Μετά το µπαϊράµι έρχεται ο χότζας

Της

Ελένης Κωνσταντίνου

 

Η παροιµία που λέει «µετά το µπαϊράµι έρχεται ο χότζας» ταιριάζει γάντι µε τη συγκεκριµένη περίπτωση της επικαιροποίησης χθες του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας για τις περιπτώσεις εξαφανίσεων παιδιών. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η επικαιροποίηση αποφασίστηκε στο πλαίσιο της συνάντησης που πραγµατοποιήθηκε µεταξύ του τελούντος υπό παραίτηση Υπουργού ∆ικαιοσύνης Ιωνά Νικολάου και εκπροσώπων του Οργανισµού Hope for Children – CRC Policy Center. Το Πρωτόκολλο είχε ήδη υπογραφεί το 2013 µε στόχο την αλληλοενηµέρωση και τη συνεργασία των οργανισµών µε την Αστυνοµία στις περιπτώσεις εξαφανίσεων παιδιών.

Κατά τη συνάντηση, όπως λέχθηκε, τέθηκαν προς συζήτηση οι δυσκολίες στην εφαρµογή του Πρωτοκόλλου και αναζητήθηκαν τρόποι βελτίωσης. Ο κ. Νικολάου ζήτησε όπως γίνει επικαιροποίηση των προνοιών του Πρωτοκόλλου, στη βάση εµπειριών άλλων χωρών, ειδικότερα σε ό,τι αφορά την εξειδίκευση των ορισµών και τη λεπτοµερή καταγραφή των διαδικασιών που πρέπει να ακολουθούνται. Επίσης, ζητήθηκε η πραγµατοποίηση εκπαιδεύσεων όλου του προσωπικού της Αστυνοµίας σε µηνιαία βάση, καθώς και η αναζήτηση και εφαρµογή αντίστοιχων καλών πρακτικών άλλων χωρών, όπως αναφέρεται.

Έτσι λοιπόν βρισκόµαστε αντιµέτωποι και πάλι να τρέχουµε να προλάβουµε καταστάσεις, δεδοµένου ότι το Πρωτόκολλο υπήρχε απλά δεν εφαρµόστηκε όπως θα έπρεπε σε όλες τις περιπτώσεις εξαφανισµένων παιδιών. Να σηµειώσουµε πως χιλιάδες παιδιά σε ολόκληρο τον κόσµο εξαφανίζονται καθηµερινά από τα σπίτια τους και πολλά από αυτά χάνονται για πάντα. Βία, κακοποίηση, αδιαφορία, εµπορία ανθρώπων ή διαµάχη µεταξύ των ίδιων των γονιών συµβάλλουν σε αυτό το φρικτό φαινόµενο. Οι αριθµοί αµείλικτοι. Κάθε 2 λεπτά ένα παιδί στην Ευρώπη δηλώνεται ως εξαφανισµένο, ενώ ετησίως ο αριθµός αυτός ανέρχεται σε 250.000 παιδιά. Στις ΗΠΑ δηλώνονται κάθε χρόνο 800.000 εξαφανίσεις ανηλίκων, πράγµα που σηµαίνει ότι εξαφανίζονται σε καθηµερινή βάση 2.000 παιδιά. Σύµφωνα µε τα στατιστικά για το 2014 ένα στα έξι παιδιά στις ΗΠΑ που εξαφανίζεται είναι θύµα σεξουαλικής εµπορίας. Από αυτά ένα ποσοστό 68% ήταν υπό την προστασία κρατικών υπηρεσιών. Ωστόσο οι ειδικοί τονίζουν ότι ο αριθµός των εξαφανισµένων παιδιών είναι µεγαλύτερος αφού εκτιµάται ότι χιλιάδες άλλες υποθέσεις δεν συµπεριλαµβάνονται στα στατιστικά αφού δεν αναφέρονται ποτέ στις Αρχές. Εκτός από τις χιλιάδες των παιδιών που χάνονται την ίδια ώρα, χιλιάδες είναι και οι γονείς που ανησυχούν, που συνεχίζουν να ψάχνουν τα βλαστάρια τους όσες δεκαετίες κι αν έχουν περάσει, που δεν σταµατούν να ελπίζουν λεπτό ότι κάποια µέρα θα µπορέσουν να τα αγκαλιάσουν ξανά επιβεβαιώνοντας ότι κανένα εξαφανισµένο παιδί ποτέ δεν ξεχνιέται.