξει για τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο, τους ανελέητα χτυπημένους από την οικονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας πολίτες.
Στον ίδιο παρανομαστή θα βρίσκονται. Και ο προϋπολογισμός του 2016, δυστυχώς, αυτό καταδεικνύει. Οτι, εν ολίγοις, η κατάσταση δεν βελτιώνεται, μάλλον χειροτερεύει. Γιατί απ’ αυτόν λείπουν τα ουσιώδη. Αυτά που προσφέρουν ελπίδα στον κυπριακό λαό.
Αυτά τα οποία θα δώσουν ώθηση για πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας, η οποία θα έχει όφελος για τον απλό άνθρωπο.
Τον άνθρωπο που έχει γονατίσει από τα μέτρα λιτότητας, που φορτώθηκε στους ώμους του αδίκως όλο το βάρος της οικονομικής κρίσης.
Για άλλη μια φορά, στο ίδιο έργο θεατές με πρωταγωνιστές τους αριθμούς. Αυτοί πλέον μας κυβερνούν. Σ’ αυτούς δίνεται όλη η σημασία και έμφαση. Και ο προϋπολογισμός του 2016 στα νούμερα ποντάρει.
Στους δείκτες της οικονομίας που -κατά τα άλλα- φαίνεται να ανεβαίνουν. Στα νούμερα που -κατά τους κυβερνώντες- παρουσιάζουν αυξητική τάση.
Η φιλοσοφία των δύο προηγούμενων χρόνων δεν αναιρείται. Παραμένει η ίδια. Σκληρή και ανελέητη. Σε βάρος του κοσμάκη.
Κι αν η κυβέρνηση υπερηφανεύεται για την αύξηση της τάξης του 5% στις αναπτυξιακές δαπάνες, στην ουσία και αυτό ένα επικοινωνιακό παιχνιδάκι είναι.
Για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου κρύβοντας εμμέσως την αλήθεια. Την πικρή πραγματικότητα ότι σε μόλις δύο χρόνια οι αναπτυξιακές δαπάνες μειώθηκαν κατά 30%.
Το άλλο 25% πόσα χρόνια άραγε θα χρειαστούν για να το πάρει πίσω η Κύπρος;
Kαι πόσες ακόμη στερήσεις και καταπίεση -οικονομική και άλλη- θα πρέπει να περάσει ο κυπριακός λαός μέχρι να έρθει εκείνη η ημέρα που ο προϋπολογισμός θα είναι αν όχι πλεονασματικός, τουλάχιστον ανθρώπινα ισοσκελισμένος;
Για να ακριβολογούμε όμως και να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο προϋπολογισμός που ετοίμασε η κυβέρνηση και έλαβε έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την οικονομική πολιτική που θα εφαρμοστεί το 2016.
Πίσω από τα νούμερα, τις οικονομικές καμπύλες και τις λογιστικές πράξεις κρύβεται ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα προβλήματα που προκάλεσε η οικονομική κρίση.
Κατά συνέπεια και η κοινωνική της πολιτική, η οποία ούτε το 2016 έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο. Μόνο τα νούμερα…
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
