Κοιτάμε μπροστά και όχι πίσω

Της Μαρίας Φράγκου

Χθες και αν ήταν ημέρα. Χθες κι αν ήταν ευκαιρία ή αφορμή για να ξεσαλώσουν οι διαπρύσιοι κήρυκες του «όχι» στη λύση και επανένωση του τόπου μας. Και να επιβεβαιώσουν ξανά και ξανά πως άλλο το δικό τους «όχι» στις 24 του Απρίλη 2004 και άλλο το «όχι» μεγάλης μερίδας του 76% που απέρριψε εκείνη την πρόταση για λύση, με την επωνυμία σχέδιο Ανάν.

Γιατί ναι, αυτοί απορρίπτοντας την πρόταση Ανάν απέρριπταν -και απορρίπτουν- συλλήβδην τη λύση κι επιχειρούν έκτοτε εκείνο το 76% να το οικειοποιηθούν. Μόνο που το 76% ούτε τους ανήκει ούτε τους επιτρέπεται να το επικαλούνται με πάσαν ευκολία.

Το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 δεν έγινε για να αποφασιστεί η απαξίωση και η κατάργηση της λύσης του Κυπριακού και της επανένωσης του τόπου μας. Γιατί αυτό μας λένε οι γνωστοί σημαιοφόροι της άγονης γραμμής. Κληθήκαμε επί μίας συγκεκριμένης πρότασης να αποφασίσουμε και αποφασίσαμε.

Ως εκ τούτου, το δακρύβρεχτο κι επαναλαμβανόμενο «παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω ”κοινότητα” χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της», δεν έχει θέση.

Και φτάνει πια η παραπλάνηση και ο μπαμπούλας πως λύση τύπου σχεδίου Ανάν ετοίμαζε στο Κραν Μοντανά, ή/και ετοιμάζει ο ΟΗΕ… Για να αναθεματίζεται η λύση και να εξυφαίνονται σενάρια «αφανισμού» του ελληνικού στοιχείου για να διαιωνίζεται η παρουσία ορισμένων στην πολιτική σκηνή, γιατί αλλιώς δεν έχει νόημα η ύπαρξή τους.

Θα ήταν δεοντολογικά πιο ορθό να μας υπενθύμιζε το ΔΗΚΟ, και όχι μόνο, και κάτι άλλο που είπε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ενάμιση μήνα μετά και συγκεκριμένα στις 7 Ιουνίου 2004. Σε μια επιστολή του, επτά σελίδων, προς τον τότε ΓΓ του ΟΗΕ, κι αφού προηγήθηκε μια αρνητική έκθεση του τελευταίου για τη στάση της πλευράς μας στο δημοψήφισμα.

Ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μία άλλη εσφαλμένη θεώρηση είναι ότι οι Ελληνοκύπριοι απομακρύνονται από την επίτευξη λύσης στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Θα με ενδιέφερε ιδιαιτέρως να εξετάσετε τα όποια αξιόπιστα στοιχεία, που υποβλήθηκαν καλή τη πίστει, στα οποία υπάρχει έστω και μία αναφορά στις γραπτές μας προτάσεις που υποβλήθηκαν στη Λευκωσία και στο Μπούργκενστοκ που μπορούν να στηρίξουν αυτήν τη θεώρηση. Το ίδιο μπορεί επίσης να λεχθεί και για τις προφορικές μας προτάσεις. Εν πάση περιπτώσει, δράττομαι της ευκαιρίας για να επαναλάβω εμφαντικά, για ακόμη μια φορά, τη δέσμευση της ελληνοκυπριακής πλευράς, ως επίσης και την προσωπική ισχυρή μου δέσμευση, για την επίτευξη λύσης στη βάση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας».

Ως εκ τούτου, μέρα που ήταν χθες αλλά και όλες οι άλλες που ακολουθούν, οφείλαμε και οφείλουμε να επαναδιατυπώσουμε την προσήλωσή μας σε λύση που θα επανενώνει τον τόπο και το λαό μας. Και μόνο η λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και τα όσα διαχρονικά έχουν συμφωνηθεί μέσα από ψηφίσματα του ΟΗΕ και συμφωνίες ανάμεσα σε δύο κοινότητες μπορούν να επανενώσουν τον τόπο. Κοιτάζουμε μπροστά και όχι πίσω.

Υ.Γ.: Και η θέση πως με τη στάση της η ε/κ πλευρά στο δημοψήφισμα εμπέδωσε τη διαίρεση της χώρας μας, παραείναι αφοριστική. Και ισοδυναμεί με την απαράδεκτη στάση και θέση αυτών που οικειοποιούνται το 76% για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους σε λύση και να στεγάσουν τα φοβικά σύνδρομα που καλλιεργούν στο λαό.

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy