Να μη βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας

Του Ειρηναίου Πίττα

 

Μεγάλος ντόρος έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες σχετικά με το κατά πόσον οι άνω των 65 πρέπει να λάβουν το εμβόλιο της AstraZeneca. Το ζήτημα προέκυψε ουσιαστικά μετά την απόφαση δέκα και πλέον ευρωπαϊκών χωρών να αλλάξουν το σχεδιασμό τους και να μη χορηγούν στους ηλικιωμένους τα συγκεκριμένα εμβόλια. Αυτό εξαιτίας της απουσίας μεγάλου αριθμού ατόμων από τη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα στις κλινικές δοκιμές φάσης 3.

Ας ξεκινήσουμε με κάποια δεδομένα που αφορούν το συγκεκριμένο εμβόλιο. Κατ’ αρχάς το ζήτημα αμφισβήτησης δεν αφορά την ασφάλεια του εμβολίου, αλλά την αποτελεσματικότητα και μάλιστα στις συγκεκριμένες ηλικίες, όχι γενικά. Επίσης, όπως δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για αυξημένη αποτελεσματικότητα, δεν υπάρχουν ούτε και για μειωμένη, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι στις προηγούμενες φάσεις των δοκιμών υπήρχε επαρκής αντιπροσώπευση χωρίς οποιοδήποτε πρόβλημα. Ακόμα, το συγκεκριμένο εμβόλιο εγκρίθηκε ομόφωνα για χρήση, ανεξαρτήτως ηλικίας, από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, φορείς από τους οποίους είναι εγκεκριμένη κάθε φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται στην Κύπρο. Παράλληλα, αυτή τη στιγμή έχουμε στη διάθεσή μας μόλις τρία εμβόλια για αντιμετώπιση του κορονοϊού, με το AstraZeneca να είναι αυτό από το οποίο περιμένουμε τις μεγαλύτερες ποσότητες και στο οποίο η Ευρώπη εναπέθεσε μεγάλες ελπίδες. Την ίδια στιγμή, το εμβόλιο χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές χώρες, με πρώτη τη Βρετανία, και σε αυτές τις ηλικίες. Ακόμη, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η Μεγάλη Βρετανία, οι νοσηλείες, που αφορούσαν κατά κύριο λόγο ηλικιωμένους, μειώθηκαν δραστικά στην πράξη -και όχι στις κλινικές δοκιμές- λόγω του συγκεκριμένου εμβολίου. Επιπρόσθετα, όσο περισσότερο «κυκλοφορεί» ο ιός, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εμφανιστούν νέες μεταλλάξεις.

Με βάση τα πιο πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα πως η «διαμάχη» για οποιοδήποτε εμβόλιο εγκριμένο ως αποτελεσματικό και ασφαλές είναι αχρείαστη και το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι ανούσια αμφισβήτηση, που ενδεχομένως να καθυστερήσει την εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού και με το ενδεχόμενο ευπαθείς να νοσήσουν και να βρεθούν σε δύσκολη κατάσταση.

Αναντίλεκτα, το ιδανικό σενάριο είναι να είχαμε επαρκείς ποσότητες εμβολίων για να μπορεί ο καθένας να επιλέξει ό,τι θέλει. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει, εξαιτίας των αποτυχημένων χειρισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεν συμβαίνει αυτό, δεν πρέπει να θέτουμε μόνοι μας περιορισμούς και εμπόδια. Προέχει ο γρήγορος εμβολιασμός, ειδικά των ευάλωτων και ευπαθών ομάδων, μεταξύ των οποίων και οι ηλικιωμένοι.

Πραγματικά ουσιαστικό θα ήταν να αναλώναμε την ενέργειά μας και να βάζαμε πίεση προκειμένου να επισπευσθούνε οι διαδικασίες έγκρισης και προμήθειας και άλλων εμβολίων που χρησιμοποιούνται στον κόσμο και είναι αποτελεσματικά, όπως για παράδειγμα το ρωσικό. Δεν φτάνει που η Ευρώπη τα έκανε μαντάρα με το σχεδιασμό, ας μη θέτουμε και μόνοι μας τροχοπέδες στην εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού.