Μια υπόκλιση και ένα χρέος 

Της
Νίκης Κουλέρμου

 

 

Μια βαθιά υπόκλιση στη μνήμη όσων έδωσαν τη ζωή τους για να σωθεί η ανθρωπότητα από τον χιτλεροφασισμό. Και μια υπόμνηση για το σημερινό χρέος της ανθρωπότητας, όλων των δημοκρατικών ανθρώπων της υφηλίου να επαγρυπνούν και να δρουν για να μη ζήσει ξανά ο άνθρωπος ποτέ πια τη βαρβαρότητα και τη φρικαλεότητα του φασισμού και του ναζισμού.

Σήμερα, 75 χρόνια μετά από την ημέρα που ο Κόκκινος Στρατός ανέβασε τη κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ, οφείλουμε να στέλνουμε το μήνυμα ότι δεν ξεχνούμε, είμαστε περήφανοι και ευγνώμονες σε όσους έπεσαν στα πεδία των μαχών.

Η 9η Μαΐου 1945 σηματοδοτεί τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του φονικότερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος συνολικά κράτησε 2.194 μέρες και στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, εμπόλεμους και άμαχους μαζί. Με 26 εκατομμύρια ζωές πλήρωσε ο σοβιετικός λαός. Χώρια το οικονομικό κόστος της τότε Σοβιετικής Ένωσης και οι συνέπειες που συνέχισε να πληρώνει για χρόνια η χώρα μετά τη λήξη του πολέμου.

Τιμούμε λοιπόν όσους έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, όσες και όσους μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα του πολέμου, στα εργοστάσια και τους αγρούς, στη μάχη της παραγωγής. Εκείνες και εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη στο χέρι, που πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, στις απεργίες και τα σαμποτάζ, που κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια ή μπροστά στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Αποτίουμε φόρο τιμής στα εκατομμύρια των νεκρών της πείνας, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπου φρίκης και μαρτυρίου, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ξεπέρασε κάθε όριο, φτάνοντας στην απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

Τιμώντας όλους αυτούς συνειδητοποιούμε και αναλαμβάνουμε χρέος τιμής απέναντί τους να κάνουμε ό,τι μπορούμε, σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο, ώστε να προασπίσουμε τη δημοκρατία, να μην επιτρέψουμε στους επίγονους του Χίτλερ να επιστρέψουν και να κάνουν κουμάντο στην πολιτική μας ζωή, στην καθημερινότητά μας και να επιβάλουν την απάνθρωπη ιδεολογία τους.

Δυστυχώς, φαινόμενα, συμπεριφορές και κομματικοί σχηματισμοί τύπου Χρυσής Αυγής και άλλων φασιστοειδών έκαναν την εμφάνισή τους σε όλη την Ευρώπη, όπως και στην Κύπρο, τα τελευταία χρόνια. Η «σπορά των ηττημένων του 1945», όπως αποκάλεσε εαυτόν η Χρυσή Αυγή, αναρριχήθηκε και στο πηδάλιο της εξουσίας σε ορισμένες χώρες, ευνοημένη από τις οικονομικές κρίσεις και τους πολέμους, και αντιμετωπίζοντας τα κύματα των προσφύγων και των οικονομικών μεταναστών με ρατσισμό, ξενοφοβία και μισαλλοδοξία αντί με ανθρωπισμό, δικαιοσύνη και ειρήνη. Φασιστικής ιδεολογίας κυβερνήσεις όπως του Ορμπάν στην Ουγγαρία ή του Μπολσονάρο στη Βραζιλία εκμεταλλεύονται ακόμα και τούτη την κρίση της πανδημίας του νέου κορονοϊού για να αναστείλουν τη δημοκρατία!

Επαγρυπνούμε λοιπόν και τώρα, εν μέσω πανδημίας, για να κάνουμε ζωή και πράξη το «ποτέ πια φασισμός!» Άλλωστε και η πατρίδα μας είναι μοιρασμένη, ο λαός μας υποφέρει από το φασισμό του 1974! Δεν ξεχνούμε! Περήφανοι σε όσους αντιστάθηκαν ή και έδωσαν τη ζωή τους θυμόμαστε και το χρέος μας: Nα αντισταθούμε στον φασισμό, να μην ξαναζήσουμε τη φρίκη του.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy