Και ο λαϊκισμός καλά κρατεί

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Ο λαϊκισμός είναι πολιτική ιδεολογία και πρακτική που αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό και την κολακεία του λαού, ώστε να τον παρασύρει σε επιλογές που φαίνονται να είναι υπέρ του λαού, στην πραγματικότητα όμως είναι εναντίον του. Το τελευταίο χρονικό διάστημα υπήρξαν αρκετά τέτοια φαινόμενα στην πολιτική ζωή της Κύπρου, ιδιαίτερα κατά την προεκλογική περίοδο, κυρίως από κυβερνητικής πλευράς αλλά και από το χώρο του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου.

Τελευταίο δείγμα λαϊκισμού είναι τα όσα συμβαίνουν στον ενεργειακό τομέα. Οι προκλήσεις της Τουρκίας συνεχίζονται και οι κυβερνώντες στην προσπάθειά τους να στρέψουν αλλού την προσοχή διασπείρουν ειδήσεις που αφορούν το τεμάχιο 10, την έλευση πλοίων του αμερικανικού στόλου και το σπάσιμο του τσαμπουκά της Τουρκίας και δημιουργώντας την εικόνα στους πολίτες ότι σε αντίθεση με την ΕΝΙ η ExxonMobil δεν θα αφήσει την Τουρκία να κάνει το δικό της. Στο μεταξύ το Κυπριακό βρίσκεται σε αδιέξοδο και η μόνη έγνοια των κυβερνώντων είναι πώς θα διαχειριστούν το αδιέξοδο.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος προβάλλει τις τουρκικές προκλήσεις και λέει ότι ενώ ισχύουν αυτές δεν πρόκειται να γίνουν συνομιλίες. Και η θέση αυτή είναι σωστή.

Όμως πρακτικά, εκτός από δηλώσεις τίποτε δεν κάνει για να πείσει τον ΓΓ του ΟΗΕ ότι πράγματι επιθυμεί να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες. Αφήνει το χρόνο να περνά.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ περιμένει να ακούσει αυτό που αναφέραμε πιο πάνω, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Και δεν αναφερόμαστε στον όρο για να σταματήσουν οι προκλήσεις. Αναφερόμαστε στο ότι θέτει όρους πριν να πει το ναι. Θα πει κάποιος ότι και η τ/κυπριακή πλευρά το ίδιο κάνει. Συμφωνούμε. Όμως εμάς το μέλημά μας είναι τι κάνει η δική μας πλευρά.

Αν η δική μας πλευρά ανταποκριθεί άμεσα στο κάλεσμα του Αντόνιο Γκουτέρες και η τουρκική και τ/κυπριακή πλευρά επιμένουν σε όρους και προϋποθέσεις, τότε θα μείνει εκτεθειμένη. Και το στίγμα της συνυπευθυνότητας για το αδιέξοδο θα αφαιρεθεί από την ε/κυπριακή πλευρά.

Από την άλλη προβληματίζουν οι αναφορές και η δημιουργία περιρρέουσας ατμόσφαιρας για λύση δύο κρατών. Θυμίζουμε ότι πρώτος έκανε αναφορά σε μια τέτοια λύση ο αρχιεπίσκοπος. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η δήλωση δεν ήταν τυχαία, αλλά αποσκοπούσε στο να μετρηθούν αντιδράσεις.

Εμείς πάντως τέτοια λύση δεν την εγκρίνουμε. Διότι θα είναι χειρότερη από την υφιστάμενη κατάσταση. Στόχος μας πρέπει να είναι η οριστική απαλλαγή από την κατοχή και η απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου.