Ο εφιάλτης του ρατσισμού

Του Κωστή Πιτσιλλούδη

 

Στον κόσμο του «Αμερικανικού Ονείρου», στην πολυδιαφημισμένη «μητρόπολη» της δημοκρατίας και των ελευθεριών, ξαφνικά ξεσκεπάζεται ο εφιάλτης που βιώνουν εκατομμύρια πολίτες.

Ο φυλετικός ρατσισμός δεν αφήνει κανένα νοήμων άνθρωπο ασυγκίνητο. Τα γεγονότα βοούν και συνταράσσουν συνειδήσεις. Κάθε προοδευτικός άνθρωπος προβληματίζεται και καταδικάζει τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις ΗΠΑ. Έγινε κατανοητό σε όλους μας ότι τα δρώμενα έχουν μία λογική αλληλουχία μεταξύ τους. Η κοινή γνώμη αυτή τη φορά συγκλονίστηκε και αντέδρασε στις φρικαλέες εικόνες που είδε από τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, και οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν σχεδόν σε όλη την υφήλιο, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων και δημιουργώντας ένα κλίμα οργής και αγανάκτησης.

Η διαχρονική μη αποδοχή της διαφορετικότητας στις ΗΠΑ οφείλεται κυρίως στις ελλείψεις στους τομείς της Παιδείας και της μόρφωσης, όπου το κενό αυτό συμπληρώνεται από το φόβο προς το διαφορετικό. Στην εξίσωση αυτήν έρχεται να προστεθεί και το σύμπλεγμα ανωτερότητας που διακατέχει την αμερικανική άρχουσα τάξη ως προς τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα πραγματικά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που την ταλανίζουν. Παράλληλα, διοχετεύονται με τη σέσουλα από τη συγκεκριμένη τάξη και γίνονται «χρήσιμα» στα χέρια κάθε αρρωστημένου ατόμου, τα κατάλληλα εργαλεία, που διογκώνουν τον εθνικισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, χωρίς αιδώ και χωρίς ίχνος σεβασμού προς το πρόσωπο του νεκρού Φλόιντ και στα εκατομμύρια Αφροαμερικανών και μέσα στην πνευματική του ένδεια, μολύνει την ατμόσφαιρα εξαπολύοντας ρατσιστικές κορώνες, που προκαλούν και ωθούν τα πράγματα στα άκρα, κατηγορώντας τους διαδηλωτές ως κακούργους και πλιατσικολόγους, εξωθώντας το στρατό να «τσακίσει» όσους διαφωνούν με τη ρατσιστική βία και τις δολοφονίες.

Η Αμερική της ελευθερίας δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κράτος που βασίζεται στον άκρατο καπιταλισμό, ο οποίος γεννάει φυλετική βία, πολέμους και επεμβάσεις, περιθωριοποιεί τις μειονότητες, δημιουργεί αγεφύρωτες ταξικές διαφορές, προάγοντας ένα ταξικό εκπαιδευτικό σύστημα, όπου η ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θεωρείται ως προνόμιο, δοξάζοντας παράλληλα τον ένα και μοναδικό της θεό, που δεν είναι άλλος από το χρήμα.

Τα άνωθεν συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν και από την εξωτερική πολιτική που εφαρμόζει το συγκεκριμένο κράτος εδώ και σχεδόν 80 χρόνια, μετατρέποντας τον ταξικό και φυλετικό διαχωρισμό που υπάρχει στο εσωτερικό του σε ιμπεριαλισμό.

Η Αφροαμερικανή θρύλος, η μεγάλη ακτιβίστρια και πρωτοστάτης του κομμουνιστικού κινήματος των ΗΠΑ κατά τον 20ό αιώνα, Άντζελα Ντέιβις, έλεγε: «Ο ρατσισμός προς τη μαύρη κοινότητα θα ξεριζωθεί μόνο όταν ξεριζωθούν η αδικία και οι ανισότητες που επιφέρει το καπιταλιστικό σύστημα. Δεν μπορούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι οι ζωές των μαύρων μετράνε».