«Ναι, πάμε με το πλαίσιο Γκουτέρες»

Της Νίκης Κουλέρμου

Οι αντιδράσεις από τα στρατόπεδα του ΔΗΣΥ και του ούτω καλούμενου ενδιάμεσου χώρου στην επιστολή Χριστόφια προς τον κ. Αναστασιάδη επιβεβαιώνουν με τον πιο τραγικό τρόπο ότι δικαίως αγωνιούν όσοι βλέπουν το χρόνο να κυλά και το αδιέξοδο να βαθαίνει με τους φόβους για διχοτομικές λύσεις να δικαιολογούνται και να δικαιώνονται.

Οι εκπρόσωποι της ΕΔΕΚ (Μαρία Βασιλειάδου) και του ΔΗΣΥ (Α. Κυπριανού) σχολίασαν χθες ως προσβλητική τη διαπίστωση Χριστόφια περί της «απροθυμίας» της ε/κ πλευράς να ανταποκριθεί στην πρόταση Ακιντζί, «η οποία εκφράζεται με διάφορους δικολαβισμούς σε σχέση με το ποιο είναι το πλαίσιο Γκουτέρες, σε σχέση με τις προθέσεις του κυρίου Ακιντζί, που θεωρώ ότι είναι έντιμες, καθώς και σε σχέση με τις προθέσεις της Τουρκίας, που θεωρώ ότι δεν είναι έντιμες».

Οι ίδιοι προχώρησαν όμως και ένα βήμα παρακάτω, υποβάλλοντας ότι με τις θέσεις του το ΑΚΕΛ «υποβοηθά τους στόχους της Τουρκίας»! Όσοι όντως θέλουν να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, καθυβρίζουν το ΑΚΕΛ με αυτό το χυδαίο, ξεδιάντροπο τρόπο.

Είτε για να μη θιγούν συμφέροντα, είτε γιατί φοβούνται πραγματικά την αλλαγή που θα φέρει η λύση! Τη μια με το δικαιολογητικό ότι δεν μπορούμε να μιλήσουμε με την Τουρκία του Ερντογάν και την άλλη γιατί δεν πιστώνουν τον κ. Ακιντζί με τσαγανό απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν και υπέρ των Τουρκοκυπρίων.

Πολύ απλοϊκά και επικίνδυνα όλα αυτά, σίγουρα δε βοηθούν την προσπάθεια για επανέναρξη του διαλόγου και άρα πετυχαίνουν το στόχο της μη λύσης.

Γιατί αν η Τουρκία του Ερντογάν αφεθεί στην ησυχία της, όντως θα πετύχει αυτό που επιδιώκει. Τη λύση δύο κρατών. Από τη στιγμή όμως που θέλει να προχωρήσει στην ευρωπαϊκή της πορεία, από τη στιγμή που θέλει να είναι μέρος των συνεργασιών για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Αν. Μεσογείου, πρέπει να είμαστε το λιγότερο ηλίθιοι για να μην προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε αυτές τις επιδιώξεις της.

Αυτή την ώρα εξάλλου η Τουρκία, επισήμως τουλάχιστον, παρουσιάζεται «δεσμευμένη» απέναντι στη διεθνή κοινότητα για να αλλάξει το αναχρονιστικό σύστημα εγγυήσεων. Αν επιμένει στις εγγυήσεις, όπως της καταλογίζει η ε/κ πλευρά, θα πρέπει αυτό να αποδειχθεί και να μείνει εκτεθειμένη απέναντι στη διεθνή κοινότητα. Και για να γίνει αυτό πρέπει να έλθει στο τραπέζι των συνομιλιών. Με βάση το πλαίσιο Γκουτέρες η Τουρκία θα πρέπει να εγκαταλείψει τα επεμβατικά και εγγυητικά δικαιώματα.

Ο κ. Ακιντζί όντως έχει κάνει πρόταση για να γίνει στρατηγική συμφωνία το πλαίσιο Γκουτέρες. Αν όντως έχουμε δίκαιο ότι ένα είναι το πλαίσιο και αυτό είναι το πλαίσιο όπως εξελίχθηκε από τις 30 Ιουνίου στις 4 Ιουλίου 2017, τότε γιατί δεν λέμε «ναι, κύριε Ακιντζί, πάμε με το πλαίσιο Γκουτέρες;».

Αν ήταν θετική η απάντηση της ε/κ πλευράς στην πρόταση Ακιντζί, μαζί με όλες τις μέχρι τώρα θετικές απαντήσεις -από τις εγγυήτριες δυνάμεις και τις δύο πλευρές- στο διορισμό προσωρινού απεσταλμένου, η Τουρκία, με την όλη συμπεριφορά της θα ήταν η εκτεθειμένη διεθνώς πλευρά για τη δική της απροθυμία… Έτσι εξηγείται γιατί με την άρνηση της ε/κ πλευράς να απαντήσει θετικά στην πρόταση Ακιντζί, στην πραγματικότητα διευκολύνονται οι στόχοι της Τουρκίας. Η αποδοχή της πρότασης θα ισοδυναμούσε με αποδοχή του πλαισίου Γκουτέρες και θα συνιστούσε βήμα μπροστά για διάρρηξη του αδιεξόδου.