Μια θέση στον Κερχανέ της Μεσογείου

Του Δημήτρη Παλμυρή

Δεν το λέω εγώ! Όλοι το είπαν έστω και μια φορά πως λίγο πολύ η δημόσια ζωή της Κύπρου θυμίζει μπουρδέλο. Εσείς δεν το είπατε όταν κάποιοι πουλούσαν υπηκοότητες της χώρας μας για να βγάλει «κανά ‘κατομύριο» ένας φίλος ντιβέλοπερ και μίζα ο άλλος δικηγόρος; Δεν το σκεφτήκατε όταν βλέπατε να αλλάζουν πολεοδομικές ζώνες για να φροντίσουν τους δικούς τους, οι οποίοι μετά θα φροντίσουν να ξαναεκλεγούν οι πρώτοι; Δεν σας πέρασε από το μυαλό όταν φοροαπαλλάξαν ΜΜΕ ή όταν διόρισαν δημοσιογράφους σε δημόσια πόστα, για να έχουν άκρες στην τέταρτη εξουσία; Μήπως δεν φωνάξατε «Μπουρδέλο!» όταν είδατε ημετεροκρατία στους θεσμούς που υποτίθεται θα έπρεπε να προστατεύουν την υπόλοιπη κοινωνία από τέτοια φαινόμενα;

Ε, τότε μαντέψτε εμείς οι ένοικοι του μπουρδέλου, τι ρόλο έχουμε σε αυτό! Εάν σε αυτό το μπουρδέλο, που όποιος έχει λίγη εξουσία (οικονομική ή θεσμική) κάνει ό,τι θέλει, εμείς που δεν έχουμε τέτοια δύναμη είμαστε μήπως οι εκδιδόμενοι; Μάλλον! Ο καθένας από εμάς αγωνίζεται να πωλήσει το καλύτερο δυνατό προϊόν στον καλύτερο δυνατό αγοραστή. Όλα είναι αγοραία, όπως είμαστε και όλοι. Ο νόμος της αγοράς είναι πιο ισχυρός από το νόμο του κράτους. Γιατί υποτίθεται πως ο νόμος του κράτους ρυθμίζει αυτή την αγορά! Μήπως βλέπετε εσείς καμία ρύθμιση; Μόνο απορρυθμίσεις έχουμε! Στην αγορά έτσι αρέσει! Ο ανταγωνισμός να είναι σκληρός χωρίς ασφάλεια και προφυλάξεις. Η αγορά γουστάρει κέρδος. Το κέρδος δεν ταυτίζεται με την κοινωνία. Για παράδειγμα, λένε πως θέλαμε ανάπτυξη. Χρειαζόμασταν τα λεφτά του προγράμματος «επενδύσεων», δηλαδή το παζάρι διαβατηρίων, το ξεπούλημα της ιδιότητας του πολίτη. Ανάπτυξη με 5 εκ. ευρώ την έπαυλη, μας λένε! Αυτό, όμως, δεν είναι ανάπτυξη. Αυτό είναι «ένα στα γρήγορα»!

Θα πείτε, άλλοι σε αυτήν την κατάσταση τη βρίσκουν. Γιατί με το χαρτζιλίκι που παίρνουν μπορούν κάποιες μέρες της εβδομάδας ή απέναντι σε κάποια άτομα να γίνονται αυτοί οι πελάτες. Αξίζει, στα αλήθεια, τον κόπο αυτό το όνειρο πως μία μέρα θα είσαι εσύ ο/η επιβήτορας; «Τέτοια είναι η κοινωνία», λες, αλλά περιμένεις να γυρίσει ο τροχός να έρθει η σειρά σου;

Ας μη συζητήσουμε για το αν πρέπει να σπάσουμε τον τροχό, να σκοτώσουμε τον θεό που βαφτίσαμε «Αγορά» ή να ρίξουμε τους ιερείς της στα θηρία. Αλλά ακόμη και για να υπάρξει μια πιο οργανωμένη κατάσταση σε αυτό το μπουρδέλο, ακόμη και για λίγη αξιοπρέπεια, θα πρέπει να οργανωθούμε και εμείς! Θα πρέπει να γίνουμε υπολογίσιμη δύναμη για την αγορά. Και αυτή δεν λογαριάζει νόμους και θεσμούς. Δεν περιμένει εκλογές και βουλευτιλίκια. Εμείς τι περιμένουμε από αυτά;

 

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy