Να μην είναι πολύ αργά…

Της Νίκης Κουλέρμου

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προέβη χθες σε μια δήλωση η οποία έπρεπε να γίνει τουλάχιστον από την περασμένη Κυριακή στις 11 Φεβρουαρίου! Όταν το τουρκικό ΥΠΕΞ με κάθε επισημότητα και σοβαρότητα εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία δικαιολογούσε την πειρατική, παράνομη επέμβαση της Τουρκίας στη νότια ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και με τουρκικά πλοία, τρία στον αριθμό, εμπόδισε την πορεία του γεωτρύπανου της ΕΝΙ προς το τεμάχιο 3 για διενέργεια της προγραμματισμένης ερευνητικής γεώτρησης.

Καλώς τον λοιπόν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη κι ας άργησε να ανησυχήσει για τον τσαμπουκά της Τουρκίας… Και ας άργησε να θυμηθεί και να υπενθυμίσει και στην Άγκυρα και στη διεθνή κοινότητα πως η Τουρκία ποσώς ενδιαφέρεται για τους Τ/κ και τα δικαιώματά τους. Και ας άργησε να υπενθυμίσει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν και παραμένει το μοναδικό στη διεθνή κοινότητα αναγνωρισμένο κράτος που γνοιάζεται για τους Τ/κ και τα συμφέροντά τους.

Και ας άργησε να παραπέμψει στη σύγκλιση που εν τη σοφία τους οι Χριστόφιας και Ταλάτ συμφώνησαν το 2010 και «η οποία προνοεί ότι οι αποφάσεις που αφορούν τις θαλάσσιες ζώνες (χωρικά ύδατα, συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα, αποκλειστική οικονομική ζώνη), ως αυτές ορίζονται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας 1982, θα αποτελούν ομοσπονδιακή αρμοδιότητα στην επανενωμένη Κύπρο. Η σύγκλιση αυτή επαναβεβαιώθηκε κατά τη διάρκεια του τελευταίου γύρου διαπραγματεύσεων και ουδέποτε αμφισβητήθηκε από την τουρκική πλευρά».

Καλώς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη που «καλεί την Τουρκία και την τουρκοκυπριακή κοινότητα να ανταποκριθούν άμεσα στο κάλεσμά του για επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, νοουμένου ότι προηγηθεί ο τερματισμός της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη».

Καλώς τον Πρόεδρο και τα διαβήματα προς κάθε κατεύθυνση για να τερματιστεί ο απαράδεκτος αποκλεισμός της πορείας του ιταλικού γεωτρύπανου…

Ελπίζουμε μόνο να μην αποδειχθεί ότι είναι πολύ αργά… Να μην είναι αργά αν η κυβέρνηση ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη έχει αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν «φίλοι», αλλά συμφέροντα που κινούν τα νήματα της διπλωματίας, των «μεγαφώνων και των κανονιοφόρων»… Να μην αποδειχθεί ζημιογόνα στην όλη προσπάθεια η συμπεριφορά του κ. Κασουλίδη, τώρα που εγκαταλείπει το ΥΠΕΞ, να κάνει τον τσαμπουκά και να χαρακτηρίζει, εκτός διπλωματικών θέσμιων, τη στάση του ΟΗΕ ως «ποντιοπιλατική»… Γιατί, αν και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, το καθένα χωριστά, κρύβονται και ελαύνονται πίσω από τα δικά τους συμφέροντα για να καταδικάσουν ή να μην καταδικάσουν την Τουρκία, ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας ως σώμα είναι το μοναδικό αποκούμπι της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αν μπορεί να αντιμετωπίσει την Τουρκία η μικρή Κύπρος είναι στο όνομα του διεθνούς δικαίου και του ΟΗΕ που μπορεί να το κάνει και όχι των ΗΠΑ ή της Ρωσίας ή της Γαλλίας ξεχωριστά… Και αποδείχθηκε επί της θαλάσσης…

Εκτός κι αν τώρα ο κ. Κασουλίδης και ο κ. Αναστασιάδης έχουν άλλες σκέψεις και βλέψεις και τρόπους για να τερματιστεί αυτή η απαράδεκτη επέμβαση-εισβολή της Τουρκίας στη νότια ΑΟΖ. Εκτός και αν βάζουν όλα τα αυγά τους στο καλάθι της ΕΕ και αναμένουν ότι αυτή -στις 26 Μαρτίου- θα εκφοβίσει τον Ερντογάν δείχνοντάς του την πόρτα…