Ο ΔΗΣΥ και ο «κουβαλητής» Δ. Συλλούρης

Του Νεόφυτου Νεοφύτου

Αντιδεοντολογική καταγράφηκε η παρέμβαση του Προέδρου Αναστασιάδη στη διαδικασία εκλογής του Δ. Συλλούρη στην προεδρία της Βουλής. Δεν πρόκειται για θετική ψήφο προς τον κ. Συλλούρη.

Η στήριξη Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ μεταφράζεται σε αρνητική ψήφο προς την υποψηφιότητα Μ. Σιζόπουλου. Μεταφράζεται σε πολιτικο-ιδεολογική ιδεοληψία προς την υποψηφιότητα του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ, Α. Κυπριανού.

Η υπέρβαση που θα έκανε η ηγεσία του ΔΗΣΥ για χάριν της λύσης του Κυπριακού τελικά έγινε, αλλά προς αρνητική και όχι θετική κατεύθυνση.

Ο ΔΗΣΥ έκανε υπέρβαση προς την υποψηφιότητα Δ. Συλλούρη, ο οποίος είναι εναντίον της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας και υποστηρικτής του ενιαίου κράτους.

Το 1997 ο Δ. Συλλούρης βρισκόταν στον ΔΗΣΥ και μετά την απόσυρση του Γιαννάκη Μάτση από την ηγεσία του ΔΗΣΥ διεκδίκησε την προεδρία του κόμματος, με ανθυποψήφιο τον Νίκο Αναστασιάδη.

Στο Κυπριακό, ο κ. Συλλούρης θεωρείτο της σχολής του κ. Μάτση, ενώ ο κ. Αναστασιάδης της σχολής Γλ. Κληρίδη. Στις εσωκομματικές εκλογές ο κ. Αναστασιάδης κέρδισε τον κ. Συλλούρη, λαμβάνοντας ποσοστό 70%.

Για να αποφευχθούν εσωκομματικές τριβές, ο Δημήτρης Συλλούρης διορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ από τον Ιούνιο του 2001 μέχρι τον Μάιο του 2004, όπου αποχώρησε από βουλευτής του ΔΗΣΥ και ανεξαρτητοποιήθηκε, διαφωνώντας με το ΔΗΣΥ στο Κυπριακό.

Τον Ιούνιο του 2005 ίδρυσε το Ευρωπαϊκό Κόμμα και εξελέγη βουλευτής το 2006 και το 2011. Στις Ευρωεκλογές του 2014 κατήλθε ως υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ.

Τον Μάρτιο ανακοίνωσε την αυτοδιάλυση του Ευρωπαϊκού Κόμματος και την προσχώρηση στο νεοσυσταθέν κίνημα Αλληλεγγύη, με επικεφαλής την Ελένη Θεοχάρους, η οποία επίσης έχει διαφορετικές θέσεις στο Κυπριακό με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη.

Ο ΔΗΣΥ, «εκτιμώντας» την πολιτική διαδρομή και προσφορά του κ. Συλλούρη, τον ψήφισε την περασμένη Πέμπτη ως τον νέο Πρόεδρο της Βουλής! Είναι γεγονός ότι ο κ. Συλλούρης έβρισκε πάντα τρόπους να συγκρατεί τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ και με τον ένα ή άλλο τρόπο να τους «μαντρίζει» και να τους επιστρέφει ξανά πίσω στον ΔΗΣΥ, έχοντας και ο ίδιος τα ανάλογα πολιτικά και πολιτειακά ανταλλάγματα.

Αυτή, όμως, τη φορά, τα πολιτικά «παιχνίδια» και παζαρέματα μεταξύ Δ. Συλλούρη, Προεδρικού και ΔΗΣΥ ήταν τέτοιου μεγέθους, που τους ξεσκεπάζουν εντελώς.

Ωστόσο, συμβάλλουν όχι μόνο στην περαιτέρω απαξίωση της πολιτικής ζωής, αλλά υποβοηθούν και τους σχεδιασμούς του ΕΛΑΜ.