Του Δημήτρη Παλμύρη
«Η αποχή µας προβληµατίζει…» λένε κάθε φορά. Τους πιστεύω. Ωστόσο, η ζωή δείχνει πως (µε αυξοµειώσεις) η αποχή παραµένει σταθερή πολιτική απόφαση µέρους του πληθυσµού. Και ναι είναι πολιτική απόφαση, ακόµη κι αν δεν είναι απόλυτα συνειδητή. Υπάρχει η πολιτική αντίληψη του ότι λίγα έως καθόλου πράγµατα αλλάζουν µε την ψήφο. Και µπορούµε να την κατηγορήσουµε ως υπερβολική, ως εύκολη λύση, ότι ουσιαστικά αφήνει να αναπαράγονται αυτά τα οποία κατηγορεί. Ωστόσο είναι εκεί. Είναι µια πραγµατικότητα. Και όσο παραµένει η ρίζα του προβλήµατος σταθερή, άλλο τόσο θα συνεχίσει να υπάρχει και το πρόβληµα παρά τις εκλάµψεις συµµετοχής.
Μένουµε στις διαπιστώσεις.
Επί της ουσίας, λίγα αλλάζουν. Κάνει προσπάθεια το πολιτικό προσωπικό να αποκτήσει ξανά προσβάσεις σε αυτό τον κόσµο. Και πως θεωρεί πως πρέπει να το πετύχει αυτό: Με το να επενδύει στην επικοινωνία. Να µας πείσει πως το να αποφασίζουν άλλοι για εµάς είναι για το καλό µας και να τους ψηφίσουµε. Η ΕΕ π.χ. λέει πως εδώ και 70 χρόνια (που δεν έχει τόσα χρόνια ζωής η ίδια) δεν έγιναν πόλεµοι. Και εµείς θα πρέπει να πούµε ευχαριστώ στον πεφωτισµένο Επίτροπο Καίσαρα και την Pax Europeana.
Αλλά και οι πολιτικοί σχηµατισµοί αναγκάζονται ολοένα και πιο πολύ να χρησιµοποιούν πρόσωπα αναγνωρίσιµα. ∆ηµοσιογράφους, καλλιτέχνες, επιχειρηµατίες κτλ. Προσπαθούν να επικοινωνήσουν µε τους πολίτες κερδίζοντας έδαφος στον δηµόσιο χώρο. Έτσι ο λαϊκισµός, η ατάκα, ο πολιτικάντης των χειραψιών, του γλειψίµατος, του ταξίµατος, των γνωριµιών, του θεάµατος γίνεται απαραίτητος για τα ποσοστά. Για να αλιεύσει ψήφους από τη δεξαµενή αυτών που κατέληξαν να σαπίζουν στην αποπολιτικοποίηση της αποχής, καθώς δεν άντεχαν τη σαπίλα της αστικής δηµοκρατίας.
Καθώς ψάχνουµε να βρούµε λαµπερά αντικείµενα που θα τραβήξουν την προσοχή αυτού που έχει αποσυρθεί πολιτικά, περνά απαρατήρητη η ουσία των όσων τον οδήγησαν εκεί: Ότι ακόµη κι αν ψηφίζει, δεν αποφασίζει για τη ζωή του. ∆εν εκπροσωπεί ο ίδιος τα συµφέροντά του. ∆εν συµµετέχει στις αποφάσεις, πρέπει να επιλέξει ποιοι θα συµµετέχουν. Και σε αυτούς που θα συµµετέχουν, έχουν άλλοι πολύ καλύτερες, δοµηµένες και εξουσιαστικές προσβάσεις να τους πουν τι να κάνουν!
Ας καθίσουν λοιπόν να λύσουν αυτό το πρόβληµα οι πολιτικοί σχηµατισµοί. Ας οργανωθούν µε τέτοιον τρόπο που ο κόσµος να δει στην οργάνωσή τους την προοπτική της δικής του συµµετοχής και αποφασιστικής εξουσίας. ∆ιαφορετικά άµα θέλουν να εντυπωσιάσουν για να κερδίζουν ψήφους ας βάλουν και κλόουν στα ψηφοδέλτιά τους! Ο άλλος έγινε και πρόεδρος υπερδύναµης έτσι!
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
