Του Δημήτρη Παλμύρη
Άλλος άνθρωπος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Από πού να τον πάρεις και πού να τον αφήσεις. Από την ευαισθησία του για τους πολέμους; Τους πρόσφυγες; Την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον; Τη φτώχεια; Ή το Κυπριακό; Άλλος άνθρωπος σας λέω. Αλλά ας μην είμαστε καχύποπτοι μαζί του. Ας αδιαφορήσουμε για το κατά πόσο πιστεύει αυτά που μας πούλησε την Πέμπτη. Σημειώνω ωστόσο την πεποίθησή μου πως ό,τι είπε ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων συνθηκών και πλαισίων. Κάποια πράγματα τον ανάγκασαν αυτά τα πλαίσια να τα πει και κάποια τα βρήκε βολικά και ακολούθησε το ρεύμα.
Τι αναγκάστηκε να μας πει; Αυτά που είπε στο Κυπριακό! Γιατί δεν ξεχνάμε τι έλεγε τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και τις προάλλες στους απόδημους στο Λονδίνο, καθ’ οδόν για τη Νέα Υόρκη, άλλα έλεγε. Πού πήγε ο τσαμπουκάς και ο θυμός του Προέδρου μας για την πολιτική ισότητα; Γιατί δεν είπε και εκεί πως «θέλουν να ελέγχει η μειοψηφία την πλειοψηφία»; Τι έπαθε ο Πρόεδρός μας; Γιατί δεν ενημέρωσε το παγκόσμιο για αυτήν την «αδικία», όπως μας τα έλεγε και εδώ στην Κύπρο; Γιατί δεν μίλησε για το Πλαίσιο Γκουτέρες της 4ης Ιουλίου, το πλαίσιο το καλό; Αυτό που αποτελεί «προφορικό έγγραφο»; Δύο χρόνια «αγώνα», για να μας πει τελικά για το Πλαίσιο της 30ής του Ιούνη; Και που τη θυμήθηκε αυτή τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία στην ομιλία του; Δύο χρόνια στις Γ.Σ. του ΟΗΕ την είχε ξεχάσει! Τώρα πώς την θυμήθηκε;
Όχι, δεν άλλαξε ο άνθρωπος! Αυτά τα είπε γιατί ζόρισαν τα πράγματα και οι πιέσεις στο εξωτερικό για τις παλινδρομήσεις του στο Κυπριακό τα τελευταία δύο χρόνια. Αλλά και στην Κύπρο, με τη συστηματική και επιθετική αντιπολίτευση του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό έχει αρχίσει να φθείρεται. Δυσκολεύεται να πουλά το παραμύθι του, ακόμα και σε όσους ήθελαν να τον πιστέψουν.
Για τα υπόλοιπα, τι άλλαξε και μας μίλησε για τη φτώχεια και την κλιματική αλλαγή; Τίποτα. Μόνο ακροατήριο και πλαίσιο. Είδε το τρένο της οικολογίας που περνούσε από τον ΟΗΕ και σκέφτηκε «πουλά αυτή η εικόνα, ας γίνω μέρος της». Του κοστίζει τίποτα; Όχι! Αυτά που κοστίζουν είναι να εφαρμόσει στην πράξη κανένα πράσινο μέτρο. Ή να ασκήσει πολιτικές κράτους πρόνοιας για τους φτωχούς. Εάν κάνει από αυτά, θα θυμώσουν οι ντιβέλοπερς και θα ενοχληθούν οι εργοδότες.
Έτσι για ακόμη μια φορά φτάνουμε στο ζήτημα ποιος θα έχει τη δύναμη να υποβάλει πoιο πλαίσιο στην πολιτική εξουσία. Άμα ενεργούμε πάνω σε αυτό, θα έχουμε και καμιά ελπίδα.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
