Της Νίκης Κουλέρμου
Κρατικός προϋπολογισμός και έλεγχος πολιτογραφήσεων από τον Γενικό Ελεγκτή έγινε ένας «γόρδιος δεσμός» για το κράτος αλλά η κυβέρνηση, επιμένοντας διά του Προέδρου να ισχυρίζεται ότι είναι «άμωμος και αμόλυντος», οδηγεί τα πράγματα κατευθείαν στην καταψήφιση του προϋπολογισμού για πρώτη φορά στα χρονικά της Κυπριακής Δημοκρατίας, προσπαθώντας την ίδια ώρα να φορτώσει ευθύνες και ενοχές σε όσους διαφωνούν ουσιαστικά με τη φιλοσοφία που διαπνέει τον προϋπολογισμό και συνακόλουθα τις κοινωνικο-οικονομικές πολιτικές της. Το ΑΚΕΛ δεν κομίζει γλαύκας εις Αθήνας με την απόφασή του να καταψηφίσει τον προϋπολογισμό. Αντίθετα, η στάση του υποδηλώνει συνέχεια και συνέπεια στις θέσεις αρχών, βάσει των οποίων πολιτεύεται εντός και εκτός Βουλής. Η κυβέρνηση για δικούς της επικοινωνιακούς λόγους επιλέγει να «πακετοποιεί» τη στάση του ΑΚΕΛ με εκείνην του ΔΗΚΟ και σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο «αυτή την ώρα οι πολίτες παρακολουθούν με αγωνία το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ να ανασυστήνουν τη συμμαχία του 2007-2013, με πρώτο θύμα τον προϋπολογισμό του κράτους και την κοινωνία». Ο Κ. Κούσιος μάς κάνει να γελούμε, αλλά να μας επιτρέψει να του υποδείξουμε ότι κάπου έχασε στην πολιτική διαδρομή αυτής της περιόδου, την απόλυτη σύμπραξη και ταύτιση του Ν. Παπαδόπουλου και του Αβ. Νεοφύτου (Αβέρωφ Παπαδόπουλος το γένος Ορφανίδη, σας λέει κάτι;) στην προσπάθεια αποδόμησης του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Δημ. Χριστόφια. Έχασε τη σύμπνοια των δύο απέναντι στους καλύτερους τραπεζίτες και στην άρνησή τους να ψηφίσουν οτιδήποτε θα αντιμετώπιζε την οικονομική κρίση και θα απομάκρυνε την επιβολή μνημονίου στην Κύπρο…
Από την άλλη, είναι αστείο να λέγεται από τα χείλη του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι ο κρατικός προϋπολογισμός πρέπει να κρίνεται μόνο για τους οικονομικούς δείκτες και δεδομένα. Στο προεδρικό σύστημα ίσως να μην υπάρχει άλλος τρόπος να εκφραστεί η μομφή κατά της κυβέρνησης για τη συνολική της συμπεριφορά και πολιτική διαχείριση του κράτους, πλην της καταψήφισης του προϋπολογισμού. Το γιατί δεν προβλέπονται διέξοδοι από ένα τέτοιο ενδεχόμενο πλην της παραίτησης του Προέδρου ίσως και να υποδηλώνει ακριβώς ότι αυτός είναι ένας τρόπος να εξαναγκασθεί ο Πρόεδρος σε παραίτηση, αν δεν διαθέτει ευθιξία, δεν έχει την πολιτική προνοητικότητα ή απλά τη βούληση να εξασφαλίσει συναινέσεις με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να βρει τις απαιτούμενες ψήφους. Είναι δεδομένο ότι δεν θα έβαζε νερό στο κρασί της για να δώσει πρόσβαση στον Γεν. Ελεγκτή στους φακέλους για έλεγχο των πολιτογραφήσεων. Φοβάται ότι αυτό θα ακυρώσει το παραμύθι περί του άμωμου και αμόλυντου Προέδρου και μάλιστα με μαθηματική ακρίβεια. Άρα η εξέλιξη μοιάζει να είναι μονόδρομος: Ακύρωση του Προέδρου και της κυβέρνησης Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ διά του ελέγχου και της ανάδειξης της διαπλοκής και διαφθοράς με την εμπλοκή κυβερνητικών αξιωματούχων ή ακύρωσή τους διά της καταψήφισης του προϋπολογισμού. Τα «μικρά» κόμματα έχουν μείζονα ευθύνη για το τι θα γίνει με τον προϋπολογισμό και τους σχεδιασμούς της Πινδάρου ομού μετά του Λόφου.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
